KRONIKA NAUKOWA
Sprawozdanie z 46. Kongresu The Society of Thoracic Surgeons (STS) w Fort Lauderdale, Stany Zjednoczone, 25–27 stycznia 2010 r.

Czterdziesty szósty Kongres STS odbył się w okazałym gmachu Broward Convention Center. W ciągu 5 dni trwania zjazdu za-prezentowano wiele ciekawych prac z dziedziny kardiochirurgii. Dominowały referaty z ośrodków amerykańskich, choć wiele prac zaprezentowały również wiodące kliniki europejskie.
Pierwsze dwa dni obrad były zorganizowane w formie tzw. techno-college’u przez Society of Thoracic Surgeons (STS) oraz Ame-rican Association for Thoracic Surgeons (AATS). Przedstawiono tam techniczne aspekty wielu nowości w chirurgii serca.
Oto kilka wybranych streszczeń, które wydały nam się najciekawsze:
Obrady zaczęły się od prezentacji z Lipska, dotyczącej przezskórnej implantacji zastawki aortalnej – transcatheter AVI (ang. aortic valve implantation). Oczywiście procedurze tej byli poddawani pacjenci wysokiego ryzyka (śmiertelność szacowana według Euro-SCORE powyżej 20%). Wykazano śmiertelność 30-dniową na poziomie 10%, natomiast odsetek udarów pooperacyjnych wynosił 2–5% w poszczególnych podgrupach. Wykazano przydatność tej metody w koncepcji valve-in-valve u pacjentów wysokiego ryzyka z zastawką biologiczną. Dyskutowano o ograniczeniach tej metody w przypadku dużego pierściena aortalnego, nisko osadzonych ujść wieńcowych oraz masywnych nieregularnych zwapnień.
Ciekawą prezentacją było omówienie konduitu koniuszkowo-aortalnego – AVB (ang. aortic valve bypass) przez kolegów z Bal-timore (ryc. 1.). Ośrodek ten stosuje prezentowaną metodę od 1962 r. u pacjentów wysokiego ryzyka operacyjnego z LVOTO i stenozą aortalną.
W porównaniu z klasycznym AVR technika ta ma następujące zalety:
- zabieg wykonywany jest z małej torakotomii,
- bez użycia KPU,
- bez kaniulacji czy klemowania aorty,
- nie ma konieczności usuwania natywnej zastawki aortalnej (bez ryzyka zatorów).
- bez zatrzymania akcji mięśnia serca,
- bez ryzyka uszkodzenia układu bodźcoprzewodzącego,
- bez ryzyka ‘patient-prosthesis mismatch’.
Jako kolejna omawiana była technika o nazwie Florida sleeve, referowana przez Philipa J. Hessa z ośrodka
w Gainesville (Floryda). W technice tej zakłada się, że niedomykalność aortalna towarzysząca tętniakowi opuszki aorty jest często spowodowana przez przemieszczenie się płatków, co powoduje centralną falę niedomykalności.
W technice proponowanej przez Tirona Davida sporą trudnością jest wymierzenie miejsca reimplantacji...


View full text...