Jakość życia pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego

Wstęp. Osteoartrozę, która unieruchamia w wózku inwalidzkim tysiące chorych, a milionom utrudnia codzienne życie uznano za poważny problem społeczny. Postępy chirurgii oraz farmakologii dają nadzieję na coraz skuteczniejszą walkę z tą chorobą i co się z tym wiąże poprawę jakości życia chorych.

Cel. Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego.

Materiał i metody. Badania przeprowadzono od maja 2012 roku do czerwca 2013 roku w Krakowskim Centrum Rehabilitacji w Krakowie. Badania przeprowadzono na Oddziale Chirurgii Urazowej w dniu poprzedzającym zabieg alloplastyki stawu biodrowego oraz w Przyszpitalnej Poradni Ortopedycznej po 6 miesiącach od zabiegu. Badaniami objęto grupę 100 pacjentów. Do badań użyto kwestionariusza własnej konstrukcji, Skale: Barthel, SF-36, Skali Akceptacji Choroby (AIS). Zastosowano testy statystyczne, takie jak: test Wilcoxona, Spaermana, chi2 Pearsona.

Wyniki. Jakość życia ankietowanych po zabiegu alloplastyki stawu biodrowego uległa istotnej statystycznie poprawie. Na poprawę jakości życia pacjentów wpłynęła poprawa sprawności fizycznej, zmniejszenie masy ciała, wzrost poziomu akceptacji choroby oraz możliwość samoopieki przez wzrost stopnia samodzielności w codziennym funkcjonowaniu.

Wnioski. Ocena subiektywna stanu zdrowia i jakości życia, dokonywana przez pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego, powinna odgrywać dużą rolę w ewaluacji skuteczności metod leczenia i pielęgnowania oraz w edukacji chorego.

Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (1): 6–11

Introduction. Osteoarthritis, which binds thousands of patients to a wheelchair and makes daily life difficult for millions, is considered to be a serious social problem. Advances in surgery and pharmacology offer hope for a more effective fight against this disease and improving thepatients’ quality of life.

Aim. The aim of this study was to assess the quality of life of patients after hip replacement surgery.

Materials and methods. The study was conducted from May 2012 to June 2013 at the Rehabilitation Center in Kraków. The study was conducted at the Trauma Surgery ward on the day before hip replacement surgery and at the Outpatient Orthopedic Clinic 6 months after the surgery. The study included 100 patients. The study used a survey of our own design, scales: Barthel, SF-36, AIS. Applied statistical tests include: Wilcoxon test, Spaerman test, Pearson’s chi2.

Results. The quality of life of the respondents after hip replacement surgery noted a statistically significant improvement. The improvement of the patients’ quality of life was attributed to improved physical agility, weight loss, increased level of diseaseacceptance, and the possibility of self-care due to increase in the degree of independence in daily functioning.

Conclusions. Subjective assessment of health status and quality of life of patients following hip replacement surgery should play a large role in evaluating the effectiveness of treatment and nursing methods as well as patient education.

Nursing Topics 2014; 22 (1): 6–11