Możliwość przeniesienia wirusa HCV i HBV z zakażonej matki na noworodka w okresie ciąży i karmienia - postępowanie pielęgniarskie

W okresie okołoporodowym ryzyko zakażenia noworodka wirusem wirusowego zapalenia wątroby (WZW)
typu B i C przez bezobjawowo zakażoną matkę jest wysokie. Ciąża nie wpływa na przebieg kliniczny ostrego
zapalenia wątroby u matki, ale moment zakażenia ma wpływ na ryzyko przeniesienia zakażenia z matki
na noworodka. Ryzyko zwiększa się w miarę zbliżania się terminu porodu i jest największe w samym okresie
okołoporodowym, bo do większości zakażeń dochodzi raczej w czasie porodu niż przez drogę łożyskową
(dla ostrego zakażenia typem C w ostatnim trymestrze ciąży ryzyko to gwałtowanie wzrasta) .

O tym, jak ważne jest zapobieganie okołoporodowym zakażeniom HBV i HCV, świadczy fakt, że
u noworodków zakażonych w czasie porodu ryzyko zostania nosicielem wirusa przekracza 90%.
Wszystkie noworodki urodzone przez kobiety z ostrym i przewlekłym zakażeniem HBV zaraz po porodzie
otrzymują swoistą immunoglobulinę i szczepienie przeciwko WZW typu B. W przypadku zakażonych
HCV nie opracowano jak dotąd szczepionki chroniącej przed tym zakażeniem.

Na podstawie dostępnych danych nie można jednoznacznie określić jasnego stanowiska co do problemu
karmienia piersią matek HBV, a szczególnie HCV dodatnich. W przypadku zakażeń wirusem typu C,
jest on wykrywany w siarze i mleku nawet około 20% zakażonych matek, u których stwierdza się wiremię
HCV. Nie stwierdzono jednak dotychczas istotnych różnic statystycznych w częstotliwości zakażeń
u dzieci karmionych piersią czy sztucznie. Brak także jednoznacznych wytycznych co do postępowania
pielęgniarskiego w opiece nad noworodkiem oraz zasad edukacji w tym zakresie.