Miejsce inkretynomimetyków i leków zwiększających stężenie inkretyn w leczeniu cukrzycy typu 2*

Mianem inkretyn określa się hormony jelitowe: glukagonopodobny peptyd 1 (glucagon-like peptide-1 – GLP-1) oraz glukozozależny peptyd insulinotropowy (glucose-dependent insulinotropic peptide – GIP). U osób zdrowych są one odpowiedzialne za 50–60% sekrecji insuliny. W cukrzycy typu 2 stwierdza się zmniejszenie ich wydzielania. W celu wyrównania tych zaburzeń do leczenia cukrzycy typu 2 wprowadza się analogi GLP-1, działające analogicznie jak endogenny GLP-1, oraz leki hamujące aktywność enzymu dipeptydylopeptydazy IV (DPP-IV), odpowiedzialnego za degradację GLP-1. Leki te stosuje się w cukrzycy typu 2 w monoterapii lub w skojarzeniu z metforminą lub sulfonylomocznikami.

The term incretins relates to the following intestinal hormones: GLP-1 (glucagon-like peptide-1) and GIP (glucose-dependent insulinotropic peptide). They are responsible for 50-60% of insulin secretion. In type 2 diabetes the secretion of these hormones is diminished. In order to treat such disorders in type 2 diabetes, analogues of GLP-1 acting analogously as endogenous GLP-1 and drugs inhibiting the activity of DPP-IV (dipeptidyl peptidase IV) are introduced. In the treatment of type 2 diabetes these drugs are used as a monotherapy or a combined therapy either with metformin or sulfonylureas.