Kwalifikacja chorych na choroby reumatyczne do leczenia inhibitorami TNF oraz monitorowanie terapii
Zgodnie z wytycznymi międzynarodowych towarzystw naukowych ciężkie zapalne choroby reumatyczne wymagają wczesnego rozpoznania oraz stosowania strategii leczenia ukierunkowanej na cel terapeutyczny, jakim jest osiągnięcie remisji lub – gdy jest to niemożliwe – niskiej aktywności choroby.
U części chorych udaje się osiągnąć remisję dzięki zastosowaniu tradycyjnych leków syntetycznych w indywidualnie dostosowanych dawkach i formach podania. U pozostałych pacjentów, u których utrzymuje się wysoka lub umiarkowana aktywność choroby, zaleca się intensyfikację leczenia poprzez podanie leków biologicznych [2, 4, 5]. Największe zastosowanie znajdują inhibitory TNF-α stosowane w terapii RZS, ZZSK, ŁZS i MIZS.
Pełna treść artykułu:
Kwalifikacja chorych na choroby reumatyczne do leczenia inhibitorami TNF oraz monitorowanie terapii
Pełna treść artykułu:
Kwalifikacja chorych na choroby reumatyczne do leczenia inhibitorami TNF oraz monitorowanie terapii
