Pozaszpitalne zakażenia szczepami gronkowca złocistego opornego na metycylinę – ewolucja szczepów czy działanie jatrogenne?

Gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus, S. aureus) jest Gram-dodatnią bakterią, która może powodować różne choroby, od zakażeń skóry do zagrażających życiu infekcji, takich jak martwicze zapalenie płuc, bakteriemia, zapalenie wsierdzia i zespół wstrząsu toksycznego. Oporne na metycylinę szczepy gronkowca złocistego (ang. methicillin-resistant Staphylococcus aureus – MRSA) powodują endemię w szpitalach na świecie i są jedną z głównych przyczyn chorobowości i śmiertelności w społeczeństwie. Infekcje wywołane przez szpitalne szczepy MRSA (ang. health care-associated MRSA – HA-MRSA) dotyczą głównie chorych z obniżoną odpornością i po zabiegach chirurgicznych. Pozaszpi­talne szczepy MRSA (ang. community-associated MRSA – CA-MRSA) występują często u osób zdrowych i powodują w niektórych krajach epidemie, co może sugerować ich większą zjadliwość i łatwość rozprzestrzeniania w porównaniu z HA-MRSA. Kryteria wymagane do rozpoznania pozaszpitalnego zakażenia MRSA według Amerykańskiego Centrum Prewencji i Kontroli Chorób Bakteryjnych obejmują: uzyskanie dodatniego posiewu MRSA pobranego od pacjenta w ciągu 48 godzin od przyjęcia do szpitala, brak hospitalizacji, operacji czy pobytu w zakładzie opieki długoterminowej w ciągu ostatniego roku oraz brak wkłuć centralnych i innych urządzeń medycznych naruszających ciągłość skóry. Pomimo postępu w zrozumieniu patogenezy infekcji wywołanych przez CA-MRSA, a także identyfikacji czynników wirulencji i pojawienia się nowych metod terapeutycznych, nasza wiedza jest nadal niepełna. Izolacja CA-MRSA, a także powszechny problem infekcji MRSA w środowiskach szpitalnych podkreśla pilną potrzebę znalezienia nowych możliwości leczenia lekoopornych zakażeń wywołanych przez gronkowca złocistego.

Staphylococcus aureus (S. aureus) is a Gram-positive bacterium capable of causing various diseases, from skin infections to life-threatening necrotizing pneumonia, bacteraemia, endocarditis and toxic shock syndrome. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) is endemic in hospitals worldwide and is a major cause of human morbidity and mortality. Healthcare-associated MRSA (HA-MRSA) infections occur in individuals with a compromised immune system and people with prior surgery. Community-associated MRSA (CA-MRSA) infections often occur in healthy individuals and are epidemic in some countries, which may suggest that those strains are more virulent and transmissible than HA-MRSA. According to the Center for Disease Control and Prevention, a case of MRSA infection is community acquired when it is diagnosed in an outpatient or within 48 hours of hospitalization if the patient lacks the following traditional risk factors for MRSA infection: receipt of hemodialysis, surgery, residence in a long-term care facility, or hospitalization during the previous year; the presence of an indwelling catheter or a percutaneous device at the time culture samples were obtained. Although progress has been made toward understanding emergence of CA-MRSA, virulence factors and treatment options, our knowledge remains incomplete. The recent occurrence of CA-MRSA in addition to the widespread problem of MRSA in hospitals has underlined the high urgency to find novel treatment options for drug-resistant S. aureus.