Czy nadszedł czas aktualizacji Zaleceń Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii w sprawie pobierania materiału sekcyjnego do badań toksykologicznych?

Z zainteresowaniem przeczytaliśmy pracę zespołu z Białegostoku na temat możliwości wykorzystania płynu z gałki ocznej jako alternatywnego materiału do oznaczania stężenia alkoholu w zwłokach ludzkich [1]. Przeprowadzona przez autorów analiza statystyczna stosunkowo nielicznej (jak na ten rodzaj materiału) grupy badawczej nie wykazała istotnych różnic pomiędzy stężeniem etanolu w płynie z gałki ocznej i we krwi żylnej. Korelacja Spearmana pomiędzy stężeniem alkoholu etylowego w badanych materiałach wyniosła r = 0,96, p < 0,01.
Problem, którego dotyczy cytowana praca, oczywiście nie jest nowy i był wielokrotnie podejmowany w literaturze medyczno-sądowej, na co wskazują sami autorzy, cytując choćby prace prof. Franciszka Treli. Wartość diagnostyczna tego rodzaju materiału biologicznego (szczególnie przy jednoczesnym badaniu próbek krwi i moczu) została więc po raz kolejny udowodniona. Przydatność płynu z gałki ocznej w badaniach toksykologiczno-sądowych w ostatnim czasie była również dyskutowana na łamach Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii przez zespół wrocławskiej Katedry Medycyny Sądowej [2]. Już wtedy zarówno Redaktor, jak i Recenzenci podnosili kwestię „alternatywności” tego materiału, wskazując, że jest on rutynowo zabezpieczany i badany w jednostkach akademickich.
W związku z powyższym dziwi fakt, że obowiązujące „Zalecenia Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii w sprawie pobierania materiału sekcyjnego do badań toksykologicznych” nie zawierają jakiegokolwiek odniesienia do ciała szklistego [3]. Co więcej, inne materiały alternatywne, takie jak szpik kostny czy tkanka tłuszczowa (wartościowa przy potwierdzaniu przyjęcia lipofilnych – nowych – substancji psychoaktywnych), także zasługują na uwzględnienie i szersze omówienie w tym dokumencie, który obecnie jest po prostu przestarzały [4, 5]. W ocenie autorów listu zasadne byłoby zatem dokonanie pilnej aktualizacji ww. zaleceń.

Autorzy deklarują brak konfliktu interesów.

We have read with great interest the paper prepared by the research team from Bialystok describing the possibilities of using vitreous humour as an alternative material for determining alcohol concentration in human corpses [1]. Statistical analysis carried out by the authors in a relatively small study group (considering the type of material concerned) did not show significant differences between the concentration of ethanol in vitreous humour and venous blood. Spearman’s...


Pełna treść artykułu...