Bezpieczeństwo pacjenta w szpitalu

Współczesne myślenie o funkcjonowaniu zakładu opieki zdrowotnej musi uwzględniać problematykę
bezpieczeństwa pacjenta. Szpital jest specyficzną instytucją o rozbudowanej strukturze organizacyjnej,
gromadzącą w jednym miejscu ludzi chorych, personel sprawujący bezpośrednią i pośrednią opiekę
nad pacjentem oraz odwiedzających. Zasoby kadrowe zakładu opieki zdrowotnej stanowią, obok
wyposażenia, infrastruktury oraz sytuacji finansowej, podstawowy walor jego struktury. Wielość i różnorodność
złożonych zadań wymaga zatrudniania pracowników o wysokich kwalifikacjach, dobrze przygotowanych
do sprawnej i właściwej realizacji obowiązków na stanowisku pracy.

Niniejsza praca stanowi próbę ukazania zagrożeń wynikających z hospitalizacji pacjenta oraz przedstawienia
najczęściej występujących zdarzeń niepożądanych w opiece nad pacjentem w aspekcie
znaczenia nowych rozwiązań prowadzących do zmniejszenia ryzyka występowania błędów medycznych.

Pełny proces opieki nad pacjentem cechować powinna świadoma orientacja na pacjenta i myślenie
w kategoriach jego dobra. Wymaga to integrowania wszystkich komponentów procesów świadczenia
usług i stałego wdrażania programów poprawy jakości. Pomocne w tym zakresie są zewnętrzne
systemy oceny jakości świadczeń medycznych. Zarówno system akredytacji szpitali, jak
i certyfikacja Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO, International Organization for
Standardization) w swoich wymaganiach wyrażają troskę o pacjenta i personel zatrudniony
w szpitalu, zapewniając właściwy poziom usługi. Niestety w ustawodawstwie polskim nie ma
obowiązku dbałości o jakość świadczeń zdrowotnych i tylko nieliczne szpitale w Polsce podejmują
trudne wyzwanie dla ambitnych. Ich zainteresowanie problematyką jakości i zaangażowanie całego
personelu udowadnia sens działań na rzecz obrony pacjenta przed zagrożeniami, które mogą
wydarzyć się w czasie hospitalizacji.