Ocena występowania sytuacji trudnych u pacjentów hospitalizowanych

Wstęp. Sytuacja trudna definiowana jest jako zakłócenie przebiegu podstawowej aktywności człowieka, prowadzące do mniejszego prawdopodobieństwa
realizacji założonych zadań. W zależności od rodzaju zakłóceń traktowanych jako źródła trudności, wyróżnia się kilka rodzajów
sytuacji trudnych: deprywacja, zagrożenia, frustracje, sytuacje drażniące, konflikty oraz przeciążenia. Podczas hospitalizacji pacjent narażony
jest na szereg trudnych sytuacji, które w efekcie mogą wywoływać stres postrzegany zarówno jako zjawisko korzystne, pozwalające
przystosować się do danej sytuacji i zmobilizować do działania oraz jako zjawisko niekorzystne prowadzące do wyczerpania organizmu.
Choroba plasuje się na czołowym miejscu na liście problemów życiowych o dużej stresogenności, tuż za śmiercią ukochanej osoby czy rozwodem.
Celem pracy było określenie, czy i jakie sytuacje trudne występują u pacjentów hospitalizowanych na oddziale chirurgii.

Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 179 pacjentów: 83 mężczyzn (46,4%) oraz 96 kobiet (53,6%) leczonych na oddziale
chirurgicznym Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety. Jako wyniki
badania przedstawiono obliczone statystyki c2: Pearsona oraz c2 z poprawką Yatesa. Przyjęto poziom istotności a wynoszący 0,05.

Wyniki. Wśród pacjentów hospitalizowanych występują sytuacje trudne zwierające element jakości, na przykład brak dostępu do mediów
(50,28%). Okoliczności deprywacji prezentowane są jako tęsknota za domem (35,75%). Równie często choroba (30,73%) i ból (29,61%)
wskazywane były jako sytuacje zagrożenia. Rzadko występują sytuacje zakłócenia, przeciążenia, utrudnienia i braków. Konflikty nie wystąpiły.

Wnioski. Kobiety i mężczyźni w zbliżony sposób postrzegają i oceniają sytuacje trudne. Kobiety reagują na stres płaczem i bezsilnością,
manifestując objawy somatyczne w postaci bólu głowy lub jamy brzusznej. Mężczyźni częściej stosują mechanizm racjonalizacji oraz
uważają, że nie potrzebują wsparcia.

Introduction. A problem is defined as a disruption in the process of a human’s basic activity which leads to a lower probability of the
realization of the assumed tasks. Depending on the type of disruptions, assumed to be the source of problems, there are a few kinds of
problems: deprivation, threat, frustration, irritation, conflicts and overload. During hospitalization the patient is exposed to a number of
problems which, as a result, can cause stress that is perceived as a positive phenomenon which enables us to adapt to a certain situation and
stimulates action, as well as a negative phenomenon which leads to body exhaustion. Illness is at the top place of the list of life problems that
are significantly stress-inducing and is followed by death of a loved one and divorce. This paper’s goal was to determine what the problems
of hospitalized patients in the surgical ward are, if any.

Materials and methods. The study was conducted on 179 patients (83 men — 46,4% and 96 women — 53,6%) treated in a surgical ward.
A diagnostic poll method with the use of the author’s questionnaire was applied. Calculated chi-square statistics (Pearson’s c2 and c2 with
Yates correction) were presented as the results. Statistical significance of 0.05 was assumed.

Results. Among the hospitalized patients there were problems that included an element of quality, e.g. lack of media access (50,28%). The
circumstances of deprivation were presented as homesickness (35,75%). Illness (30,73%) and pain (29,61%) were indicated as a threat.
Disturbance, overload, obstruction and deficiency were rarely present. Conflicts did not occur.

Conclusions. Men and women have perceived and evaluated problems in the similar way. Women have more often reacted to stress with
helplessness, manifesting somatic symptoms in the form of headaches, stomach aches and they also cried. Men have more often used
rationalization mechanism and claimed they do not need any support.