Leczenie rituximabem zmniejsza częstość nawrotów postaci trzustkowo-żółciowej choroby związanej z IgG4
Autor: Alicja Kostecka
Data: 18.03.2019
Źródło: AK/www.cghjournal.org/article/S1542-3565(18)30240-4/fulltext?dgcid=raven_jbs_etoc_email
| Tagi: | immunoglobulina, IgG4, rituksymab, nawroty, Mayo |
Choroba związana z przeciwciałami IgG4 (ang. IgG4-related disease – IgG4-RD) jest chorobą zapalną powodującą włóknieniem organów wewnętrznych. IgG4 zwykle odpowiada na leczenie sterydami, natomiast postać trzustkowo-żółciowa choroby zwykle nawraca po przerwaniu sterydoterapii. W takim przypadku podejmuje próbę indukcji remisji za pomocą rituksymabu, przeciwciała anty-CD20. Nieznane są jednak efekty stosowania rituksymabu w potrzymaniu remisji u pacjentów z IgG4-RD.
Naukowcy z Mayo Clinic w Rochester opublikowali wyniki retrospektywnego badania porównującego efekty stosowania rituksymabu w podtrzymaniu remisji IgG4-RD. Porównano dwie grupy pacjentów: otrzymujących rituksymab w celu indukcji remisji i następnie w terapii podtrzymującej (grupa A, n = 29) oraz pacjentów którzy otrzymali rituksymab jedynie w celu wywołania remisji (grupa B, n = 14).
Mediany obserwacji w obu grupach były podobne i wynosiły: 27 miesiące (grupa A) oraz 34 miesiące (grupa B). 37 (86% wszystkich pacjentów) utrzymało remisję przez 6 miesięcy bez potrzeby dodatkowego leczenia. Po 3 latach u 11% pacjentów z grupy A i 45% pacjentów z grupy B doszło do nawrotu choroby (p = 0,034). Młodszy wiek, podwyższone stężenie fosfatazy zasadowej na początku lub po indukcji remisji były związane ze zwiększoną częstością nawrotów. 6 pacjentów z rozwinęło infekcje, wszyscy z grupy A.
Wyniki badania wskazują na pozytywny efekt stosowania rituksymabu w utrzymaniu remisji u pacjentów z IgG4-RD. Niestety w obecnych warunkach głównym ograniczeniem zastosowania leczenia biologicznego w grupie osób cierpiących na IgG4-RD jest jego wysoki koszt.
Mediany obserwacji w obu grupach były podobne i wynosiły: 27 miesiące (grupa A) oraz 34 miesiące (grupa B). 37 (86% wszystkich pacjentów) utrzymało remisję przez 6 miesięcy bez potrzeby dodatkowego leczenia. Po 3 latach u 11% pacjentów z grupy A i 45% pacjentów z grupy B doszło do nawrotu choroby (p = 0,034). Młodszy wiek, podwyższone stężenie fosfatazy zasadowej na początku lub po indukcji remisji były związane ze zwiększoną częstością nawrotów. 6 pacjentów z rozwinęło infekcje, wszyscy z grupy A.
Wyniki badania wskazują na pozytywny efekt stosowania rituksymabu w utrzymaniu remisji u pacjentów z IgG4-RD. Niestety w obecnych warunkach głównym ograniczeniem zastosowania leczenia biologicznego w grupie osób cierpiących na IgG4-RD jest jego wysoki koszt.
Przegląd Gastroenterologiczny
