eISSN: 1897-4252
ISSN: 1731-5530
Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska/Polish Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Supplements Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
4/2010
vol. 7
 
Share:
Share:

JAKOŚĆ I KOSZTY W MEDYCYNIE
Program terapeutyczny nadciśnienia płucnego

Marian Zembala

Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska 2010; 7 (4): 466–468
Online publish date: 2011/01/03
Article file
Get citation
 
 

Mądry wybór oznacza rozwagę i odpowiedzialność za skuteczność i bezpieczeństwo danego leku, ale powinien także uwzględniać realne koszty terapii i możliwości alternatywnego leczenia.







Jako lekarz od kilkunastu lat zajmujący się leczeniem chorych z nadciśnieniem płucnym z niepokojem śledzę powstanie ekspansywnego i bardzo kosztownego programu lekowego dotyczącego leczenia nadciśnienia płucnego w naszym kraju. Nie mam wątpliwości, że taki program jest potrzebny, ale w obecnym kształcie obarczony jest wieloma zbyt kosztownymi rozwiązaniami, zdaje się dyskryminować inne leki uznane jako skuteczne i zdecydowanie tańsze.

Trudno uznać za sukces programu w kategoriach medyczno-ekonomicznych, kiedy po lek najdroższy, jakim jest Bosentan, można sięgnąć od zaraz, a jednocześnie dostęp do leków nieporównywalnie tańszych, a równie skutecznych, jak np. Sildenafil, jest wyjątkowo utrudniony, a w przypadku taniego generycznego odpowiednika wręcz niemożliwy.



Wady obecnego programu lekowego terapii nadciśnienia płucnego:

1. Brak dostępności Sildenafilu jako leku pierwszego wyboru w leczeniu większości postaci nadciśnienia płucnego, w tym także jego postaci najtańszej, generycznej, także poprzez wybór dawki, która a priori dyskwalifikuje lek generyczny – tańszy, równie bezpieczny i skuteczny.

2. Łatwość włączania chorych do leczenia Bosentanem jako lekiem pierwszego wyboru, zamiast lekiem drugiego wyboru – lekiem najdroższym w programie, skutecznym, ale niepozbawionym objawów ubocznych, o czym informowaliśmy kardiologów, zwłaszcza u chorych z zespołem Eisenmengera.

3. Nadmierny, prawie niekontrolowany rozwój ośrodków włączających chorych do programu lekowego, podczas gdy w 61-milionowej Wielkiej Brytanii to tylko 10 ośrodków, bardzo rygorystycznie podchodzących do kwalifikacji, także z uwzględnieniem skuteczności medyczno-ekonomicznej i otwarciem na leki tańsze, generyczne.

4. Brak w obecnym programie możliwości pomocy w terapii lekowej tańszym i dostępnym (także generycznym) Sildenafilem chorym z wysokim nadciśnieniem płucnym, zdyskwalifikowanych do transplantacji serca. Terapia Sildenafilem, po upływie kilku miesięcy daje szansę 30–40% chorym na obniżenie nadciśnienia płucnego i kwalifikację do transplantacji serca. Obecnie chorzy w Polsce takiej możliwości nie mają.

5. Niedostateczne informowanie chorych, że docelowym leczeniem chorych z nieodwracalnym nadciśnieniem płucnym jest transplantacja płuc i brak umieszczania tych chorych na listach transplantacyjnych.

6. Prowadzenie niekomercyjnych rejestrów skuteczności leczenia i efektywności medyczno-ekonomicznej programów lekowych, zwłaszcza tych najbardziej kosztownych.



Eksperci zajmujący się chorymi z wysokim i często nieodwracalnym nadciśnieniem płucnym w kraju nie mają wątpliwości, że dobrze się stało, że taki program w Polsce powstał, i że jest potrzebny. Jednak nie mają także wątpliwości, że w obecnej formule jest on obarczony licznymi mankamentami, które powinny zostać szybko naprawione. W rezultacie, nie starcza np. środków na operacje wad zastawkowych serca, na programy ratowania chorych pozaustrojowym utlenowaniem krwi (ang. extracorporeal membrane oxygenation – ECMO) u dorosłych, na transplantacje narządów, na nowatorskie formy leczenia chorych najtrudniejszych – zabieg przezskórnego wszczepiania zastawki aortalnej (ang. transcatheter aortic valve implantation – TAVI), przeznaczyniowa implantacja zastawki płucnej (ang. pulmonary artery valve transvascular implantation – PAVTI), przezskórna redukcja niedomykalności zastawki mitralnej metodą Mitra-Clip®. W naszym kraju nadal zbyt wiele wydaje się na programy lekowe, ignorując dostępne leki tańsze, generyczne. Wielce niepokoi bardzo duży widoczny przyrost wydatków na leki każdego roku.



Do dyskusji w tej sprawie zaprosiłem współpracujących z nami ekspertów z innych krajów Europy. Dlatego z przyjemnością, w naszym grudniowym zeszycie „Kardiochirurgii i Torakochirurgii Polskiej” przedstawiamy interesujący punkt widzenia doc. dra hab. n. med. Krzysztofa Bary – wybitnego kardiologa, lidera programu niewydolności serca w Klinice Kardiochirurgii Uniwersytetu w Hanowerze – w którym to dzieli się z nami własnym doświadczeniem, ukazując, jak funkcjonuje podobny program w takim zamożnym kraju, jakim są Niemcy. Wierzę, że siłami ekspertów potrafimy poprawić istniejący program, usuwając jego wady. Czekają na to nasi chorzy, ale i my – leczący.
Copyright: © 2011 Polish Society of Cardiothoracic Surgeons (Polskie Towarzystwo KardioTorakochirurgów) and the editors of the Polish Journal of Cardio-Thoracic Surgery (Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska). This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.