Ocena społecznego funkcjonowania dzieci z zespołem Downa

Wstęp. Pomimo wyraźnego postępu naukowo-technicznego i rozwoju wielu metod terapeutycznych, obserwuje się nadmierną izolację i segregację społeczną osób niepełnosprawnych, w tym szczególnie dzieci i młodzieży. W procesie rozwoju społecznego dziecka z zespołem Downa duże znaczenie ma stworzenie bliskich więzi rodzinnych i atmosfery środowiska domowego, a także wczesna stymulacja rozwoju psychoruchowego, rehabilitacja psychoruchowa, pomoc psychologiczna i pedagogiczna oraz działalność edukacyjna.

Cel pracy. Celem pracy była ocena wybranych aspektów funkcjonowania społecznego dzieci z zespołem Downa.

Materiał i metody. Badaniem objęto 30 rodziców dzieci z zespołem Downa będących pod opieką Poradni Neurologicznej i Poradni Kardiologicznej Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego im. J. Brudzińskiego w Bydgoszczy oraz Poradni Genetycznej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. A. Jurasza w Bydgoszczy, z terenu województwa kujawsko-pomorskiego. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego przy użyciu narzędzia badawczego w postaci kwestionariusza ankiety.

Wyniki i wnioski. 1. Zdecydowana większość dzieci z zespołem Downa uczęszcza do szkół integracyjnych, niezależnie od stopnia wykazywanej samodzielności w życiu codziennym. 2. Dzieci z zespołem Downa upośledzone umysłowo w stopniu umiarkowanym w większości mają zachowany kontakt z rówieśnikami poprzez uczęszczanie do szkoły i przynależność do stowarzyszeń. Dzieci upośledzone w stopniu głębokim nie kontaktują się z rówieśnikami. 3. Głównym wsparciem dla rodziców dzieci z zespołem Downa jest najbliższa rodzina. 4. Rodzice organizują dzieciom czas wolny w środowisku rodzinnym. Dominującą formą jest zabawa z najbliższymi.


Introduction. Despite the express scientific and technical progress and the development of many therapeutic approaches is observed
excessive isolation and social segregation of disabled people, especially children and adolescents. In the process of social development of
children with Down’s syndrome is very important to create close ties of family and the atmosphere of the home environment and also early stimulation of psychomotor development, psychomotor rehabilitation, psychological and pedagogical help and educational.

Aim of the study. Appraisal of selected aspects of social functioning of children with Down syndrome.

Material and methods. The study included 30 parents of children with Down syndrome who are under the care of the Neurology Clinic and
Cardiology Clinic of the Provincial Children Hospital J. Brudzińskiego in Bydgoszcz and Genetic Clinic of the University Hospital number 1 in Bydgoszcz, from the Kuyavian-Pomeranian Province. The study was a diagnostic survey using a research tool in the form of questionnaires.

Conclusions. 1. The unequivocal majority of children with Down syndrome attend integrated schools, regardless of the degree of independence exhibited in everyday life. 2. Children with Down’s syndrome mentally retarded to a moderate in the majority have maintained contact with their peers through school attendance and membership associations. Disabled children in profound do not interact with their peers. 3. The main support for parents of children with Down syndrome is the immediate family. 4. Parents organize leisure time for children in a family environment. The dominant form is fun with the family.