Potrzeba ustawicznego kształcenia ratowników medycznych na tle innych zawodów regulowanych

Wstęp. Obowiązujący system kształcenia ratowników medycznych w Polsce dotyczy kształcenia 2-letniego policealnego i 3-letniego wyższego
zawodowego, a obowiązek doskonalenia zawodowego polega na zbieraniu punktów edukacyjnych.

Cel pracy. Celem podjętych badań była ocena potrzeby i obowiązującej formy ustawicznego kształcenia ratowników medycznych.

Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 336 ratowników medycznych czynnych zawodowo, pracujących w wyjazdowych
zespołach ratownictwa medycznego w losowo wybranych placówkach na terenie Polski. W realizacji pracy wykorzystano metodę badawczą:
sondażu diagnostycznego techniką badań ankietowych audytoryjnych, realizowanych z zastosowaniem autorskiego kwestionariusza
ankiety.

Wyniki. W ocenie ratowników medycznych istnieje potrzeba podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a obowiązująca forma doskonalenia
zawodowego oceniana liczbą uzyskanych punktów edukacyjnych nie znalazła uznania w badanej grupie. Samodoskonalenie nie jest równie
wystarczające, aby zapewnić prawidłowość postępowań ratowniczych.

Wnioski. Dopełnienie przez ratownika medycznego obowiązku doskonalenia zawodowego poprzez zbieranie punktów edukacyjnych nie
jest wystarczającą formą kształcenia ustawicznego. Dążenie do doskonalenia tego procesu skłania do ujednolicenia systemu kształcenia
i stworzenia możliwości kształcenia uzupełniającego. Ustawiczne kształcenie pozwoli ratownikom medycznym potwierdzać i uaktualniać
swoje umiejętności.

Introduction. The obligatory system of training of paramedics in Poland involves two years of training after one has finished secondary
school and three years of professional training in a college. Every paramedic is also required to develop one’s professional career through
collecting educational points.

Aim of the study. The aim of the research was making an appraisal of the need and form of the obligatory, constant training of paramedics.

Materials and methods. The research has been conducted among 336 Polish paramedics who lead active working lives and who work in
paramedical teams reaching patients in need. They have been chosen randomly. The study is based on a diagnostic, auditorium survey, with
the use of the author’s questionnaire.

Results. According to the paramedics there is a need for improving professional qualifications but the form of this obligatory development,
which is based on educational points, has not gained recognition in the examined group. Self-improvement is not sufficient to ensure correct
lifesaving actions.

Conclusion. The form of constant professional training with the use of educational points is not efficient enough. The improvement of this
process requires unifying of the system of education and creating a possibility of supplementary training. Constant training will let paramedics
prove and update their skills.