Ocena stopnia nasilenia bólu u dzieci po zabiegach torakochirurgicznych

Wstęp. Regularna ocena stopnia nasilenia bólu przy użyciu skal dostosowanych do wieku i możliwości percepcyjnych dziecka stanowi
podstawę skutecznego uśmierzania bólu pooperacyjnego.

Cel pracy. Celem pracy była ocena stopnia nasilenia bólu w pierwszej dobie po zabiegach torakochirurgicznych u dzieci oraz analiza
następujących problemów badawczych:

1. W jakim stopniu rodzaj zastosowanej metody leczenia bólu, rodzaj zabiegu operacyjnego, płeć badanych, miał wpływ na stopień
nasilenia bólu?

2. Która ze skal oceny bólu (numeryczna czy werbalna) była bardziej przydatna do oceny nasilenia bólu pooperacyjnego?

3. Jaka była korelacja między parametrami fizjologicznymi (ciśnieniem tętniczym krwi, tętnem) a subiektywnym odczuciem bólu w badanych
grupach?

Materiał i metody. Badania przeprowadzono w dwóch grupach dzieci w wieku od 7 do 18 lat. W grupie I (n = 30) operowani otrzymywali
ciągły dożylny wlew morfiny. W grupie II (n = 59) ból leczono przez cewnik zewnątrzoponowy w odcinku piersiowym za pomocą
0,25-procentowej bupiwakainy lub 0,25-procentowej bupiwakainy z morfiną. Natężenie bólu oceniano pięciokrotnie w skali numerycznej
i werbalnej.

Wyniki i wnioski. Natężenie bólu pooperacyjnego uzależnione jest od rodzaju zastosowanej analgezji, ale nie od rodzaju zabiegu torakochirurgicznego
ani płci badanych. Obie skale bólu (numeryczna i werbalna) są przydatne do oceny bólu pooperacyjnego, ale ze względu
na większą gradację bólu w skali numerycznej, w pierwszym rzędzie należy rozważyć użycie tej skali. Parametry fizjologiczne słabo korelują
z subiektywnym odczuciem bólu, dlatego powinny być jedynie elementem pomocniczym w jego ocenie.

Introduction. Regular evaluation of pain intensity with age-specific measuring scales, which correspond to the perception skills of children,
comprises the basis for effective pain relief after surgical interventions.

Purpose. The purpose of this work was to evaluate the level of pain intensity in children during the first 24 hours after thoracic surgical
interventions and analyze the following research issues:

1. To what extent chosen pain-relief method, kind of surgical intervention, and patient’s gender affected pain intensity?

2. Which measuring scale for pain intensity (numerical or verbal) turned out to be more useful in postoperative pain evaluation?

3. What was the correlation between physilological parameters (blood pressure, pulse rate) and subjective pain experience in the studied
groups?

Material and methods. The study was performed in two groups of children aged from 7 to 18 years. Respondents from group I (n = 30)
received after surgery continuous intravenous infusion of morphine. Group II (n = 59) comprised patients with thoracic extradural catheter
and received 0.25% bupivacaine or 0,25% bupivacaine with morphine. Pain intensity was evaluated five times in both numerical and verbal
scales.
Results and conclusions. The intensity of postoperative pain depends on the method of applied analgesia. No relation between pain
intensity and kind of thoracic surgical intervention or patient’s gender was found. Both scales measuring pain intensity (numerical and
verbal) turned out to be useful as far as postoperative pain evaluation was concerned. Numerical scale should be the first chioce for it allows
greated differentiation of pain intensity. Physilological parameters showed poor correlation with subjective pain assessment. Therefore, they
should be treated only as additional measuring tools.