eISSN: 1897-4309
ISSN: 1428-2526
Contemporary Oncology/Współczesna Onkologia
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Supplements Addendum Special Issues Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
8/2006
vol. 10
 
Share:
Share:

Pytania do zestawu nr 4

Współcz Onkol (2006) vol. 10; 8: 415-421
Online publish date: 2006/10/16
Article file
- Pytania testowe.pdf  [0.08 MB]
Get citation
 
 
Kod: O 46

U 53-letniego mężczyzny skarżącego się na ból okolicy krzyżowo lędźwiowej i brak energii rozpoznano szpiczaka mnogiego IgG w stopniu IIA. W badaniach dodatkowych stwierdzono: niedokrwistość – Hb 9,6 g/dl, białko monoklonalne M 4,2 g/dl w surowicy, beta 2-mikroglobulina 5,0 mcg/ml. Poziomy wapnia, kreatyniny, LDH i albumin w normie. W szpiku 45% plazmocytów, w badaniu FISH nie stwierdzono delecji chromosomu 13. Badanie RTG kości ujawniło 5 ognisk osteolitycznych. Stan sprawności 1 wg ECOG.

Choremu należy zaproponować:

A. melfalan + prednizon;

B. wysokie dawki deksametazonu;

C. talidomid + deksametazon, a następnie autologiczne przeszczepienie szpiku kostnego (ASCT);

D. VAD, a następnie ASCT;

E. prawidłowe są odpowiedzi C i D.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: O 47

Które z poniższych zdań odnoszących się do choroby Bowena jest prawdziwe?

A. choroba Bowena to dysplastyczna zmiana nabłonka wielowarstwowego płaskiego skóry brzegu odbytu, która w 2–5% przypadków może ulec przemianie w raka inwazyjnego;

B. o ile nie doszło do przemiany w raka inwazyjnego, stosuje się szerokie wycięcie makroskopowo widocznej zmiany;

C. w przypadku dużych zmian można miejscowo zastosować 5% 5-fluorouracyl;

D. prawdziwe są zdania A i B;

E. wszystkie zdania są prawdziwe.



Kod: O 48

Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do stosowania rezonansu magnetycznego w ocenie naciekania przez raka zwieraczy odbytu jest prawdziwe?

A. stosowanie rezonansu magnetycznego pozwala na dokładną ocenę przedoperacyjną naciekania zwieraczy odbytu;

B. badanie to cechuje się dużą czułością i specyficznością;

C. badanie metodą rezonansu magnetycznego pozwala także na ocenę bocznego szerzenia się guza nowotworowego, co stanowi istotną informację w leczeniu chirurgicznym;

D. wszystkie zdania są prawdziwe;

E. żadne zdanie nie jest prawdziwe.

Kod: O 49

Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do resekcji wątroby w przypadku przerzutów raka jelita grubego jest prawdziwe?

A. poziom antygenu rakowo płodowego (CEA) nie ma wpływu na wyniki po resekcji wątroby w przypadku przerzutów raka jelita grubego;

B. poziom antygenu rakowo płodowego ma wpływ na wyniki po operacjach przerzutów do wątroby raka jelita grubego;

C. powtarzane resekcje wątroby z powodu przerzutów raka jelita grubego okazują się równie skuteczne jak pierwotna resekcja tkanki wątrobowej;

D. prawdziwe są zdania A i C;

E. prawdziwe są zdania B i C.



Kod: O 50

Które z poniższych zdań jest prawdziwe?

A. w obrębie zbiorników jelitowych nigdy nie spotyka się ognisk raka gruczołowego;

B. jedynym powikłaniem dotyczącym zbiorników jelitowych są ich stany zapalne;

C. jedynym nowotworem stwierdzanym w obrębie zbiornika jelitowego jest rak płaskonabłonkowy;

D. prawdziwe są zdania A i C;

E. żadne zdanie nie jest prawdziwe.



Kod: O 51

Które określenia odnoszące się do raka płaskokomórkowego są prawdziwe?

1. rak ten nigdy nie powstaje wokół ileostomii, bo chroni przed nim skład treści jelitowej;

2. squamous cell carcinoma rozwija się jedynie wokół kolostomii dwulufowej;

3. nigdy nie rozwija się wokół stomii jelitowych;

4. stanowi wczesne powikłanie stomii jelitowych;

5. powstaje na skórze w miejscach narażonych na stałe urazy i drażnienie czynnikami chemicznymi, co może mieć miejsce wokół ileostomii.

A. 3;

B. 1, 2;

C. 5;

D. 4, 5;

E. 1.



Kod: O 52

U 63-letniej kobiety z rozpoznaniem szpiczaka mnogiego w stadium zaawansowania IIIA doszło do nawrotów choroby 18 miesięcy po leczeniu 3 cyklami VAD z późniejszą chemioterapią wysokodawkową i autologicznym przeszczepieniem szpiku kostnego (ASCT). Pacjentka skarży się na silne bóle kości i osłabienie. W badaniu krwi obwodowej stwierdza się niedokrwistość – Hb 8,9 g/dl; w szpiku 54% plazmocytów, stężenie kreatyniny w surowicy 1,6 g/dl, stężenie wapnia 10,4 g/dl, pozostałe wyniki w normie. PS 2 wg ECOG. Chorej należy zaproponować:

A. powtórnie VAD;

B. wysokie dawki deksametazonu;

C. melfalan, a następnie ASCT;

D. bortezomib;

E. talidomid + deksametazon z późniejszym alogenicznym przeszczepieniem szpiku kostnego.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: O 53

28-letni mężczyzna od kilku miesięcy skarżył się na bóle nadbrzusza. Dolegliwości nie ustępowały pomimo przyjmowania leków przeciwwrzodowych. W badaniu gastroskopowym ujawniono rozległy naciek żołądka, z którego pobrano wycinki – rozpoznano diffuse large B cell lymphoma. Chory miał stany podgorączkowe. W badaniach obrazowych stwierdzono: obecność pakietów węzłów chłonnych w przestrzeni zaotrzewnowej, naciek żołądka o wymiarach 7x9 cm przechodzący przez ciągłość na trzustkę, ślad płynu w lewej jamie opłucnowej oraz liczne ogniska wtórne o wymiarach do 2,5 cm w powiększonej śledzionie. Węzły chłonne obwodowe niepowiększone. W morfologii krwi nie stwierdzono odchyleń od normy, LDH w normie, szpik niezajęty. Proponowane leczenie:

A. 8 cykli CVP;

B. 8 cykli CHOP z rituksymabem;

C. leczenie systemowe – 4 cykle CHOP i napromienianie okolic zajętych;

D. leczenie systemowe – 6 cykli CHOP z późniejszą chemioterapią wysokodawkową i autologicznym przeszczepieniem szpiku kostnego;

E. prawidłowe są odpowiedzi B i D.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: O 54

U 20-letniej kobiety wystąpiły: utrzymująca się przez kilka miesięcy gorączka, powiększenie nadobojczykowych węzłów chłonnych (maksymalny wymiar pakietu 7 cm), śródpiersiowych (średnica pakietu 11 cm) oraz zmian ogniskowych w wątrobie i śledzionie. Badanie histologiczne węzła chłonnego ujawniło: lymphogranulomatosis maligna typus MC. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: OB 36, LDH nieznacznie podwyższony, Hb 9,6 g/dl. Innych odchyleń nie odnotowano. Stan sprawności 1 wg ECOG. Największe ryzyko wyindukowania wtórnej białaczki wiąże się z zastosowaniem następującego leczenia:

A. 6 cykli ABVD, a następnie napromienianie zmian resztkowych;

B. 8 cykli ABVD, a następnie napromienianie śródpiersia;

C. 8 cykli ABVD;

D. 8 cykli BEACOPP – eskalowany;

E. 4 cykle BEACOPP – eskalowany + 4 cykle BEACOPP – standardowy.



Trudność pytania w opinii autora: trudne

Kod: O 55

Profilaktyczne napromienianie mózgowia jest wskazane u chorych na raka płuca:

A. w przypadku raka drobnokomórkowego z przerzutami do OUN;

B. w postaci ograniczonej raka drobnokomórkowego;

C. w postaci ograniczonej i uogólnionej raka drobnokomórkowego;

D. w przypadku raka drobnokomórkowego w postaci ograniczonej i w raku niedrobnokomórkowym w stopniu niższym niż IV;

E. nie ma danych potwierdzających zasadność takiego leczenia.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: O 56

U 40-letniego chorego po leczeniu 3 cyklami BEP z powodu zarodkowego raka jądra z przerzutami do zaotrzewnowych węzłów chłonnych, śródpiersia oraz płuc utrzymują się dwa ogniska przerzutowe w dolnym płacie lewego płuca. Stężenia AFP i HCG znacznie się obniżyły, niemniej są nadal podwyższone. Chory jest w bardzo dobrym stanie ogólnym. Dalszym leczeniem powinno być:

A. podanie kolejnych 3 cykli BEP;

B. operacyjne usunięcie przetrwałych zmian i dalsze leczenie zależne od radykalizmu zabiegu i obecności komórek nowotworowych w preparacie;

C. 3 cykle chemioterapii VeIP i ponowna ocena remisji;

D. chemioterapia wysokodawkowa i autologiczne przeszczepienie szpiku kostnego;

E. napromienianie przetrwałych zmian.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: O 57

Zarejestrowane do leczenia chorób nowotworowych związki działające poprzez wpływ na apoptozę to:

A. bortezomib;

B. all trans retinoic acid;

C. trójtlenek arsenu;

D. prawidłowe są odpowiedzi A i B;

E. prawidłowe są odpowiedzi A, B i C.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: O 58

U 46-letniego mężczyzny w dobrym stanie ogólnym (PS 1 wg ECOG) usunięto operacyjnie guz prawego płata skroniowego rozpoznany po pierwszym w życiu napadzie padaczkowym. Rozpoznanie histopatologiczne: glioblastoma multiforme. Guz miał średnicę 3 cm, w badaniu TK pooperacyjnym poza krwiakiem w loży i obrzękiem nie stwierdzono zmian. Chorego należy zakwalifikować do:

A. ścisłej obserwacji (TK co 2–3 mies. przez 3 lata);

B. radiochemioterapii z udziałem temozolomidu z kontynuacją chemioterapii do 6 cykli;

C. radykalnej radioterapii na obszar loży z 2-centymetrowym marginesem;

D. radiochemioterapii z udziałem BCNU;

E. tylko zdanie A jest fałszywe.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: O 59

60-letnia kobieta z rozpoznanym (objawy: krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego) rakiem kanału odbytu w stopniu zaawansowania T2, z zajęciem węzłów chłonnych pachwinowych wymaga:

A. leczenia operacyjnego (resekcja brzuszno kroczowa i usunięcie węzłów chłonnych) z leczeniem uzupełniającym w razie braku doszczętności;

B. radiochemioterapii z udziałem 5-FU i cisplatyny, dawka napromieniania 45–50 Gy;

C. radiochemioterapii z udziałem mitomycyny i 5-FU, dawka napromieniania 45–60 Gy;

D. napromieniania miednicy dawką 50 Gy i dodatkowej dawki (brachyterapii) na okolicę guza pierwotnego;

E. prawidłowe są odpowiedzi B i C.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: O 60

Zastosowanie przedoperacyjnej radioterapii u chorych na raka odbytnicy w stopniu zaawansowania T3/T4 powoduje:

A. zmniejszenie ryzyka nawrotu miejscowego i zwiększenie szansy na zabieg z oszczędzeniem zwieracza odbytu;

B. zmniejszenie ryzyka późnej wznowy w miejscu zespolenia;

C. wzrost ryzyka powikłań pooperacyjnych;

D. prawidłowe są odpowiedzi A i C;

E. prawidłowe są odpowiedzi A, B i C.



Trudność pytania w opinii autora: trudne

Piśmiennictwo

�1. Attal M, Harousseau JL, Stoppa AM, et al. A prospective, randomized trial of autologous bone marrow transplantation and chemotherapy in multiple myeloma. Intergroupe Francais du Myelome.

N Engl J Med 1996; 335: 91-7.

�2. Child JA, Morgan GJ, Davies FE, et al. Medical Research Council Adult Leukaemia Working Party: High dose chemotherapy with hematopoietic stem cell rescue for multiple myeloma. N Engl

J Med 2003; 348: 1875-83.

�3. Palumbo A, Bringhen S, Petrucci MT, et al. Intermediate dose melphalan improves survival of myeloma patients aged 50 to 70: results of a randomized controlled trial. Blood 2004; 104: 3052-7.

�4. Palumbo A, Bertola A, Falco P, et al. Efficacy of low dose thalidomide and dexamethasone as first salvage regimen in multiple myeloma. Hematol J 2004; 5: 318-24.

�5. Graham BD, Jetmore AB, Foote JE, et al. Topical 5-fluorouracil in the management of extensive anal Bowen’s disease: a preferred approach. Dis Colon Rectum 2005; 48: 444-50.

�6. Holzer B, Urban M, Holbling N, et al. Magnetic resonance imaging predicts sphincter invasion of low rectal cancer and influences selection of operation. Surgery 2003; 133: 656-61.

�7. Takahashi S, Inoue K, Konishi M, et al. Prognostic factors for poor survival after repeat hepatectomy in patients with colorectal liver metastases. Surgery 2003; 133: 627-34.

�8. Bentrem DJ, Wang KL, Stryker SJ. Adenocarcinoma in an ileal pouch occurring 14 years after restorative proctocolectomy: report of a case. Dis Colon Rectum 2003; 46: 544-6.

�9. Carne PW, Farmer KC. Squamous cell carcinoma developing in an ileostomy stoma: report of a case. Dis Colon Rectum 2001; 44: 594.

10. Wu JS, Sebek BA, Fazio VW. Images for surgeons. Parastomal squamous cell carcinoma in an ileostomy 44 years after proctocolectomy. J Am Coll Surg 2000; 191: 107.

11. Jagannath S, Barlogie B, Berenson J, et al. A phase 2 study of two doses of bortezomib in relapsed or refractory myeloma. Br

J Haematol 2004; 127: 165-72.

12. Richardson PG, Barlogie B, Berenson J, et al. A phase 2 study of bortezomib in relapsed, refractory myeloma. N Engl J Med 2003; 348: 2609-17.

13. Coiffier B, Lepage E, Briere J, et al. CHOP chemotherapy plus rituximab compared with CHOP alone in elderly patients with diffuse large B cell lymphoma. N Engl J Med 2002; 346: 235-42.

14. Coiffier B. Chemotherapy combined with monoclonal antibodies in the treatment of patients with diffuse large B cell lymphoma. In: DeVita VT Jr, Hellman S, Rosenberg SA (eds). Progress in Oncology 2004. Jones and Bartlett Publishers, Inc., Sudbury, MA 2004: 220-35.

15. Diehl V, Franklin J, Pfreundschuh M, et al. German Hodgkin’s Lymphoma Study Group: Standard and increased dose BEACOPP chemotherapy compared with COPP ABVD for advanced Hodgkin’s disease. N Engl J Med 2003; 348: 2386-95.

16. Glisson BS, Movsas B, Scott W. Small cell lung cancer, mesothelioma, and thymoma. In: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (eds): Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 155-64.

17. Loehrer PJ, Ahlering TE, Pollack A. Testicular cancer. In: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (eds). Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 407-27.

18. DeVita VT, Hellman S, Rosenberg SA (eds): Cancer: Principles and Practice of Oncology. Wyd. 7, Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia 2005.

19. Stupp R, Mason WP, van den Bent MJ, et al. European Organisation for Research and Treatment of Cancer Brain Tumor and Radiotherapy Groups; National Cancer Institute of Canada Clinical Trials Group. Radiotherapy plus concomitant and adjuvant temozolomide for glioblastoma. N Engl J Med 2005; 352: 987-96.

20. National Comprehensive Cancer Network: Clinical Practice Guidelines in Oncology – v. 2. 2006.

21. Ellenhorn JD, Cullinane CA, Coia LR, et al. Colon, rectal, and anal cancers. In: Pazdur R, Coia LR, Hoskins WJ, Wagman LD (eds). Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. CMP Healthcare Media LLC: 343-76.



Pytania z dziedziny ginekologii onkologicznej



Kod: GO 31

Stwierdzenie podwyższonych wartości Ca 125 u 63-letniej kobiety może świadczyć o takich patologiach, jak:

1. mięśniak macicy;

2. przewlekłe zapalenie trzustki;

3. marskość wątroby;

4. rak jajnika;

5. mesothelioma.

A. 4;

B. 1, 4;

C. 2, 4, 5;

D. 1, 2, 3, 4, 5;

E. 3, 4.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 32

U 37-letniej kobiety ze stwierdzoną jednokomorową torbielą o średnicy 6 cm i współistniejącą 14-tygodniową ciążą stężenie Ca 125 wynosi 138 IU/ml. Pacjentka wymaga:

A. natychmiastowego wycięcia torbieli;

B. przezbrzusznej punkcji torbieli i dalszego postępowania zachowawczego;

C. nie wymaga żadnego postępowania i wskazane jest dalsze rutynowe prowadzenie ciąży;

D. ponownej kontroli stężeń Ca 125 w II trymestrze ciąży – w przypadku wzrostu stężeń Ca 125 w stosunku do badania poprzedniego konieczne jest leczenie chirurgiczne;

E. rozwiązania cięciem cesarskim w III trymestrze i wykonania badania śródoperacyjnego torbieli.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: GO 33

W przypadku stwierdzenia hyperplasia complex atypica u 49-letniej kobiety postępowaniem z wyboru jest:

A. leczenie hormonalne przez 5 mies. i ponowna weryfikacja histologiczna;

B. histeroskopowa resekcja endometrium;

C. usunięcie macicy z przydatkami;

D. hipertermia domaciczna;

E. brachyterapia domaciczna.



Trudność pytania w opinii autora: łatwe



Kod: GO 34

W przypadku chorych na raka jajnika zasadnicze znaczenie rokownicze ma:

A. zastosowana chemioterapia uzupełniająca;

B. stan ogólny chorego;

C. radykalizm leczenia chirurgicznego;

D. wiek pacjenta;

E. stopień klinicznego zaawansowania choroby.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 35



Chora z licznymi przerzutami do wątroby (wydolność wg skali WHO: 1), u której na podstawie wyniku biopsji węzła pachwinowego postawiono diagnozę raka jajnika, powinna być leczona z zastosowaniem:

A. chirurgii;

B. neoadjuwantowej chemioterapii;

C. radioterapii;

D. wyłącznie objawowo;

E. hormonoterapii.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: GO 36

Rak płaskonabłonkowy jest najczęściej rozpoznawany w następujących nowotworach:

1. rak trzonu macicy;

2. rak szyjki macicy;

3. rak pochwy;

4. rak sromu;

5. rak jajowodu.

A. 1, 2, 3;

B. 2, 3, 4;

C. 2, 3, 5;

D. 2, 4;

E. 2, 4, 5.



Trudność pytania w opinii autora: łatwe



Kod: GO 37

W przypadku rozpoznania raka trzonu macicy w stopniu IIIC (na podstawie klasyfikacji chirurgiczno patologicznej) leczeniem z wyboru jest:

A. hormonoterapia;

B. radioterapia;

C. chemioterapia;

D. chirurgia;

E. jedynie brachyterapia.



Trudność pytania w opinii autora: łatwe



Kod: GO 38

W raku sromu zlokalizowanym bocznie – stopień IA leczeniem z wyboru jest:

A. vulvectomia simplex;

B. vulvectomia radicalis;

C. hemiwulwektomia;

D. lokalne wycięcie zmiany z marginesem zdrowych tkanek >1 cm;

E. brachyterapia.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 39

W przypadku stwierdzenia w badaniu śródoperacyjnym zmian nowotworowych w węzłach chłonnych pachwinowych powierzchownych dalsze leczenie u chorej na raka sromu polega na:

A. usunięciu węzłów głębokich pachwiny oraz uzupełniającej radioterapii;

B. usunięciu węzłów pachwinowych głębokich;

C. zastosowaniu chemioterapii;

D. wycięciu węzłów miedniczych;

E. zastosowaniu brachyterapii śródtkankowej.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 40

Ustalenie prawidłowego rozpoznania u pacjentki, u której stwierdzono w pochwie izolowany guzek o typie raka płaskonabłonkowego, wymaga przeprowadzenia takich badań, jak:

1. RTG klatki piersiowej;

2. urografia;

3. pobranie wycinków z szyjki macicy;

4. mammografia;

5. wyłyżeczkowanie macicy.

A. 1, 2;

B. 1, 2, 3;

C. 3;

D. 3, 5;

E. 3, 4, 5.



Trudność pytania w opinii autora: trudne



Kod: GO 41

Zastosowanie chemioterapii jest metodą z wyboru w leczeniu:

A. raka szyjki macicy;

B. raka jajowodu;

C. raka kosmówki;

D. raka pochwy;

E. raka sromu.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 42

W leczeniu chemicznym 1. linii u chorych na raka jajnika najskuteczniejszym programem jest program oparty na następujących preparatach:

1. cisplatyna;

2. doksorubicyna;

3. cyklofosfamid;

4. taksol;

5. etopozyd.

A. 1, 2;

B. 1, 2, 4;

C. 4, 5;

D. 1, 4;

E. 1, 2, 3.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 43

W przypadku wystąpienia 6 mies. po zakończonej radioterapii krwawienia z kiszki stolcowej u chorej z rozpoznaniem raka szyjki macicy w stopniu IIB należy wykonać następujące badania:

1. koagulogram;

2. ocena stężenia SCC;

3. ocena stężenia Ca 125;

4. rektoskopia;

5. kolonoskopia.

A. 1, 2, 4;

B. 2, 3, 4;

C. 2, 5;

D. 3, 5;

E. 4, 5.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 44

Obfite krwawienie z nacieku szyjki macicy u chorej z rakiem szyjki macicy w stopniu IIB wymaga podwiązania:

1. tętnicy biodrowej zewnętrznej;

2. tętnicy zasłonowej;

3. tętnicy odbytniczej dolnej;

4. tętnicy biodrowej wewnętrznej;

5. tętnic jajnikowych.

A. 1;

B. 1, 2;

C. 4;

D. 3, 4;

E. 4, 5.



Trudność pytania w opinii autora: średnie



Kod: GO 45



W przypadku stwierdzenia przerzutów raka trzonu macicy do pochwy rozpoznajemy następujący stopień kliniczny wg FIGO:

A. IIA;

B. IIB;

C. IIIA;

D. IIIB;

E. IIIC.



Trudność pytania w opinii autora: łatwe

Piśmiennictwo

1. DiSaia PJ, Creasman WT (eds). Clinical Gynecologic Oncology. 6ed, Mosby Year Book, Inc., St. Louis 2001. Wyd. 5 było przetłumaczone na język polski.

2. Krzakowski M (red.). Zalecenia postępowania diagnostyczno terapeutycznego w nowotworach złośliwych u dorosłych. Polska Unia Onkologii, Warszawa 2003.



Pytania z dziedziny hematologii

i transfuzjologii



Kod: H 31

Wynik badania morfologii krwi: WBC 0,6 G/l; LYM 0,2 G/l; MID 0,1 G/l; GRAN 0,3 G/l; RBC 1,93 T/l; MCV 88 fL; PLT 16 G/l może sugerować rozpoznanie:

A. niedokrwistości z niedoboru żelaza;

B. niedokrwistości aplastycznej;

C. przewlekłej białaczki limfocytowej;

D. małopłytkowości samoistnej;

E. agranulocytozy polekowej.



Kod: H 32

Wynik badania morfologii krwi: WBC 6,0 G/l; LYM 2,6 G/l; MID 0,6 G/l; GRAN 2,8 G/l; RBC 2,36 T/l; MCV 118 fL; PLT 92 G/l sugeruje rozpoznanie:

A. niedokrwistości przewlekłych stanów zapalnych;

B. niedokrwistości hemolitycznej;

C. przewlekłej białaczki szpikowej;

D. niedokrwistości z niedoboru witaminy B12;

E. niedokrwistości z niedoboru żelaza.



Kod: H 33

Wynik badania morfologii krwi: WBC 47,6 G/l; LYM 18,8 G/l; MID 26,1 G/l; GRAN 0,7 G/l; RBC 2,85 T/l; MCV 94,7 fL; PLT 25 G/l sugeruje rozpoznanie:

A. przewlekłej białaczki szpikowej;

B. przewlekłej białaczki limfocytowej;

C. ostrej białaczki szpikowej;

D. osteomielofibrozy;

E. aplazji szpiku.



Kod: H 34

Wynik badania morfologii krwi: WBC 5,3 G/l; LYM 1,4 G/l; MID 0,5 G/l; GRAN 3,4 G/l; RBC 2,45 T/l; MCV 69 fL; PLT 280 G/l sugeruje rozpoznanie:

A. niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego;

B. niedokrwistości aplastycznej;

C. niedokrwistości u chorych otrzymujących hydroksykarbamid;

D. niedokrwistości z niedoboru żelaza;

E. niedokrwistości hemolitycznej.

Kod: H 35

Wynik badania morfologii krwi: WBC 28,3 G/l; LYM 23,7 G/l; MID 0,7 G/l; GRAN 3,9 G/l; RBC 4,63 T/l; MCV 86 fL; PLT 232 G/l sugeruje rozpoznanie:

A. niedokrwistości normobarwliwej;

B. AIDS;

C. odczynu poinfekcyjnego;

D. przewlekłej białaczki limfocytowej;

E. ostrej białaczki limfoblastycznej.

Piśmiennictwo

1. Dmoszyńska A, Robak T (red.). Podstawy hematologii. Czelej, Lublin 2003.
Copyright: © 2006 Termedia Sp. z o. o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.