Etiopatogeneza cukrzycy typu 1. Część I

Powszechnie wiadomo, że rozwój cukrzycy typu 1 rozpoczyna się wiele miesięcy, a nawet lat przed wystąpieniem klinicznych objawów choroby. Okres ten, nazywany fazą przedkliniczną, charakteryzuje się obecnością przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom wysp trzustkowych we krwi obwodowej oraz upośledzeniem pierwszej fazy wydzielania insuliny. W zapoczątkowaniu procesu chorobowego biorą udział czynniki genetyczne i środowiskowe, prowadząc do uruchomienia odpowiedzi humoralnej i komórkowej skierowanej przeciw komórkom β wysp Langerhansa. Powolna destrukcja komórek β w przedklinicznym stadium cukrzycy doprowadza do stopniowej utraty zdolności wydzielania insuliny. Zniszczenie 90% tych komórek powoduje wystąpienie jawnych objawów choroby. Postępowanie prewencyjne, mające na celu zahamowanie procesu autoimmunologicznej destrukcji komórek b, jest możliwe właśnie w okresie przedklinicznym.

It is known that the development of type 1 diabetes begins many months and even years before the onset of clinical symptoms of the disease. This period called the preclinical phase is characterized by the presence of antibodies towards β cell antigens in the blood and the impairment of the first phase of insulin secretion. In the initiation of these processes there take part genetic and environmental factors which start the humoral and cellular response. Destruction of 90% of those cells causes onset of clinically visible symptoms of the disease. A preventive procedure through a braking process of the β cells” autoimmunological destruction will be possible only in this preclinical period.