TiO₂ – czy musimy się nim martwić? Ważny czynnik etiologiczny nieswoistych zapaleń jelit
| Tagi: | dwutlenek tytanu, choroby jelit |
TiO₂ jest stosowany w przemyśle spożywczym, może także dostać się do organizmu drogą przezskórną i inhalacyjną. Wykazuje działanie prozapalne w jelitach, płucach i oczach oraz ma zdolność kumulacji w narządach wewnętrznych. Autorzy artykułu analizują stopień jego wchłaniania w warunkach codziennych i toksyczność.
Autorzy: Sara Jarmakiewicz-Czaja, Aneta Sokal, Jacek Tabarkiewicz, Rafał Filip
Dwutlenek tytanu (TiO2) znajduje powszechne zastosowanie w produkcji gum do żucia, słodyczy i polew. W przemyśle spożywczym oznaczany jest jako E171. Jest wchłaniany przez pokarm i drogi oddechowe. Istnieją również doniesienia, że nanocząsteczki TiO2 mogą docierać do skóry właściwej przez uszkodzony naskórek. Związek ten wykazuje zdolność do akumulacji w niektórych narządach wewnętrznych, takich jak śledziona, wątroba, nerki. Może mieć działanie prozapalne, cytotoksyczne i genotoksyczne. Po ekspozycji na wysokie dawki TiO2 obserwuje się również zmianę składu mikroflory jelitowej. Istnieją pewne różnice w spożyciu TiO2 na świecie, ale większość danych wskazuje na jego większe spożycie przez dzieci.
Dwutlenek tytanu wykazuje działanie prozapalne w jelitach, płucach czy oczach oraz ma zdolność kumulacji w narządach wewnętrznych. Może również powodować cyto- i genotoksyczność. Należy jednak zauważyć, że często dawki TiO2 stosowane w badaniach są znacznie wyższe niż te, które mogą dostać się do organizmu człowieka w codziennych warunkach. Z tego powodu nadal kwestionowany jest stopień jego wchłaniania w przypadku kontaktu z ludzkim ciałem. Ze względu na różne drogi narażenia (doustna, skórna, inhalacyjna) należy dokładnie zbadać wpływ TiO2 na różne układy.
Ze względu na niewielką ilość badań oraz fakt, że większość analiz wykonano na modelach zwierzęcych, konieczne jest zaplanowanie obserwacji pod kątem długoterminowej ekspozycji na TiO2.
Pełna treść artykułu:TiO₂ – do we have to worry about it? One of the important aetiological factors in inflammatory bowel disease
Dwutlenek tytanu (TiO2) znajduje powszechne zastosowanie w produkcji gum do żucia, słodyczy i polew. W przemyśle spożywczym oznaczany jest jako E171. Jest wchłaniany przez pokarm i drogi oddechowe. Istnieją również doniesienia, że nanocząsteczki TiO2 mogą docierać do skóry właściwej przez uszkodzony naskórek. Związek ten wykazuje zdolność do akumulacji w niektórych narządach wewnętrznych, takich jak śledziona, wątroba, nerki. Może mieć działanie prozapalne, cytotoksyczne i genotoksyczne. Po ekspozycji na wysokie dawki TiO2 obserwuje się również zmianę składu mikroflory jelitowej. Istnieją pewne różnice w spożyciu TiO2 na świecie, ale większość danych wskazuje na jego większe spożycie przez dzieci.
Dwutlenek tytanu wykazuje działanie prozapalne w jelitach, płucach czy oczach oraz ma zdolność kumulacji w narządach wewnętrznych. Może również powodować cyto- i genotoksyczność. Należy jednak zauważyć, że często dawki TiO2 stosowane w badaniach są znacznie wyższe niż te, które mogą dostać się do organizmu człowieka w codziennych warunkach. Z tego powodu nadal kwestionowany jest stopień jego wchłaniania w przypadku kontaktu z ludzkim ciałem. Ze względu na różne drogi narażenia (doustna, skórna, inhalacyjna) należy dokładnie zbadać wpływ TiO2 na różne układy.
Ze względu na niewielką ilość badań oraz fakt, że większość analiz wykonano na modelach zwierzęcych, konieczne jest zaplanowanie obserwacji pod kątem długoterminowej ekspozycji na TiO2.
Pełna treść artykułu:TiO₂ – do we have to worry about it? One of the important aetiological factors in inflammatory bowel disease
Przegląd Gastroenterologiczny
