Case report
Right ventricle rapid pacing for stent positioning and implantation

Wprowadzenie
O skuteczności zabiegu angioplastyki wieńcowej (ang. percutaneus transluminal coronary angioplasty, PTCA) decyduje szereg czynników, a jednym z ważniejszych jest precyzyjne pozycjonowanie stentu w naczyniu przed jego implantacją. Kardiolodzy interwencyjni dość często spotykają się z problemem niestabilności i niepożądanego ruchu cewnika balonowego ze stentem względem ścian naczynia wieńcowego w jego osi długiej [1, 2]. Zjawisko to jest powodowane pracą serca i dotyczy najczęściej początkowych, szerokich odcinków naczyń wieńcowych. Mało precyzyjna implantacja stentu może się wiązać z tzw. geographic miss, czyli niecałkowitym pokryciem zwężenia, implantacją stentu w zdrowym segmencie tętnicy czy uciś- nięciem ujścia zdrowej bocznicy. Aby temu zapobiec, w niektórych sytuacjach niestabilności stentu w naczyniu operator jest zmuszony zastosować manipulacje pozwalające zmniejszyć zależny od skurczów serca ruch stentu w tętnicy. Alternatywną do stosowanych dotąd metod stabilizacji stentu wieńcowego przed jego rozprężeniem może być szybka stymulacja prawej komory, która istotnie ogranicza związany z rytmem serca ruch stentu.

Opis przypadku
Mężczyzna 50-letni został przyjęty do Instytutu Kardiologii w trybie dyżurowym z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego z dodatnim wynikiem oznaczenia troponiny. W koronarografii stwierdzono izolowane zwężenie w 6. segmencie gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej. Długa, 16-milimetrowa zmiana miała swój początek 11 mm za ujściem od pnia. W proksymalnej swojej części zwężenie było krytyczne (ryc. 1. A i B). Ze względu na spodziewane trudności w uwidocznieniu zmiany i tym samym w ustawieniu stentu w przypadku stentowania bezpośredniego, wykonano wstępne poszerzenie miejsca zwężenia balonikiem 2,5 × 15 mm, ciśnieniem 6 atm. Następnie w miejsce zwężenia wprowadzono stent metalowy Liberte (Boston) 3,5 × 20 mm. Ze względu na ruchy stentu związane z cyklem pracy serca nie było możliwe jego precyzyjne ustawienie w miejscu zwężenia. W końcu rozkurczu serca stent wsuwał się do przodu o 5 mm w porównaniu z pozycją w końcu skurczu (ryc. 2. A i B). Zmiana pozycji powodowała, że stent mógłby zostać wszczepiony nieprawidłowo, nie pokrywając całej zmiany. Zmiany pozycji cewnika prowadzącego (głębsza intubacja) i prowadnika nie przyniosły efektu. Założono elektrodę do prawej komory. W trakcie szybkiej stymulacji (180/min) wykonano angiografię lewej tętnicy wieńcowej – pozycja...


View full text...