Komentarz

Z wielką radością odnotowuję fakt pojawienia się w naszym czasopiśmie pozycji, w której przedmiotem badań są pacjenci w podeszłym wieku. Reprezentacja tej grupy chorych w badaniach klinicznych jest na całym świecie ograniczona z powodu schorzeń dodatkowych, które mogą mieć wpływ na wyniki końcowe, trudności w wypełnianiu ankiet ze względu na zaburzenia poznawcze, generowanie wyższych kosztów itd.
Zaawansowany wiek nie jest przeciwwskazaniem do leczenia operacyjnego, ale z pewnością trzeba wiedzieć, kiedy powiedzieć nie. Amerykanie w odniesieniu do tej grupy chorych stworzyli pojęcie frailty, co oznacza wątłość, kruchość, słabość i jest dowodem na zanik mięśni i skrajne ograniczenie rezerw fizjologicznych. Ocena w tym zakresie jest prosta (siła uścisku dłoni po stronie dominującej, samoocena – wyczerpanie; poruszanie się w zwolnionym tempie; niezamierzony ubytek masy ciała; istotne ograniczenie aktywności fizycznej). Koncepcja kruchości jest zasadna, ponieważ wiek chronologiczny i biologiczny mogą się zasadniczo różnić. Stworzono wiele definicji klasyfikujących seniorów w zależności od wieku chronologicznego. Skala wyróżniająca 3 kategorie jest w moim pojęciu, z punktu widzenia klinicysty, najtrafniejsza (młodzi 65–74 lata; zaawansowani 75–84 lata; najstarsi > 85. r.ż.). Chcę podkreślić, że niezwykle istotnym elementem postępowania w tej grupie chorych jest kwalifikacja do leczenia operacyjnego (restrykcyjne przeciwwskazanie – np. FEV1 < 60%; przewlekła terapia sterydowa). Wydaje się, że powinna ona mieć charakter interdyscyplinarny. Widzę w tym miejscu ważną rolę doradczą anestezjologa, który ma kontakt z pacjentem na wszystkich etapach leczenia (przed operacją, w jej trakcie i po niej).
Znieczulenie jest istotnym elementem zabiegu operacyjnego. Jest to okres generowania powikłań, których konsekwencje mają wpływ na wyniki leczenia. Do najczęstszych należą niewydolność oddechowa, powikłania neurologiczne (zespoły majaczeniowe, udary) i infekcje. Gratuluję Autorom pracy wyboru śródoperacyjnego monitorowania hemodynamicznego i stosowania leków krótko działających w celu szybkiej ekstubacji. Inwazyjne monitorowanie ciśnienia tętniczego i rejestracja rzutu serca jest warunkiem zachowania homeostazy ustroju, co procentuje w okresie pooperacyjnym i można krótko określić jako niepowikłany przebieg.
Na podstawie doświadczeń naszych kolegów chirurgów wiemy, że dobór operatora do rodzaju wykonywanego zabiegu ma...


View full text...