Możliwość klinicznego wykorzystania hodowli keratynocytów i komórek macierzystych naskórka w leczeniu przewlekłych owrzodzeń podudzi – doniesienie wstępne

Wprowadzenie. Leczenie ran przewlekłych nadal stanowi poważny problem współczesnej medycyny. Niepowodzenia terapeutyczne obserwuje się zarówno u chorych leczonych zachowawczo, jak i u tych, u których podjęto leczenie zabiegowe, i dlatego wciąż poszukiwane są nowe metody terapeutyczne.

Cel pracy. Przedstawienie klinicznego zastosowania hodowli keratynocytów oraz komórek macierzystych naskórka u dwóch pacjentów z przewlekłymi ranami i próba wyznaczenia klinicznych kryteriów włączania oraz wykluczania chorych z tego typu terapii.

Materiał i metodyka. Od chorych uzyskiwano zawiesinę komórkową z pełnej grubości skóry, którą następnie zakładano w dno owrzodzeń. Rany zabezpieczano jałowym opatrunkiem nasączonym solą fizjologiczną.

Wyniki. U obu pacjentów uzyskano częściową epitelizację w obrębie owrzodzenia i znaczną poprawę kliniczną w otoczeniu rany.

Wnioski. Pomimo uzyskania poprawy klinicznej w obu przedstawionych przypadkach autorzy zwracają uwagę na potrzebę poprawy warunków technicznych hodowli komórkowej oraz wypracowania kryteriów klinicznych opisanej procedury terapeutycznej.

Introduction. Treatment of chronic leg ulcers is still a serious problem in modern medicine. Therapeutic failures are observed both in patients treated conservatively and in those in whom surgical treatment was undertaken. Therefore there is a need of new methods of therapy.

Objective. To present clinical use of cultured keratinocytes and epidermal stem cells in two patients with chronic leg ulcers. The authors also attempted to determine the clinical criteria for inclusion and exclusion of patients for this type of therapy.

Material and methods. A cell suspension from full-thickness skin was obtained from both patients and placed in the bottom of the ulcers. The wounds were protected with sterile dressings soaked in saline.

Results. In both patients partial re-epithelialisation of the ulcer and significant clinical improvement around the wound were observed.

Conclusions. In spite of clinical improvement observed in both cases, the authors draw attention to the need of improvement of cell culture technique and development of clinical criteria for this therapeutic procedure.