Diagnostyka i postępowanie terapeutyczne w opryszczkowatym zapaleniu skóry (chorobie Duhringa) – konsensus Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego

Opryszczkowate zapalenie skóry (dermatitis herpetiformis – DH, choroba Duhringa) jest autoimmunizacyjną chorobą pęcherzową z charakterystyczną, polimorficzną osutką świądową. Procesowi autoimmunologicznemu wobec transglutaminaz (TGs) w skórze towarzyszy zwykle klinicznie bezobjawowa lub skąpoobjawowa jelitowa nadwrażliwość na gluten. Postępowanie diagnostyczne w DH powinno się opierać na badaniu klinicznym, bezpośrednim badaniu immunofluorescencyjnym skóry klinicznie niezmienionej z otoczenia wykwitów i oznaczeniu surowiczych przeciwciał IgA techniką ELISA z jednym substratem z zakresu do wyboru (tTG, eTG, npG, neo-tTG) lub przeciwciał IgAEmA. U chorych z niejednoznacznym obrazem kliniczno-laboratoryjnym takie postępowanie można uzupełnić o badanie histopatologiczne wycinka ze skóry chorobowo zmienionej i badanie haplotypu HLA DQ2/DQ8. Powiązanie leczenia farmakologicznego dapsonem i stosowania diety bezglutenowej lub ograniczenie glutenu jest postępowaniem terapeutycznym z wyboru w DH.

Dermatitis herpetiformis (Duhring’s disease) is an autoimmune blistering dermatosis with a characteristic polymorphic, itchy rash. The autoimmune process against transglutaminases (TGs) is connected with asymptomatic or with mild symptoms of gluten-sensitive enteropathy (GSE). The diagnostic approach in DH should rely on clinical evaluation, direct immunofluorescence of perilesional skin and evaluation of serum IgA antibodies with ELISA with one substrate of four substrates from which to choose (tTG, eTG, npG, neo-tTG) using the ELISA method. In cases showing an equivocal clinical-laboratory picture such an approach should be broadened by performing histopathology of lesional skin and examining the HLA DQ2/DQ8 haplotype. Combined treatment with dapsone and a gluten-free diet in individualized combinations is generally the therapeutic method of choice in DH.