Techniki specjalne w diagnostyce patomorfologicznej chorób płuc

Diagnostyka chorób płuc wymaga wykorzystania wielu technik dodatkowych. Barwienia histochemiczne i reakcje immunohistochemiczne (IHC) są wśród nich podstawą rozpoznania nie tylko chorób nowotworowych płuc, ale również nienowotworych i powinny być stosowane w rutynowej diagnostyce histologicznej.

1. Barwienia dodatkowe (histochemiczne) stosowane w diagnostyce mikroskopowej chorób płuc

Zastosowanie barwień histochemicznych w chorobach nienowotworowych umożliwia:

• wykrycie czynników zakaźnych:

– bakterii (przede wszystkim tuberculosis/mycobacteriosis, malakoplakii, actinomycosis, nocardiosis) (ryc. 1.),

– grzybów (m.in. aspergillosis, cryptococcosis, candidiasis, coccidioidomycosis, histoplasmosis, zygomycosis, pneumocystosis) (ryc. 2.), – pasożytów (echinococcosis);

• ocenę łożyska naczyniowego i opłucnej (zachowanie ciągłości błon sprężystych, pogrubienie błon naczyniowych, występowanie skrzeplin, obliteracji światła, cech morfologicznych nadciś­nienia płucnego) (ryc. 3.);

• ocenę oskrzeli i oskrzelików (występowanie włóknienia, destrukcji, przebudowy);

• ocenę rozległości włóknienia i przebudowy przestrzeni powietrznych (ryc. 4.);

• określenie rodzaju materiału wypełniającego światło pęcherzyków płucnych i gromadzącego się w cytoplazmie makrofagów płucnych (proteinoza, krwawienie śródpęcherzykowe, hemosyderoza płucna, choroby spichrzeniowe, ciałka azbestowe) (ryc. 5.);

• wykrycie nieprawidłowo występujących substancji chemicznych (amyloidoza) (ryc. 6.).

W diagnostyce chorób nowotworowych płuc barwienia histochemiczne pozwalają na:

• wykrycie śluzu śródcytoplazmatycznego w komórkach raka (ryc. 7.),

• ocenę zachowania ciągłości błony sprężystej we­wnętrznej opłucnej, a tym samym stwierdzenie naciekania opłucnej przez raka płuca,

• ocenę zachowania błon sprężystych naczyń krwionoś­nych i wykrycie zatorów z komórek nowotworowych w świetle naczyń.

Najczęściej wykonywane barwienia i ich zastosowanie przedstawiono w tabeli I.

2. Diagnostyka immunohistochemiczna w chorobach płuc

Diagnostyka immunohistochemiczna jest bardzo przydatna w rozpoznaniu niektórych chorób śródmiąższowych płuc, przede wszystkim histiocytozy z komórek Langerhansa, chorób o podłożu zakaźnym [najczęściej zakażenia cytomegalowirusem, Pneumocystis pneumonia – PCJ (ryc. 8.), HPV], rzadkich...


Pełna treść artykułu...