ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
4/2004
vol. 7
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Praktyka intensyfikacji leczenia dietetycznego

Małgorzata Bernas

Przew Lek 2004; 4: 54-62
Data publikacji online: 2004/05/12
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 





Z doświadczeń własnych wynika, że należy odrzucać wiele nieuzasadnionych już obecnie zakazów, restrykcji, rygorów metodycznych na rzecz kontrolowanego, fizjologicznego – a przez to bardziej liberalnego – żywienia. Liczne potrawy, produkty spożywcze, zarówno naturalne, jak i wytwarzane przemysłowo, zawierają faktycznie tylko kilka rodzajów składników odżywczych. Tysiące przepisów kulinarnych odnosi się głównie do cech smakowych, konsystencji, formy, zapachu, wyglądu i estetyki potrawy.
Z punktu widzenia cech chemicznych i fizjologicznych w tak wielu różnych potrawach odnajduje się 5 głównych grup składników odżywczych. Są to odrębne pod względem budowy chemicznej i znaczenia fizjologicznego (czyli zdrowotnego) substancje, takie jak węglowodany, białka, sole mineralne, substancje zwane włóknem pokarmowym (z błonnikiem na czele) i woda.




· Żywienie prozdrowotne musi mieć zawsze charakter mieszany. Dieta taka powinna składać się zarówno z produktów zwierzęcych, jak i roślinnych oraz zawierać wszystkie składniki odżywcze w odpowiednich ilościach i proporcjach. W żywieniu chorych na cukrzycę należy uwzględnić określone preferencje. Niezbędny jest wybór postaci produktów, w których występują składniki odżywcze, np. spożywanie węglowodanów w postaci skrobi (mąka), a nie cukru; zastępowanie tłuszczów zwierzęcych (masła) tłuszczami roślinnymi. Pewne odrębności dotyczą także planowania poszczególnych posiłków, które powinny być mniej obfite, ale częstsze. Korzystne jest dzielenie dobowej racji pokarmowej na 5–7 posiłków, odpowiednio przystosowanych do trybu życia chorego i przyjmowanych przez niego leków.
· Składniki diety przedstawiono w tab. 1.
Główne problemy praktyczne
Masa ciała i BMI
Wskaźnik masy ciała (BMI, Body Mass Index) wylicza się w następujący sposób:

masa ciała w kg
BMI = ———————
wzrost w m2
Przykład: masa ciała wynosi 70 kg, wzrost – 160 cm, a więc BMI równa się:

70 70
BMI = —— = —— = 27
1,602 2,6

Pożądane są wartości BMI w granicach 21–25. Należy jednak podkreślić, że obniżenie nadmiernej masy ciała u osób z otyłością już o 10...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.