Satysfakcja z życia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna

Wstęp. Ocena satysfakcji z życia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 100 osób z rozpoznaniem choroby Leśniowskiego-Crohna powyżej 18. roku życia. Ankietowani byli pacjentami Kliniki Gastroenterologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Łodzi. Badanie przeprowadzono za pomocą ankiety własnej oraz standaryzowanego kwestionariusza — Skali Satysfakcji z Życia (SWLS).
Wyniki. Spośród ankietowanych ponad połowa (51%) to osoby młode w wieku 18–30 lat. Pod względem wykształcenia przeważały osoby z wyższym wykształceniem (42%), większość mieszkała w dużym mieście. Z analizy danych wynika, że ogólny średni wskaźnik satysfakcji z życia dla wszystkich respondentów wynosił 19,91, co oznacza średni poziom.
Wnioski. Mężczyźni uzyskali nieco wyższy wynik niż kobiety. Osoby powyżej 60. roku życia wykazały niskie zadowolenie z życia, natomiast pozostałe grupy poziom średni. Najniższy poziom satysfakcji życiowej stwierdzono u respondentów, u których rozpoznanie postawiono poniżej 20. roku życia. Osoby, które nie korzystają z grup wsparcia, uzyskały niższy wynik poziomu satysfakcji.