Współcz Onkol (2006) vol. 10; 8: 415-421
Kod: O 46
U 53-letniego mężczyzny skarżącego się na ból okolicy krzyżowo lędźwiowej i brak energii rozpoznano szpiczaka mnogiego IgG w stopniu IIA. W badaniach dodatkowych stwierdzono: niedokrwistość – Hb 9,6 g/dl, białko monoklonalne M 4,2 g/dl w surowicy, beta 2-mikroglobulina 5,0 mcg/ml. Poziomy wapnia, kreatyniny, LDH i albumin w normie. W szpiku 45% plazmocytów, w badaniu FISH nie stwierdzono delecji chromosomu 13. Badanie RTG kości ujawniło 5 ognisk osteolitycznych. Stan sprawności 1 wg ECOG.
Choremu należy zaproponować:
A. melfalan + prednizon;
B. wysokie dawki deksametazonu;
C. talidomid + deksametazon, a następnie autologiczne przeszczepienie szpiku kostnego (ASCT);
D. VAD, a następnie ASCT;
E. prawidłowe są odpowiedzi C i D.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 47
Które z poniższych zdań odnoszących się do choroby Bowena jest prawdziwe?
A. choroba Bowena to dysplastyczna zmiana nabłonka wielowarstwowego płaskiego skóry brzegu odbytu, która w 2–5% przypadków może ulec przemianie w raka inwazyjnego;
B. o ile nie doszło do przemiany w raka inwazyjnego, stosuje się szerokie wycięcie makroskopowo widocznej zmiany;
C. w przypadku dużych zmian można miejscowo zastosować 5% 5-fluorouracyl;
D. prawdziwe są zdania A i B;
E. wszystkie zdania są prawdziwe.
Kod: O 48
Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do stosowania rezonansu magnetycznego w ocenie naciekania przez raka zwieraczy odbytu jest prawdziwe?
A. stosowanie rezonansu magnetycznego pozwala na dokładną ocenę przedoperacyjną naciekania zwieraczy odbytu;
B. badanie to cechuje się dużą czułością i specyficznością;
C. badanie metodą rezonansu magnetycznego pozwala także na ocenę bocznego szerzenia się guza nowotworowego, co stanowi istotną informację w leczeniu chirurgicznym;
D. wszystkie zdania są prawdziwe;
E. żadne zdanie nie jest prawdziwe.
Kod: O 49
Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do resekcji wątroby w przypadku przerzutów raka jelita grubego jest prawdziwe?
A. poziom antygenu rakowo płodowego (CEA) nie ma wpływu na wyniki po resekcji wątroby w przypadku przerzutów raka jelita grubego;
B. poziom antygenu rakowo płodowego ma wpływ na wyniki po operacjach przerzutów do wątroby raka jelita grubego;
C. powtarzane resekcje wątroby z powodu przerzutów raka jelita grubego okazują się równie skuteczne jak pierwotna resekcja tkanki wątrobowej;
D. prawdziwe są zdania A i C;
E. prawdziwe są zdania B i C.
Kod: O 50
Które z poniższych zdań jest prawdziwe?
A. w obrębie zbiorników jelitowych nigdy nie spotyka się ognisk raka gruczołowego;
B. jedynym powikłaniem dotyczącym zbiorników jelitowych są ich stany zapalne;
C. jedynym nowotworem stwierdzanym w obrębie zbiornika jelitowego jest rak płaskonabłonkowy;
D. prawdziwe są zdania A i C;
E. żadne zdanie nie jest prawdziwe.
Kod: O 51
Które określenia odnoszące się do raka płaskokomórkowego są prawdziwe?
1. rak ten nigdy nie powstaje wokół ileostomii, bo chroni przed nim skład treści jelitowej;
2. squamous cell carcinoma rozwija się jedynie wokół kolostomii dwulufowej;
3. nigdy nie rozwija się wokół stomii jelitowych;
4. stanowi wczesne powikłanie stomii jelitowych;
5. powstaje na skórze w miejscach narażonych na stałe urazy i drażnienie czynnikami chemicznymi, co może mieć miejsce wokół ileostomii.
A. 3;
B. 1, 2;
C. 5;
D. 4, 5;
E. 1.
Kod: O 52
U 63-letniej kobiety z rozpoznaniem szpiczaka mnogiego w stadium zaawansowania IIIA doszło do nawrotów choroby 18 miesięcy po leczeniu 3 cyklami VAD z późniejszą chemioterapią wysokodawkową i autologicznym przeszczepieniem szpiku kostnego (ASCT). Pacjentka skarży się na silne bóle kości i osłabienie. W badaniu krwi obwodowej stwierdza się niedokrwistość – Hb 8,9 g/dl; w szpiku 54% plazmocytów, stężenie kreatyniny w surowicy 1,6 g/dl, stężenie wapnia 10,4 g/dl, pozostałe wyniki w normie. PS 2 wg ECOG. Chorej należy zaproponować:
A. powtórnie VAD;
B. wysokie dawki deksametazonu;
C. melfalan, a następnie ASCT;
D. bortezomib;
E. talidomid + deksametazon z późniejszym alogenicznym przeszczepieniem szpiku kostnego.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 53
28-letni mężczyzna od kilku miesięcy skarżył się na bóle nadbrzusza. Dolegliwości nie ustępowały pomimo przyjmowania leków przeciwwrzodowych. W badaniu gastroskopowym ujawniono rozległy naciek żołądka, z którego pobrano wycinki – rozpoznano diffuse large B cell lymphoma. Chory miał stany podgorączkowe. W badaniach obrazowych stwierdzono: obecność pakietów węzłów chłonnych w przestrzeni zaotrzewnowej, naciek żołądka o wymiarach 7x9 cm przechodzący przez ciągłość na trzustkę, ślad płynu w lewej jamie opłucnowej oraz liczne ogniska wtórne o wymiarach do 2,5 cm w powiększonej śledzionie. Węzły chłonne obwodowe niepowiększone. W morfologii krwi nie stwierdzono odchyleń od normy, LDH w normie, szpik niezajęty. Proponowane leczenie:
A. 8 cykli CVP;
B. 8 cykli CHOP z rituksymabem;
C. leczenie systemowe – 4 cykle CHOP i napromienianie okolic zajętych;
D. leczenie systemowe – 6 cykli CHOP z późniejszą chemioterapią wysokodawkową i autologicznym przeszczepieniem szpiku kostnego;
E. prawidłowe są odpowiedzi B i D.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 54
U 20-letniej kobiety wystąpiły: utrzymująca się przez kilka miesięcy gorączka, powiększenie nadobojczykowych węzłów chłonnych (maksymalny wymiar pakietu 7 cm), śródpiersiowych (średnica pakietu 11 cm) oraz zmian ogniskowych w wątrobie i śledzionie. Badanie histologiczne węzła chłonnego ujawniło: lymphogranulomatosis maligna typus MC. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: OB 36, LDH nieznacznie podwyższony, Hb 9,6 g/dl. Innych odchyleń nie odnotowano. Stan sprawności 1 wg ECOG. Największe ryzyko wyindukowania wtórnej białaczki wiąże się z zastosowaniem następującego leczenia:
A. 6 cykli ABVD, a następnie napromienianie zmian resztkowych;
B. 8 cykli ABVD, a następnie napromienianie śródpiersia;
C. 8 cykli ABVD;
D. 8 cykli BEACOPP – eskalowany;
E. 4 cykle BEACOPP – eskalowany + 4 cykle BEACOPP – standardowy.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 55
Profilaktyczne napromienianie mózgowia jest wskazane u chorych na raka płuca:
A. w przypadku raka drobnokomórkowego z przerzutami do OUN;
B. w postaci ograniczonej raka drobnokomórkowego;
C. w postaci ograniczonej i uogólnionej raka drobnokomórkowego;
D. w przypadku raka drobnokomórkowego w postaci ograniczonej i w raku niedrobnokomórkowym w stopniu niższym niż IV;
E. nie ma danych potwierdzających zasadność takiego leczenia.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: O 56
U 40-letniego chorego po leczeniu 3 cyklami BEP z powodu zarodkowego raka jądra z przerzutami do zaotrzewnowych węzłów chłonnych, śródpiersia oraz płuc utrzymują się dwa ogniska przerzutowe w dolnym płacie lewego płuca. Stężenia AFP i HCG znacznie się obniżyły, niemniej są nadal podwyższone. Chory jest w bardzo dobrym stanie ogólnym. Dalszym leczeniem powinno być:
A. podanie kolejnych 3 cykli BEP;
B. operacyjne usunięcie przetrwałych zmian i dalsze leczenie zależne od radykalizmu zabiegu i obecności komórek nowotworowych w preparacie;
C. 3 cykle chemioterapii VeIP i ponowna ocena remisji;
D. chemioterapia wysokodawkowa i autologiczne przeszczepienie szpiku kostnego;
E. napromienianie przetrwałych zmian.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: O 57
Zarejestrowane do leczenia chorób nowotworowych związki działające poprzez wpływ na apoptozę to:
A. bortezomib;
B. all trans retinoic acid;
C. trójtlenek arsenu;
D. prawidłowe są odpowiedzi A i B;
E. prawidłowe są odpowiedzi A, B i C.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 58
U 46-letniego mężczyzny w dobrym stanie ogólnym (PS 1 wg ECOG) usunięto operacyjnie guz prawego płata skroniowego rozpoznany po pierwszym w życiu napadzie padaczkowym. Rozpoznanie histopatologiczne: glioblastoma multiforme. Guz miał średnicę 3 cm, w badaniu TK pooperacyjnym poza krwiakiem w loży i obrzękiem nie stwierdzono zmian. Chorego należy zakwalifikować do:
A. ścisłej obserwacji (TK co 2–3 mies. przez 3 lata);
B. radiochemioterapii z udziałem temozolomidu z kontynuacją chemioterapii do 6 cykli;
C. radykalnej radioterapii na obszar loży z 2-centymetrowym marginesem;
D. radiochemioterapii z udziałem BCNU;
E. tylko zdanie A jest fałszywe.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 59
60-letnia kobieta z rozpoznanym (objawy: krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego) rakiem kanału odbytu w stopniu zaawansowania T2, z zajęciem węzłów chłonnych pachwinowych wymaga:
A. leczenia operacyjnego (resekcja brzuszno kroczowa i usunięcie węzłów chłonnych) z leczeniem uzupełniającym w razie braku doszczętności;
B. radiochemioterapii z udziałem 5-FU i cisplatyny, dawka napromieniania 45–50 Gy;
C. radiochemioterapii z udziałem mitomycyny i 5-FU, dawka napromieniania 45–60 Gy;
D. napromieniania miednicy dawką 50 Gy i dodatkowej dawki (brachyterapii) na okolicę guza pierwotnego;
E. prawidłowe są odpowiedzi B i C.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: O 60
Zastosowanie przedoperacyjnej radioterapii u chorych na raka odbytnicy w stopniu zaawansowania T3/T4 powoduje:
A. zmniejszenie ryzyka nawrotu miejscowego i zwiększenie szansy na zabieg z oszczędzeniem zwieracza odbytu;
B. zmniejszenie ryzyka późnej wznowy w miejscu zespolenia;
C. wzrost ryzyka powikłań pooperacyjnych;
D. prawidłowe są odpowiedzi A i C;
E. prawidłowe są odpowiedzi A, B i C.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Piśmiennictwo
�1. Attal M, Harousseau JL, Stoppa AM, et al. A prospective, randomized trial of autologous bone marrow transplantation and chemotherapy in multiple myeloma. Intergroupe Francais du Myelome.
N Engl J Med 1996; 335: 91-7.
�2. Child JA, Morgan GJ, Davies FE, et al. Medical Research Council Adult Leukaemia Working Party: High dose chemotherapy with hematopoietic stem cell rescue for multiple myeloma. N Engl
J Med 2003; 348: 1875-83.
�3. Palumbo A, Bringhen S, Petrucci MT, et al. Intermediate dose melphalan improves survival of myeloma patients aged 50 to 70: results of a randomized controlled trial. Blood 2004; 104: 3052-7.
�4. Palumbo A, Bertola A, Falco P, et al. Efficacy of low dose thalidomide and dexamethasone as first salvage regimen in multiple myeloma. Hematol J 2004; 5: 318-24.
�5. Graham BD, Jetmore AB, Foote JE, et al. Topical 5-fluorouracil in the management of extensive anal Bowen’s disease: a preferred approach. Dis Colon Rectum 2005; 48: 444-50.
�6. Holzer B, Urban M, Holbling N, et al. Magnetic resonance imaging predicts sphincter invasion of low rectal cancer and influences selection of operation. Surgery 2003; 133: 656-61.
�7. Takahashi S, Inoue K, Konishi M, et al. Prognostic factors for poor survival after repeat hepatectomy in patients with colorectal liver metastases. Surgery 2003; 133: 627-34.
�8. Bentrem DJ, Wang KL, Stryker SJ. Adenocarcinoma in an ileal pouch occurring 14 years after restorative proctocolectomy: report of a case. Dis Colon Rectum 2003; 46: 544-6.
�9. Carne PW, Farmer KC. Squamous cell carcinoma developing in an ileostomy stoma: report of a case. Dis Colon Rectum 2001; 44: 594.
10. Wu JS, Sebek BA, Fazio VW. Images for surgeons. Parastomal squamous cell carcinoma in an ileostomy 44 years after proctocolectomy. J Am Coll Surg 2000; 191: 107.
11. Jagannath S, Barlogie B, Berenson J, et al. A phase 2 study of two doses of bortezomib in relapsed or refractory myeloma. Br
J Haematol 2004; 127: 165-72.
12. Richardson PG, Barlogie B, Berenson J, et al. A phase 2 study of bortezomib in relapsed, refractory myeloma. N Engl J Med 2003; 348: 2609-17.
13. Coiffier B, Lepage E, Briere J, et al. CHOP chemotherapy plus rituximab compared with CHOP alone in elderly patients with diffuse large B cell lymphoma. N Engl J Med 2002; 346: 235-42.
14. Coiffier B. Chemotherapy combined with monoclonal antibodies in the treatment of patients with diffuse large B cell lymphoma. In: DeVita VT Jr, Hellman S, Rosenberg SA (eds). Progress in Oncology 2004. Jones and Bartlett Publishers, Inc., Sudbury, MA 2004: 220-35.
15. Diehl V, Franklin J, Pfreundschuh M, et al. German Hodgkin’s Lymphoma Study Group: Standard and increased dose BEACOPP chemotherapy compared with COPP ABVD for advanced Hodgkin’s disease. N Engl J Med 2003; 348: 2386-95.
16. Glisson BS, Movsas B, Scott W. Small cell lung cancer, mesothelioma, and thymoma. In: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (eds): Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 155-64.
17. Loehrer PJ, Ahlering TE, Pollack A. Testicular cancer. In: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (eds). Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 407-27.
18. DeVita VT, Hellman S, Rosenberg SA (eds): Cancer: Principles and Practice of Oncology. Wyd. 7, Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia 2005.
19. Stupp R, Mason WP, van den Bent MJ, et al. European Organisation for Research and Treatment of Cancer Brain Tumor and Radiotherapy Groups; National Cancer Institute of Canada Clinical Trials Group. Radiotherapy plus concomitant and adjuvant temozolomide for glioblastoma. N Engl J Med 2005; 352: 987-96.
20. National Comprehensive Cancer Network: Clinical Practice Guidelines in Oncology – v. 2. 2006.
21. Ellenhorn JD, Cullinane CA, Coia LR, et al. Colon, rectal, and anal cancers. In: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (eds). Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 343-76.
Pytania z dziedziny ginekologii onkologicznej
Kod: GO 31
Stwierdzenie podwyższonych wartości Ca 125 u 63-letniej kobiety może świadczyć o takich patologiach, jak:
1. mięśniak macicy;
2. przewlekłe zapalenie trzustki;
3. marskość wątroby;
4. rak jajnika;
5. mesothelioma.
A. 4;
B. 1, 4;
C. 2, 4, 5;
D. 1, 2, 3, 4, 5;
E. 3, 4.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 32
U 37-letniej kobiety ze stwierdzoną jednokomorową torbielą o średnicy 6 cm i współistniejącą 14-tygodniową ciążą stężenie Ca 125 wynosi 138 IU/ml. Pacjentka wymaga:
A. natychmiastowego wycięcia torbieli;
B. przezbrzusznej punkcji torbieli i dalszego postępowania zachowawczego;
C. nie wymaga żadnego postępowania i wskazane jest dalsze rutynowe prowadzenie ciąży;
D. ponownej kontroli stężeń Ca 125 w II trymestrze ciąży – w przypadku wzrostu stężeń Ca 125 w stosunku do badania poprzedniego konieczne jest leczenie chirurgiczne;
E. rozwiązania cięciem cesarskim w III trymestrze i wykonania badania śródoperacyjnego torbieli.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: GO 33
W przypadku stwierdzenia hyperplasia complex atypica u 49-letniej kobiety postępowaniem z wyboru jest:
A. leczenie hormonalne przez 5 mies. i ponowna weryfikacja histologiczna;
B. histeroskopowa resekcja endometrium;
C. usunięcie macicy z przydatkami;
D. hipertermia domaciczna;
E. brachyterapia domaciczna.
Trudność pytania w opinii autora: łatwe
Kod: GO 34
W przypadku chorych na raka jajnika zasadnicze znaczenie rokownicze ma:
A. zastosowana chemioterapia uzupełniająca;
B. stan ogólny chorego;
C. radykalizm leczenia chirurgicznego;
D. wiek pacjenta;
E. stopień klinicznego zaawansowania choroby.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 35
Chora z licznymi przerzutami do wątroby (wydolność wg skali WHO: 1), u której na podstawie wyniku biopsji węzła pachwinowego postawiono diagnozę raka jajnika, powinna być leczona z zastosowaniem:
A. chirurgii;
B. neoadjuwantowej chemioterapii;
C. radioterapii;
D. wyłącznie objawowo;
E. hormonoterapii.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: GO 36
Rak płaskonabłonkowy jest najczęściej rozpoznawany w następujących nowotworach:
1. rak trzonu macicy;
2. rak szyjki macicy;
3. rak pochwy;
4. rak sromu;
5. rak jajowodu.
A. 1, 2, 3;
B. 2, 3, 4;
C. 2, 3, 5;
D. 2, 4;
E. 2, 4, 5.
Trudność pytania w opinii autora: łatwe
Kod: GO 37
W przypadku rozpoznania raka trzonu macicy w stopniu IIIC (na podstawie klasyfikacji chirurgiczno patologicznej) leczeniem z wyboru jest:
A. hormonoterapia;
B. radioterapia;
C. chemioterapia;
D. chirurgia;
E. jedynie brachyterapia.
Trudność pytania w opinii autora: łatwe
Kod: GO 38
W raku sromu zlokalizowanym bocznie – stopień IA leczeniem z wyboru jest:
A. vulvectomia simplex;
B. vulvectomia radicalis;
C. hemiwulwektomia;
D. lokalne wycięcie zmiany z marginesem zdrowych tkanek >1 cm;
E. brachyterapia.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 39
W przypadku stwierdzenia w badaniu śródoperacyjnym zmian nowotworowych w węzłach chłonnych pachwinowych powierzchownych dalsze leczenie u chorej na raka sromu polega na:
A. usunięciu węzłów głębokich pachwiny oraz uzupełniającej radioterapii;
B. usunięciu węzłów pachwinowych głębokich;
C. zastosowaniu chemioterapii;
D. wycięciu węzłów miedniczych;
E. zastosowaniu brachyterapii śródtkankowej.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 40
Ustalenie prawidłowego rozpoznania u pacjentki, u której stwierdzono w pochwie izolowany guzek o typie raka płaskonabłonkowego, wymaga przeprowadzenia takich badań, jak:
1. RTG klatki piersiowej;
2. urografia;
3. pobranie wycinków z szyjki macicy;
4. mammografia;
5. wyłyżeczkowanie macicy.
A. 1, 2;
B. 1, 2, 3;
C. 3;
D. 3, 5;
E. 3, 4, 5.
Trudność pytania w opinii autora: trudne
Kod: GO 41
Zastosowanie chemioterapii jest metodą z wyboru w leczeniu:
A. raka szyjki macicy;
B. raka jajowodu;
C. raka kosmówki;
D. raka pochwy;
E. raka sromu.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 42
W leczeniu chemicznym 1. linii u chorych na raka jajnika najskuteczniejszym programem jest program oparty na następujących preparatach:
1. cisplatyna;
2. doksorubicyna;
3. cyklofosfamid;
4. taksol;
5. etopozyd.
A. 1, 2;
B. 1, 2, 4;
C. 4, 5;
D. 1, 4;
E. 1, 2, 3.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 43
W przypadku wystąpienia 6 mies. po zakończonej radioterapii krwawienia z kiszki stolcowej u chorej z rozpoznaniem raka szyjki macicy w stopniu IIB należy wykonać następujące badania:
1. koagulogram;
2. ocena stężenia SCC;
3. ocena stężenia Ca 125;
4. rektoskopia;
5. kolonoskopia.
A. 1, 2, 4;
B. 2, 3, 4;
C. 2, 5;
D. 3, 5;
E. 4, 5.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 44
Obfite krwawienie z nacieku szyjki macicy u chorej z rakiem szyjki macicy w stopniu IIB wymaga podwiązania:
1. tętnicy biodrowej zewnętrznej;
2. tętnicy zasłonowej;
3. tętnicy odbytniczej dolnej;
4. tętnicy biodrowej wewnętrznej;
5. tętnic jajnikowych.
A. 1;
B. 1, 2;
C. 4;
D. 3, 4;
E. 4, 5.
Trudność pytania w opinii autora: średnie
Kod: GO 45
W przypadku stwierdzenia przerzutów raka trzonu macicy do pochwy rozpoznajemy następujący stopień kliniczny wg FIGO:
A. IIA;
B. IIB;
C. IIIA;
D. IIIB;
E. IIIC.
Trudność pytania w opinii autora: łatwe
Piśmiennictwo
1. DiSaia PJ, Creasman WT (eds). Clinical Gynecologic Oncology. 6ed, Mosby Year Book, Inc., St. Louis 2001. Wyd. 5 było przetłumaczone na język polski.
2. Krzakowski M (red.). Zalecenia postępowania diagnostyczno terapeutycznego w nowotworach złośliwych u dorosłych. Polska Unia Onkologii, Warszawa 2003.
Pytania z dziedziny hematologii
i transfuzjologii
Kod: H 31
Wynik badania morfologii krwi: WBC 0,6 G/l; LYM 0,2 G/l; MID 0,1 G/l; GRAN 0,3 G/l; RBC 1,93 T/l; MCV 88 fL; PLT 16 G/l może sugerować rozpoznanie:
A. niedokrwistości z niedoboru żelaza;
B. niedokrwistości aplastycznej;
C. przewlekłej białaczki limfocytowej;
D. małopłytkowości samoistnej;
E. agranulocytozy polekowej.
Kod: H 32
Wynik badania morfologii krwi: WBC 6,0 G/l; LYM 2,6 G/l; MID 0,6 G/l; GRAN 2,8 G/l; RBC 2,36 T/l; MCV 118 fL; PLT 92 G/l sugeruje rozpoznanie:
A. niedokrwistości przewlekłych stanów zapalnych;
B. niedokrwistości hemolitycznej;
C. przewlekłej białaczki szpikowej;
D. niedokrwistości z niedoboru witaminy B12;
E. niedokrwistości z niedoboru żelaza.
Kod: H 33
Wynik badania morfologii krwi: WBC 47,6 G/l; LYM 18,8 G/l; MID 26,1 G/l; GRAN 0,7 G/l; RBC 2,85 T/l; MCV 94,7 fL; PLT 25 G/l sugeruje rozpoznanie:
A. przewlekłej białaczki szpikowej;
B. przewlekłej białaczki limfocytowej;
C. ostrej białaczki szpikowej;
D. osteomielofibrozy;
E. aplazji szpiku.
Kod: H 34
Wynik badania morfologii krwi: WBC 5,3 G/l; LYM 1,4 G/l; MID 0,5 G/l; GRAN 3,4 G/l; RBC 2,45 T/l; MCV 69 fL; PLT 280 G/l sugeruje rozpoznanie:
A. niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego;
B. niedokrwistości aplastycznej;
C. niedokrwistości u chorych otrzymujących hydroksykarbamid;
D. niedokrwistości z niedoboru żelaza;
E. niedokrwistości hemolitycznej.
Kod: H 35
Wynik badania morfologii krwi: WBC 28,3 G/l; LYM 23,7 G/l; MID 0,7 G/l; GRAN 3,9 G/l; RBC 4,63 T/l; MCV 86 fL; PLT 232 G/l sugeruje rozpoznanie:
A. niedokrwistości normobarwliwej;
B. AIDS;
C. odczynu poinfekcyjnego;
D. przewlekłej białaczki limfocytowej;
E. ostrej białaczki limfoblastycznej.
Piśmiennictwo
1. Dmoszyńska A, Robak T (red.). Podstawy hematologii. Czelej, Lublin 2003.