NLPZ a ryzyko rozwoju przełyku Barretta
Autor: Mariusz Bryl
Data: 16.11.2016
Źródło: Thrift AP i wsp. Nonsteroidal anti-inflammatory drug use is not associated with reduced risk of Barrett’s esophagus. Am J Gastroenterol 2016; 111: 1528-1535. PE/MB
Częstość występowania raka gruczołowego przełyku w ostatnich latach w sposób bardzo dynamiczny rośnie. Dlatego poszukuje się sposobów na zmniejszenie zachorowalności na ten typ nowotworu. Podejmowane są m.in. próby oceny wpływu takich leków jak statyny czy niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) na rozwój gruczolakoraka przełyku. Badania ostatnich lat wskazują, że zwłaszcza ta druga grupa leków może mieć znaczenie praktyczne. Sugerują to zarówno badania eksperymentalne, jak i niektóre analizy epidemiologiczne, w których wykazuje się istotną odwrotną zależność między stosowaniem NLPZ a ryzykiem zachorowania na raka gruczołowego przełyku. Nie ma natomiast dobrych danych, na podstawie których można by wnioskować na temat ewentualnego związku przyjmowania NLPZ z rozwojem przełyku Barretta – powikłania choroby refluksowej przełyku, w przebiegu którego może dojść do rozwoju nowotworu złośliwego.
Na łamach czasopisma American Journal of Gastroenterology ukazała się praca poświęcona temu problemowi. Badacze korzystali w swoich analizach z baz danych zgromadzonych w ramach Barrett’s and Esophageal Adenocarcinoma Consortium (BEACON). Porównano stosowane leki w grupie 1474 osób ze zdiagnozowanym przełykiem Barretta z dwiema grupami kontrolnymi – 2256 osobami dobranym adekwatnie pod względem epidemiologicznym oraz 2018 badanym chorującymi na chorobę refluksową przełyku.
Wykazano, że regularne (co najmniej 1 raz w tygodniu) stosowanie jakiegokolwiek preparatu z grupy NLPZ nie wiązało się ze zmniejszonym ryzykiem rozwoju przełyku Barretta (odds ratio względem populacji ogólnej: 1.00, 95%CI=0.76-1.32; odds ratio względem grupy z chorobą refluksową: 0.99, 95%CI=0.82-1.19). Podobne obserwacje dotyczyły tej podgrupy osób, które stosowały kwas acetylosalicylowy jako niezależny podtyp NLPZ. Wyników analizy nie zmieniło także przeanalizowanie danych, dotyczących jedynie tych badanych, którzy przyjmowali NLPZ najczęściej (codziennie) i najdłużej (≥5 lat).
Autorzy konkludują, że NLPZ nie wydają się zmniejszać ryzyka rozwoju przełyku Barretta. Obserwowany w innych badaniach ochronny wpływ stosowania NLPZ na ryzyko rozwoju raka gruczołowego przełyku sugeruje, że leki te mogą zmniejszać prawdopodobieństwo progresji przełyku Barretta do nowotworu złośliwego.
Wykazano, że regularne (co najmniej 1 raz w tygodniu) stosowanie jakiegokolwiek preparatu z grupy NLPZ nie wiązało się ze zmniejszonym ryzykiem rozwoju przełyku Barretta (odds ratio względem populacji ogólnej: 1.00, 95%CI=0.76-1.32; odds ratio względem grupy z chorobą refluksową: 0.99, 95%CI=0.82-1.19). Podobne obserwacje dotyczyły tej podgrupy osób, które stosowały kwas acetylosalicylowy jako niezależny podtyp NLPZ. Wyników analizy nie zmieniło także przeanalizowanie danych, dotyczących jedynie tych badanych, którzy przyjmowali NLPZ najczęściej (codziennie) i najdłużej (≥5 lat).
Autorzy konkludują, że NLPZ nie wydają się zmniejszać ryzyka rozwoju przełyku Barretta. Obserwowany w innych badaniach ochronny wpływ stosowania NLPZ na ryzyko rozwoju raka gruczołowego przełyku sugeruje, że leki te mogą zmniejszać prawdopodobieństwo progresji przełyku Barretta do nowotworu złośliwego.
