Porównanie skuteczności stosowanego przy aloprzeszczepach irańskiego materiału kostnego CenoBone o różnych wielkościach cząsteczek pod względem zachowania wymiarów zębodołu

Wstęp
Ekstrakcja zębów wykonywana jest m.in. z powodu zaawansowanej próchnicy, problemów endodontycznych, poważnych uszkodzeń przyzębia, nieprawidłowej struktury resztkowej korony, resorpcji korzenia, a także czynników jatrogennych, takich jak perforacje, uszkodzenia spowodowane urazami i problemy kosmetyczne. Cel pracy: Porównanie skuteczności stosowanego przy aloprzeszczepach irańskiego materiału kostnego CenoBone o różnych wielkościach cząsteczek pod względem zachowania wymiarów zębodołu.

Materiał i metody
Badanie przeprowadzono w schemacie eksperymentalnym, włączając do analizy 20 zdrowych pacjentów, u których występowało łącznie 25 niezabezpieczonych zębów jednokorzeniowych. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy. W obu grupach przy aloprzeszczepie zębodół wypełniono materiałem o wielkości cząsteczek odpowiednio 150–500 µm i 1000–2000 µm. Następnie w otwartych zębodołach i ścianie policzkowej umieszczono irańską membranę resorbowalną CenoBone i wstępnie zamknięto płatem policzkowym w części koronowej. Wysokość ściany policzkowej i szerokość wyrostka zębodołowego w obu grupach porównano bezpośrednio po operacji i po upływie 4 miesięcy, wykonując badanie radiologiczne (metodą stożkowej tomografii komputerowej – CBCT).

Wyniki
W obu grupach po leczeniu odnotowano znamienne różnice w wymiarze poziomym (p < 0,002) i wysokości w pionie (pierwsza grupa: p < 0,001, druga grupa: p < 0,003).

Wnioski
Użycie materiału CenoBone do wypełnienia zębodołu sprzyja zachowaniu wymiarów wyrostka zębodołowego dzięki poprawie stanu tkanek miękkich i twardych.



Introduction
Teeth are extracted for a variety of reasons, including severe decay, endodontic problems, severe periodontal destruction, inadequate residual crown structure, root resorption, iatrogenic factors such as perforations, injuries due to trauma, and cosmetic problems. Aim of the research: To compare different sizes of Iranian bone allograft particles (CenoBone) in preserving grafted socket dimensions.

Material and methods
It was an experimental study. Twenty healthy patients who had 25 unpreserved single-rooted teeth were included in the study. Patients were randomly divided into two equal groups. In the first group, allograft particles with a size of 150–500 µm and in the second group, particles with a size of 1000–2000 µm were placed in the socket. Then, Iranian resorbable membrane (CenoBone) was placed on the socket openings and buccal wall and was initially closed by a coronalizing buccal flap. Buccal wall height and ridge width in the two groups were compared immediately after surgery and 4 months after surgery with radiological evaluation (cone-beam computed tomography – CBCT) of the region.

Results
In both groups the horizontal dimension was significantly different after treatment (p < 0.002). In both groups the vertical height was significantly different after treatment (first group: p < 0.001, second group: p < 0.003).

Conclusions
Use of CenoBone to fill bone socket is essential to preservation alveolar bone dimensions, because use of this material improves soft and hard tissue.