Komentarz

Z prawdziwą przyjemnością przeczytałem wspomnienie o Profesorze Anatolu Kustrzyckim. Sylwetkę Ojca przedstawia jego syn, co pozwala na spotkanie nie tylko z Profesorem Kutrzyckim, ale też z Anatolem Kustrzyckim, miłym, serdecznym człowiekiem, co zbliża go do czytających. Cytowane wspomnienia kolegów i współpracowników dodają jeszcze więcej kolorów osobie Profesora Anatola Kustrzyckiego. Przedstawione wspomnienia pozwalają na spotkanie z człowiekiem, który wart jest pamięci za to, czego dokonał i za wpływ wywierany na innych, wpływ, który trwa do dziś. Wspomnienie to przybliża nam sylwetkę Anatola Kustrzyckiego o wiele bardziej niż nawet najdokładniejsze przedstawienie osiągnięć jego życia zawodowego. Wracając do „i …” – to moje osobiste wspomnienie: Tolek był nie tylko znakomitym chirurgiem i lekarzem, ale należał do grona „drugiej generacji” kardiochirurgów po Brossie, Manteufflu i Mollu, a więc jego życie zawodowe upływało na ciągłym napotykaniu na „nowe”, bez możliwości otrzymania pomocy od bardziej doświadczonych kolegów, a przeszedł przez to z życzliwością dla innych i z życzliwością od innych.