Rola testów antygenowych oraz środków ochrony osobistej w codziennej praktyce lekarskiej

Wstęp

Obecnie na całym świecie trwa kolejna fala zakażeń spowodowanych SARS-CoV-2, który w ostatnim czasie stał się największym problemem zdrowotnym [1]. Po wielu miesiącach badań wynaleziono skuteczne i bezpieczne szczepienia ochronne stanowiące istotne narzędzie do walki z pandemią [2, 3]. Niestety poziom społecznej akceptacji szczepień na świecie jest różny, a w Polsce zaszczepiona jest jedynie niewiele ponad połowa społeczeństwa (53%), co stawia nas zdecydowanie poniżej średniej Unii Europejskiej, gdzie pełny schemat szczepienia uzyskało 66% ludzi [4]. Należy również pamiętać, że szczepienia nie gwarantują 100-procentowej ochrony przed infekcją, lecz w zdecydowany sposób zmniejszają prawdopodobieństwo ciężkiego przebiegu COVID-19, ze śmiercią włącznie, a w miarę upływu czasu poziom odporności może spadać [5–8].
W ostatnich dniach pojawiły się pierwsze doniesienia dotyczące przyczynowego leczenia w warunkach domowych z wykorzystaniem nowatorskich leków [9, 10], jednak w Polsce są one wciąż niedostępne (stan na listopad 2021 r.), a według doniesień koszt kuracji może wynosić nawet 700 dolarów [10, 11]. W związku z powyższym najskuteczniejszym sposobem ochrony przed wirusem oraz walki z pandemią pozostaje utrzymanie dystansu społecznego, stosowanie środków ochronnych oraz szerokie testowanie, które pozwoli na wczesne wykrycie ognisk zakażeń, a tym samym zahamowanie transmisji wirusa.

Wskazania do testowania

Według obowiązującej definicji przypadku COVID-19 na potrzeby nadzoru epidemiologicznego nad zakażeniem SARS-CoV-2 z 30 października 2020 r. diagnostykę w kierunku COVID-19 powinno się przeprowadzić u każdej osoby wykazującej objawy ostrej infekcji układu oddechowego (z uwzględnieniem kryteriów klinicznych podanych w definicji: kaszel, gorączka, duszność, utrata węchu i/lub smaku o nagłym początku), jak również objawy mniej specyficzne (ból głowy, bóle mięśni, dreszcze, zmęczenie, wymioty i/lub biegunka) oraz dodatkowo na podstawie indywidualnej oceny lekarza zlecającego lub służb sanitarno‐epidemiologicznych. Zalecenia te obowiązują zarówno w przypadku osób dorosłych, jak i dzieci, bez względu na status ozdrowieńca czy też szczepienia przeciw COVID-19 [12].
Reasumując – w świetle obowiązujących zasad lekarz może wykonać diagnostykę w kierunku COVID-19 u każdego pacjenta, u którego kierując się aktualną wiedzą medyczną, widzi wskazania do jej wykonania, dokonując wcześniejszej oceny stanu zdrowia podczas...


Pełna treść artykułu...