123RF
Nowoczesna strategia leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów u kobiet w ciąży
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 28.06.2021
Źródło: Smeele HT, Röder E, Wintjes HM i wsp. Modern treatment approach results in low disease activity in 90% of pregnant rheumatoid arthritis patients: the PreCARA study. Ann Rheum Dis. 2021 Jul;80(7):859-864
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Zachorowanie na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) zwiększa ryzyko niepłodności, a także wpływa na zdrowie matki i dziecka w okresie okołoporodowym. Wysoka aktywność choroby związana jest z wydłużeniem czasu oczekiwania na ciążę oraz zmniejszeniem masy urodzeniowej dziecka.
W oparciu o wiedzę ogólną i spostrzeżenia z praktyki klinicznej uważa się, że ciąża zwykle ma korzystny wpływ na przebieg RZS. Tymczasem dane z literatury pokazują, że ponad połowa pacjentek w ciąży ma aktywną chorobę.
W ostatniej dekadzie dokonano istotnego postępu w podejściu do terapii RZS, należy tu wymienić wczesne rozpoznanie choroby i szybkie wdrażanie leków modyfikujących przebieg choroby (LMPCh), które w określonym przedziale czasu mają umożliwić osiągnięcie celu, jakim jest remisja. Realizacja tego celu jest możliwa dzięki wielu nowym rejestracjom LMPCh skutecznych w leczeniu RZS. Poprawa wyników terapii RZS na przestrzeni ostatnich lat wynika również z opublikowania przez towarzystwa reumatologiczne rekomendacji, w których wnioski płynące z badań klinicznych zamieniono na proste schematy stosowane w codziennej pracy z pacjentem. Opublikowano, także zalecenia dotyczące leczenia RZS u pacjentek w ciąży, która niewątpliwie stwarza pewne ograniczenia w doborze leków.
Naukowcy z Holandii podkreślają zasadność stosowania nowoczesnej strategii leczenia w grupie pacjentek planujących ciąże oraz ciężarnych. Dokonano porównania dwóch kohort pacjentek z RZS planujących ciąże lub będących w ciąży, leczonych w wiodącym ośrodku w Rotterdamie. Dane uzyskane w latach 2002-2010 (PARA) zestawiono z uzyskanymi w latach 2011-2020 (PreCARA). W grupie PreCARA 75,4% chorych miało remisję lub niską aktywność choroby przed ciążą, natomiast w 3 trymestrze ciąży wartość ta wzrosła do 90,4%, podczas gdy we wcześniejszej dekadzie (kohorta PARA) remisję lub niską aktywność choroby stwierdzano odpowiednio u 33,2% oraz 47,3% chorych z RZS! Kohorta PreCARA obejmowała 309 pacjentek z RZS, u których odnotowano 188 urodzeń. U 47,3% pacjentek w jakimś okresie ciąży zastosowano inhibitor TNF. Tak wysoki odsetek leczenia biologicznego w badanej grupie może wynikać z faktu, iż dane pochodziły z ośrodka o wysokiej referencyjności, gdzie leczeni są pacjenci z cięższym przebiegiem choroby. Połowa pacjentek leczona była klasycznymi LMPCH (w dużym odsetku w leczeniu skojarzonym) oraz glikokortykosteroidami. Odsetek pacjentek stosujących glikokortykosteroidy w obu kohortach był porównywalny, aczkolwiek w kohorcie PreCARA stosowane były mniejsze dawki, zazwyczaj nie przekraczające 7,5 mg pednizonu (w celu ograniczenia ryzyka niekorzystnego wpływu na płodność, przedwczesny poród, cukrzycę ciążową, wzrost ciśnienia tętniczego krwi).
Przedstawione wyniki pochodzące z jednego ośrodka wskazują na możliwość uzyskania niskiej aktywności choroby lub remisji u 90% pacjentek z RZS w ciąży przy postępowaniu zgodnie z aktualnymi rekomendacjami. Nowoczesne strategie leczenia RZS powinny mieć zastosowanie również (a może zwłaszcza) w tej grupie chorych, mimo oczywistego wykluczenia zastosowania niektórych LMPCh.
Opracowanie: dr Ewa Morgiel
W ostatniej dekadzie dokonano istotnego postępu w podejściu do terapii RZS, należy tu wymienić wczesne rozpoznanie choroby i szybkie wdrażanie leków modyfikujących przebieg choroby (LMPCh), które w określonym przedziale czasu mają umożliwić osiągnięcie celu, jakim jest remisja. Realizacja tego celu jest możliwa dzięki wielu nowym rejestracjom LMPCh skutecznych w leczeniu RZS. Poprawa wyników terapii RZS na przestrzeni ostatnich lat wynika również z opublikowania przez towarzystwa reumatologiczne rekomendacji, w których wnioski płynące z badań klinicznych zamieniono na proste schematy stosowane w codziennej pracy z pacjentem. Opublikowano, także zalecenia dotyczące leczenia RZS u pacjentek w ciąży, która niewątpliwie stwarza pewne ograniczenia w doborze leków.
Naukowcy z Holandii podkreślają zasadność stosowania nowoczesnej strategii leczenia w grupie pacjentek planujących ciąże oraz ciężarnych. Dokonano porównania dwóch kohort pacjentek z RZS planujących ciąże lub będących w ciąży, leczonych w wiodącym ośrodku w Rotterdamie. Dane uzyskane w latach 2002-2010 (PARA) zestawiono z uzyskanymi w latach 2011-2020 (PreCARA). W grupie PreCARA 75,4% chorych miało remisję lub niską aktywność choroby przed ciążą, natomiast w 3 trymestrze ciąży wartość ta wzrosła do 90,4%, podczas gdy we wcześniejszej dekadzie (kohorta PARA) remisję lub niską aktywność choroby stwierdzano odpowiednio u 33,2% oraz 47,3% chorych z RZS! Kohorta PreCARA obejmowała 309 pacjentek z RZS, u których odnotowano 188 urodzeń. U 47,3% pacjentek w jakimś okresie ciąży zastosowano inhibitor TNF. Tak wysoki odsetek leczenia biologicznego w badanej grupie może wynikać z faktu, iż dane pochodziły z ośrodka o wysokiej referencyjności, gdzie leczeni są pacjenci z cięższym przebiegiem choroby. Połowa pacjentek leczona była klasycznymi LMPCH (w dużym odsetku w leczeniu skojarzonym) oraz glikokortykosteroidami. Odsetek pacjentek stosujących glikokortykosteroidy w obu kohortach był porównywalny, aczkolwiek w kohorcie PreCARA stosowane były mniejsze dawki, zazwyczaj nie przekraczające 7,5 mg pednizonu (w celu ograniczenia ryzyka niekorzystnego wpływu na płodność, przedwczesny poród, cukrzycę ciążową, wzrost ciśnienia tętniczego krwi).
Przedstawione wyniki pochodzące z jednego ośrodka wskazują na możliwość uzyskania niskiej aktywności choroby lub remisji u 90% pacjentek z RZS w ciąży przy postępowaniu zgodnie z aktualnymi rekomendacjami. Nowoczesne strategie leczenia RZS powinny mieć zastosowanie również (a może zwłaszcza) w tej grupie chorych, mimo oczywistego wykluczenia zastosowania niektórych LMPCh.
Opracowanie: dr Ewa Morgiel
