Leczenie zakrzepicy żył głębokich u pacjentów z nowotworem

Pacjenci z nowotworem są w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Szczególną predylekcję do wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo- -zatorowej wykazują osoby w schyłkowym stadium choroby nowotworowej objęte opieką paliatywną. Charakterystyczne dla tej populacji cechy osobnicze, stany kliniczne, a także wykonywane u nich procedury diagnostyczne i terapeutyczne sprzyjają tworzeniu się zakrzepów w naczyniach żylnych. W celu poprawy jakości życia i redukcji śmiertelności z powodu incydentów zakrzepowo-zatorowych wśród chorych z nowotworem zaleca się dobór metod leczniczych właściwych dla żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Dzięki temu ból, obrzęki, duszność czy stany wstrząsowe mogą być skutecznie niwelowane, a liczba przedwczesnych zgonów z przyczyn zakrzepowo- -zatorowych zmniejszana. Leczeniem z wyboru u pacjentów z nowotworem jest antykoagulacja heparyną drobnocząsteczkową podawaną podskórnie. Ponadto najnowsze badania kliniczne wskazują w tej grupie chorych skuteczność i bezpieczeństwo terapii doustnymi antykoagulantami, takimi jak edoksaban i rywaroksaban. Dodatkowe obciążenia chorobowe poza nowotworem złośliwym wymagają jednak odstępstw od ogólnych zasad leczenia przeciwkrzepliwego. W takich sytuacjach zastosowanie znajdują między innymi antagoniści witaminy K czy heparyna niefrakcjonowana. Również są wykorzystywane inwazyjne metody trombolityczne pod postacią przezcewnikowego podawania alteplazy do zakrzepu. Postępowanie to jednak zależy od prognozowanego czasu przeżycia w kontekście nowotworu jako choroby podstawowej. W niniejszej publikacji przedstawiono przegląd literatury na temat leczenia zakrzepicy żył głębokich u pacjentów z nowotworem.

Cancer patients are at increased risk of developing deep vein thrombosis and pulmonary embolism. People with end-stage cancer who receive palliative care have a particular predilection for venous thromboembolism. Personal characteristics, clinical conditions, and diagnostic and therapeutic procedures typical of this population favour the formation of blood clots in venous vessels. To improve the quality of life and reduce mortality due to thromboembolic events among cancer patients, it is recommended that appropriate VTE treatment methods are selected. Thanks to this, pain, swelling, shortness of breath, and shock can be effectively eliminated, and the number of premature deaths due to thromboembolic causes can be reduced. The treatment of choice in cancer patients is anticoagulation with low molecular weight heparin administered subcutaneously. Moreover, the latest clinical studies indicate the effectiveness and safety of therapy with oral anticoagulants such as edoxaban and rivaroxaban in this group of patients. However, additional disease burden beyond malignancy requires deviations from the general principles of anticoagulant treatment. In such situations, the following apply: vitamin K antagonists or unfractionated heparin. Invasive thrombolytic methods in the form of transcatheter administration of alteplase into the clot are also used. However, this procedure depends on the expected survival time in the context of cancer as the underlying disease. This publication presents a review of the literature on the treatment of deep vein thrombosis in cancer patients.