eISSN: 1897-4317
ISSN: 1895-5770
Gastroenterology Review/Przegląd Gastroenterologiczny
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Opłaty publikacyjne
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
NOWOŚĆ
Portal dla gastroenterologów!
www.egastroenterologia.pl
SCImago Journal & Country Rank
5/2011
vol. 6
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:
Artykuł oryginalny

Skuteczność i bezpieczeństwo terapii biologicznej w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna – doświadczenia własne

Danuta Domżał-Magrowska
,
Renata Talar-Wojnarowska
,
Justyna Kotynia
,
Łukasz Durko
,
Ewa Małecka-Panas

Przegląd Gastroenterologiczny 2011; 6 (5): 304–309
Data publikacji online: 2011/11/11
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Metryki PlumX:
Wstęp : Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłym schorzeniem zapalnym przewodu pokarmowego o nieznanej etiologii. Celem jego terapii jest osiągnięcie remisji oraz zapobieganie powikłaniom, takim jak: przetoki, zwężenia i ropnie. W przypadku nieskuteczności typowego leczenia immunosupresyjnego oraz w leczeniu zachowawczym przetok stosuje się terapię biologiczną.

Cel: Analiza skuteczności i bezpieczeństwa terapii biologicznej przeciwciałami monoklonalnymi – infliksymabem lub adalimumabem, w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna.

Materiał i metody : Przeanalizowano przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna u 43 pacjentów (27 mężczyzn i 16 ko­biet) Kliniki Chorób Przewodu Pokarmowego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, których w latach 2008–2010 zakwalifikowano do terapii biologicznej. Oceniono wiek i płeć pacjentów, objawy kliniczne, wyniki badań laboratoryjnych oraz skuteczność i bezpieczeństwo leczenia na podstawie wskaźnika aktywności choroby (CDAI).

Wyniki: Podczas obserwacji 21 pacjentów (48,8%) leczono infliksymabem, 11 (25,6%) – adalimumabem, natomiast u 11 (25,6%) prowadzono terapię z użyciem obu leków w różnej kolejności. Wskazaniami do zmiany leku były: brak odpowiedzi pierwotnej, utrata odpowiedzi w trakcie leczenia lub wystąpienie reakcji alergicznych. Po zastosowaniu terapii biologicznej u 32 pacjentów (74,4%) stwierdzono remisję choroby, ze średnią redukcją wartości wskaźnika CDAI z 308 pkt do 93,5 pkt. U 2 chorych (4,7%) nie uzyskano odpowiedzi klinicznej. W przypadku 9 pacjentów (20,9%) przerwano terapię biologiczną, z czego 2 (4,7%) wymagało pilnej interwencji chirurgicznej, u 7 (16,3%) było to spowodowane wystąpieniem działań niepożądanych. W analizowanym przedziale czasowym obserwowano następujące powikłania: reakcje nadwrażliwość na lek (u 7 chorych), nawracające infekcje (u 3 cho­rych), bezsenność (u 1 osoby), gruźlica (u 1 pacjenta) oraz przejściowe zaburzenia widzenia (u 1 osoby).

Wnioski: Terapia biologiczna z zastosowaniem infliksymabu i adalimumabu jest stosunkowo skuteczną i bezpieczną metodą, umożliwiającą osiągnięcie i utrzymanie remisji w chorobie Leśniowskiego-Crohna o ciężkim przebiegu.

Introduction: Crohn’s disease is chronic inflammatory bowel disease with still unknown aetiology. The aim of the treatment is to achieve remission and prevent complications such as fistulas, stenosis and abscesses. Biological therapy is introduced in cases of classical treatment failure and in fistulizing disease.

Aim: Evaluation the therapeutic efficacy and safety of biological therapy with monoclonal antibodies (infliximab or adalimumab) in Crohn’s disease treatment.

Material and methods : We evaluated the course of Crohn’s disease in 43 patients (27 men and 16 women) treated in the Department of Digestive Tract Diseases, Medical University of Lodz, who were qualified for biological treatment between 2008 and 2010. We analysed age and gender of patients, clinical symptoms, laboratory findings, efficacy and safety of treatment according to the Crohn’s Disease Activity Index (CDAI).

Results : In our examination 21 patients (48.8%) were treated with infliximab, 11 (25.6%) with adalimumab and in 11 cases (25.6%) therapy was conducted consecutively with both antibodies. The indication to substitute a therapeutic agent was lack of remission, loss of response during treatment or intolerance. As a result of biological treatment in 32 patients (74.4%) there was remission with average reduction of the CDAI indicator from 308 to 93.5 points. In 2 cases (4.7%) there was no clinical response. In 9 patients (20.9%) therapy was interrupted; two of them (4.7%) required urgent surgical intervention, in seven cases (16.3%) it was necessary because of treatment side effects. In the analysed period complications such as hypersensitivity to medication (7 patients), infections (3), insomnia (1), tuberculosis (1) or temporary vision disorders (1) were observed.

Conclusions : Biological therapy with the monoclonal antibodies infliximab or adalimumab appears to be effective and safe in inducing and maintaining clinical remission in Crohn’s disease.
słowa kluczowe:

choroba Leśniowskiego-Crohna, terapia biologiczna, infliksymab, adalimumab

© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.