Śmierć pacjenta jako obciążenie w pracy zawodowej pielęgniarki

Wstęp. Kontakt z pacjentem umierającym może w znacznym stopniu obciążać pielęgniarki biopsychospołecznie.

Cel. Celem pracy było przedstawienie wstępnej oceny, w jakim zakresie śmierć pacjenta stanowi obciążenie dla pielęgniarek czynnych zawodowo.

Materiał i metody. Badanie pilotażowe przeprowadzono w latach 2011–2012 w grupie 150 pielęgniarek z wykorzystaniem sondażu diagnostycznego, techniki ankietowej i kwestionariusza ankiety.

Wyniki i wnioski. Najczęściej w sytuacji śmierci pacjenta pielęgniarki odczuwały smutek (82,7%) oraz współczucie (74%). U części respondentów pojawiały się uczucie zmęczenia (28,7%), zakłócenia snu (22%), niechęć do przychodzenia do pracy (13,3%) oraz spadek motywacji do pracy (12,7%). Wyodrębnienie najbardziej obciążających reakcji oraz ich determinantów pozwala na wprowadzenie efektywnych działań łagodzących, na przykład warsztatów oraz porad psychologicznych.

Introduction. Contact dying patients can significantly burden the nurses bio–psycho–socially.

Aim. The aim of the study is to present a preliminary assessment of the extent to which the patient’s death is a burden on the practicing profession.

Material and methods. A pilot study was conducted in 2011–2012 in the group of 150 nurses using a diagnostic survey, techniques, polling and survey questionnaire.

Results and conclusions. Most often in a situation of death of a patient nurses felt sadness and compassion. In some respondents appeared fatigue, sleep disturbance, unwillingness to coming to work and a decrease in motivation to work. Extract the most aggravating reactions and their determinants allows the introduction of effective mitigation measures, such as workshops and psychological counseling.