1/2015
vol. 14
Szczękościsk – bagatelizowany objaw nowotworu gardła u 20-letniej kobiety. Opis przypadku
Elżbieta Waśniewska-Okupniak
,
Postępy w Chirurgii Głowy i Szyi 2015; 1: 6–9
Data publikacji online: 2015/07/09
Pobierz cytowanie
Wstęp
Szczękościsk (trismus) jest definiowany jako ograniczenie możliwości otwarcia jamy ustnej powstałe w przebiegu chorób zapalnych wywołujących dolegliwości bólowe w obrębie mięśni żwaczy bądź w przebiegu procesu nowotworowego [1]. Objaw ten jest diagnozowany u ok. 2% chorych z pierwotnym rakiem głowy i szyi, wiąże się z progresją guza w okolicę stawu skroniowo-żuchwowego bądź naciekaniem mięśni żwaczy [2]. U 8% chorych pojawia się jako powikłanie po radioterapii [2–4]. Szczękościsk rozpoznaje się u 5% chorych z guzem części nosowej gardła, którego może być pierwszym objawem [4]. Ta lokalizacja nowotworu wywołuje szczękościsk u prawie 36% chorych dzieci [5], a w guzach przestrzeni przygardłowej u dorosłych w 55% przypadków [6].
Przedstawiamy przypadek 20-letniej kobiety z nowotworem części nosowej gardła i gardła środkowego, która mimo występującego od ponad roku nasilonego szczękościsku nie szukała pomocy lekarskiej, żeby wyjaśnić przyczyny tego stanu.
Opis przypadku
Kobieta, lat 20, została przyjęta do Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej w Poznaniu z powodu nasilonego szczękościsku, niedosłuchu i dyskomfortu w uchu lewym z podejrzeniem procesu rozrostowego w obrębie części nosowej i ustnej gardła. Od ok. 3 lat chora skarżyła się na okresowo pojawiające się uczucie pełności i objawy „przelewania się” w uchu lewym z towarzyszącym szumem usznym. W międzyczasie u pacjentki kilkakrotnie wystąpiły incydenty ostrego zapalenia ucha środkowego lewego i z tego powodu była leczona doraźnie zachowawczo przez lekarza rodzinnego i specjalistę laryngologa. Po ok. 2 latach pojawił się szczękościsk, który nasilał się stopniowo, co nie budziło jednak niepokoju u chorej. Po blisko roku pacjentka zgłosiła się do przyklinicznej poradni laryngologicznej z powodu pogorszenia słuchu z towarzyszącym szumem i uczuciem pełności w uchu lewym. Nie zgłaszała problemów z otwieraniem ust ani trudności w spożywaniu posiłków. W badaniu przedmiotowym laryngologicznym uwagę zwrócił przede wszystkim nasilony szczękościsk (1-centymetrowa szczelina rozwarcia między zębami!), praktycznie uniemożliwiający ocenę jamy ustnej i gardła. Zaobserwowano jedynie asymetryczne, gładkie uwypuklenie w obrębie lewej niszy migdałkowej (w dzieciństwie chora przeszła zabieg usunięcia migdałków podniebiennych). Przy użyciu szpatułki stwierdzono dodatkowo wzmożoną spoistość nasady języka po tej samej stronie. Badanie gardła dolnego i krtani było niemożliwe ze względu na nasilony szczękościsk. W badaniu otoskopowym błona bębenkowa ucha lewego była matowa, bez refleksu, z widocznym poziomem płynu w obrębie jamy bębenkowej. W trybie pilnym, w warunkach ambulatoryjnych wykonano u chorej tomografię komputerową twarzoczaszki z podaniem środka kontrastowego, w której stwierdzono w przestrzeni przygardłowej po stronie lewej na poziomie nosogardła nieprawidłową masę patologiczną, która ulegała niejednorodnemu wzmocnieniu kontrastowemu, o wymiarach poprzecznych ok. 24 × 21 mm oraz wysokości ok. 27 mm. Obraz tomografii komputerowej świadczył o procesie rozrostowym (mniej prawdopodobny był naciek zapalny) z cechami naciekania mięśnia skrzydłowego przyśrodkowego, okolicy ujścia gardłowego trąbki słuchowej lewej, z towarzyszącą bezpowietrznością jamy bębenkowej oraz lewego wyrostka sutkowatego. Ku dołowi widoczne były cechy naciekania na długości ok. 10 mm nasady języka ze znaczną asymetrią trzonu języka i bocznej ściany części ustnej gardła. Ponadto w badaniu wykazano cechy pogrubienia podniebienia miękkiego – niewykluczony naciek w jego obrębie (ryc. 1). Chorą w trybie pilnym przyjęto do Kliniki w celu pobrania materiału do badania histopatologicznego i weryfikacji procesu rozrostowego. Ze względu na znacznie nasilony szczękościsk i niemożliwość zaintubowania pacjentki w sposób typowy podjęto decyzję o wykonaniu tracheotomii dolnej w znieczuleniu miejscowym nasiękowym. Następnie w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym (mimo podania leków zwiotczających nie uzyskano ustąpienia szczękościsku) z wykorzystaniem rozwieracza jamy ustnej pobrano wycinki z nasady języka po stronie lewej oraz z okolicy lewej niszy migdałkowej. Wykonano endoskopię nosa i stwierdzono gładkie uwypuklenie na tylnej i bocznej ścianie nosogardła, z którego również pobrano wycinki do badania histopatologicznego. W mikroskopie operacyjnym po nacięciu błony bębenkowej ucha lewego uzyskano gęsty płyn, który odessano, a następnie założono drenaż wentylacyjny. Okres pooperacyjny przebiegał bez powikłań i chora po 2 dniach od zabiegu została wypisana do domu z utrzymaną tracheotomią i założoną rurką tracheotomijną nr 6. Po 2 tygodniach otrzymano wynik badania histopatologicznego – infiltratio carcinomatosa – verisimiliter adenocarcinoma (ZAP Poznań). Naciek nowotworowy był obecny na brzegu dwóch wycinków pochodzących z nasady języka i okolicy lewej niszy migdałkowej, natomiast materiał pobrany z części nosowej gardła stanowił fragment błony śluzowej z obecnością utkania limfoidalnego i niewielkim fragmentem gruczołu śluzowego bez cech procesu nowotworowego. Chorą skierowano do Wielkopolskiego Centrum Onkologii, gdzie poddano radykalnej radiochemioterapii. Pacjentka była leczona fotonami 6 MV, techniką IMRT – IGRT (tomoterapia) – na obszar guza nosogardła i gardła środkowego otrzymała dawkę całkowitą 70 Gy, na węzły chłonne szyjne elektywnie dawkę całkowitą 50 Gy. Jednocześnie w poradni chemioterapii przebyła sześć kursów chemioterapii wg schematu PDD (cisplatinum 40 mg/m2 co tydzień). W trakcie leczenia onkologicznego chora była regularnie konsultowana w poradni laryngologicznej i internistycznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii, gdzie prowadzono dodatkowo leczenie przeciwbólowe, antybiotykoterapię, nawodnienie i terapię przeciwgrzybiczą. Kobieta zniosła leczenie dobrze, w chwili jego zakończenia miała na skórze odczyn popromienny I°, a na błonie śluzowej II° wg skali CTCAE. Po miesiącu pacjentkę dekaniulowano, a po 2 miesiącach od zakończenia leczenia onkologicznego wykonano kontrolne badanie tomografii komputerowej, w którym stwierdzono pełną remisję procesu rozrostowego, z ubytkiem tkankowym na poziomie części nosowej gardła, podniebienia miękkiego i gardła środkowego po stronie lewej. W badaniu przedmiotowym laryngologicznym (3 miesiące po radioterapii) zauważano wyraźne zmniejszenie szczękościsku – rozwarcie ust powyżej 3 cm (ryc. 2) oraz duży, gładki ubytek podniebienia miękkiego do granicy z podniebieniem twardym, bez klinicznych wykładników wznowy miejscowej w obrębia gardła środkowego i części nosowej gardła (ryc. 3).
Omówienie
Częstość występowania szczękościsku mieści się w szerokich granicach – od 5% do 38% [7, 8]. Powodem tak dużej rozpiętości pojawiania się tego objawu chorobowego jest brak jednoznacznie zdefiniowanego kryterium rozpoznania. Przez część autorów szczękościsk jest definiowany jako ograniczenie otwarcia jamy ustnej poniżej 20 mm [9], przez innych – poniżej 40 mm [10]. Inna klasyfikacja szczękościsku określa ograniczenie otwarcia ust poniżej 15 mm jako silny szczękościsk, w granicach 15–30 mm jako średni szczękościsk, a powyżej 30 mm jako lekki szczękościsk [8]. Pomimo braku jednorodnej klasyfikacji przyjmuje się, że szczękościsk występuje wówczas, gdy ogranicza jakość życia, tj. gryzienie, żucie, mowę, śmiech oraz ziewanie [11]. Dodatkowo silny szczękościsk utrudnia bądź wręcz uniemożliwia wykonywanie codziennej toalety jamy ustnej. W przedstawionym przypadku pacjentka, mimo że występowały u niej kliniczne wykładniki nasilonego szczękościsku, nie zgłosiła się z tego powodu do lekarza, a wręcz negowała jakiekolwiek problemy z otwieraniem ust i trudności ze spożywaniem posiłków. Powodem zgłoszenia się chorej do laryngologa był szum, niedosłuch i uczucie dyskomfortu w uchu lewym. Ze względu na to, że w wywiadzie chorobowym najważniejsze były objawy lewostronnego niedosłuchu przewodzeniowego z wykładnikami wysiękowego zapalenia ucha środkowego, należy podejrzewać, że pierwotnym punktem wyjścia procesu nowotworowego w omawianym przypadku była część nosowa gardła w okolicy ujścia gardłowego trąbki słuchowej. Szczękościsk obserwowany w raku części nosowej gardła jest z kolei związany z naciekaniem przez guz mięśni żwaczy lub powstaje w efekcie tonicznego skurczu mięśni żwaczy na skutek naciekania włókien ruchowych nerwu trójdzielnego [1].
Przedstawiony przypadek gruczolakoraka części nosowej gardła z następczym zajęciem struktur gardła środkowego jest rzadką odmianą guza w tej lokalizacji. Stanowi mniej niż 1% przypadków raka nosogardła i nie ma cech występowania endemicznego [12, 13]. Związek nowotworu z infekcją wirusem Epsteina-Barr jest nadal nieznany. Zapadalność wynosi 1,18 : 1 na korzyść mężczyzn, w przedziale wiekowym 40–50 lat [14, 15]. Charakteryzuje się wolnym wzrostem, dlatego bywa często rozpoznawany w stadium zaawansowanym. Średni czas od wystąpienia pierwszych objawów chorobowych do momentu wdrożenia leczenia wynosi ponad 19 miesięcy [16]. W opisywanym przypadku rozpoznanie procesu nowotworowego nastąpiło po ok. 3 latach od pierwszych symptomów chorobowych w postaci niedosłuchu i szumu usznego. Szczękościsk, który może się wydawać objawem szybko budzącym niepokój chorego, przez naszą pacjentkę był bagatelizowany i nie był zgłaszany w trakcie zbierania wywiadu chorobowego.
Piśmiennictwo
1. Ozyar E, Cengiz M, Gurkaynak M, Atahan IL. Trismus as a presenting symptom in nasopharyngeal carcinoma. Radiother Oncol 2005; 77: 73-6.
2. Ichimura K, Tanaka T. Trismus in patients with malignant tumours in the head and neck. J Laryngol Otol 1993; 107: 1017-20.
3. Goldstein M, Maxymiw WG, Cummings BJ, Wood RE. The effects of antitumor irradiation on mandibular opening and mobility: a prospective study of 58 patients. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 1999; 88: 365-73.
4. Balm AJ, Plaat BE, Hart AA, et al. Nasopharyngeal carcinoma: epidemiology and treatment outcome. Ned Tijdschr Geneeskd 1997; 141: 2346-50.
5. Zubizarreta PA, D’Antonio G, Raslawski E, et al. Nasopharyngeal carcinoma in childhood and adolescence: a single-institution experience with combined therapy. Cancer 2000; 89: 690-5.
6. Miller FR, Wanamaker JR, Lavertu P, Wood BG. Magnetic resonance imaging and the management of parapharyngeal space tumors. Head Neck 1996; 18: 67-77.
7. Steelman R, Sokol J. Quantification of trismus following irradiation of the temporomandibular joint. Mo Dent J 1986; 66: 21-3.
8. Thomas F, Ozanne F, Mamelle G, et al. Radiotherapy alone for oropharyngeal carcinomas: the role of fraction size (2 Gy vs. 2.5 Gy) on local control and early and late complications. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1998; 15: 1097-102.
9. Jen YM, Lin YS, Su WF, et al. Dose escalation using twice-daily radiotherapy for nasopharyngeal carcinoma: does heavier dosing result in a happier ending? Int J Radiat Oncol Biol Phys 2002; 54: 14-22.
10. Nguyen TD, Panis X, Froissart D, et al. Analysis of late complications after rapid hyperfractionated radiotherapy in advanced head and neck cancers. Int J Radiat Oncol Biol Phys 1988; 14: 23-5.
11. Dijkstra PU, Kalk WWI, Roodenburg JLN. Trismus in head and neck oncology: a systematic review. Oral Oncol 2004; 40: 879-89.
12. Guo ZM, Liu WW, He JH. A retrospective cohort study of nasopharyngeal adenocarcinoma: a rare histological type of nasopharyngeal cancer. Clin Otolaryngol 2009; 34: 322-7.
13. McGuire LJ, Lee JCK. The histopathologic diagnosis of nasopharyngeal carcinoma. Ear Nose Throat J 1990; 69: 229-36.
14. Wang CC, See LC, Hong JH, Tang SG. Nasopharyngeal adenoid cystic carcinoma: five new cases and a literature review. J Otolaryngol 1996; 25: 399-403.
15. Qiu F, Hua YJ, Guo L, et al. Mucoepidermoid carcinoma of nasopharynx: a report of twelve cases. Ai Zheng 2005; 24: 362-4.
16. Kuo T, Tsang NM. Salivary gland type nasopharyngeal carcinoma: a histologic, immunohistochemical, and Epstein-Barr virus study of 15 cases including a psammomatous mucoepidermoid carcinoma. Am J Surg Pathol 2001; 25: 80-6.
Adres do korespondencji:
dr n. med. Elżbieta Waśniewska-Okupniak
Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej
Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego
ul. Przybyszewskiego 49
61-655 Poznań
e- mail: elzbietawasniewska7@gmail.com
This is an Open Access journal, all articles are distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0). License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
|
|