Przygotowanie chorego do samoopieki po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego

Wstęp. Radykalne usunięcie pęcherza moczowego niesie za sobą konieczność wytworzenia odprowadzenia moczu na zewnątrz. Aktualnie
jednym z najczęściej wykorzystywanych odprowadzeń moczu jest przetoka moczowodowo-jelitowo-skórna sposobem Bricker’a. Jednym
z ważniejszych elementów opieki nad pacjentem po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego jest przygotowanie chorego do
niezależności w samoopiece i uzyskanie pełnej integracji społecznej.
Cel. Celem badania była ocena przygotowania chorego po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego z nadpęcherzowym odprowadzeniem
moczu sposobem Bricker’a do samoopieki.
Materiał i metody. Badanie dotyczyło 102 pacjentów po radykalnym usunięciu pęcherza moczowego z nadpęcherzowym odprowadzeniem
moczu sposobem Bricker’a, którzy zakończyli hospitalizację pozabiegową. Do badań wybrano trzy różne oddziały sprawujące opiekę
nad pacjentami ze schorzeniami układu moczowego na terenie miasta Krakowa. Materiał badawczy gromadzono metodą sondażu
diagnostycznego oraz poprzez analizę dokumentów. W metodzie sondażu diagnostycznego zastosowano technikę ankiety i wywiadu.
W badaniu wykorzystano kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Badanie uzupełniono wywiadem z pielęgniarkami oddziałowymi
placówek, w których badano pacjentów.
Wyniki. Prawie połowa respondentów (47,1%) przed zabiegiem operacyjnym nie uzyskała informacji o konieczności i rodzaju odprowadzenia
moczu. Ponad połowa badanych (65,7%) nie miała przed zabiegiem operacyjnym wyznaczonego potencjalnego miejsca wyłonienia
przetoki moczowodowo-jelitowo-skórnej. Ponad połowa respondentów (65,7%) przed zabiegiem chirurgicznym nie miała możliwości
zapoznania się ze sprzętem urostomijnym. Wszystkich ankietowaniych zapoznano z zasadami pielęgnacji urostomii. Analiza statystyczna
wykazała silną zależność między opieką okołooperacyjną a poziomem wiedzy (p = 0,000) i deklarowanych umiejętności (p = 0,000). Większym
poziomem wiedzy charakteryzowali się ankietowani, u których podjęto edukację z zakresu samoopieki już przed zabiegiem.
Wnioski. Poziom wiedzy i umiejętności pacjentów z zakresu pielęgnacji nadpęcherzowego odprowadzenia moczu jest niski.
Problemy Pielęgniarstwa 2013; 21 (1): 72–78

Introduction. Total urinary resection results with the necessity of creation an urostomy for the diversion of urine. Bricker ileal conduit is one
of the most common solution here. Preparing the patient for self-care and self-reliance is one of the most important elements of care
provided for patients after total urinary resection. It also should be followed by full social integration of these patients.
Aim of study. The objective of this study was to assess if patients who underwent Bricker ileal urinary diversion were well prepared for self-care.
Material and methods. The study group comprised 102 patients after total urinary resection. Survey questionnaire methodology was
applied and patients were asked to fill a questionnaire form developed by the authors. Patients also participated in interviews. Additionally,
medical records of all respondents were analysed.
Results. Almost half of the study group (47.1%) weren’t informed about the necessity of urinary diversion before their surgery. The site of the
stoma wasn’t determined before the surgery in more than 50% of respondents (65.7%). Similar number of patients had no opportunity to zalearn
about stoma equipment before the ileal conduit diversion. All respondents were informed how they should care of their urostomy.
A strong correlation was found between peri-operational care and patients’ level of knowledge and skills. Respondents who were taught
about stoma care before their surgery presented higher levels of knowledge about self-care.
Conclusions. Knowledge levels and practical skills regarding an ileal conduit diversion and stoma care were poor.
Nursing Topics 2013; 21 (1): 72–78