Fot:arch./senat.gov.pl
W Senacie o problemach aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych
Autor: Kamila Gębska
Data: 12.12.2016
Źródło: senat.gov.pl/KG
Zapobieganie wykluczeniu społecznemu osób niepełnosprawnych, utrzymywanie przez nich zdolności do pracy oraz współpraca osoby niepełnosprawnej, lekarza i pracodawcy to najważniejsze elementy systemu wspierania aktywności zawodowej i społecznej osób cierpiących na choroby przewlekłe. Mowa była m.in. o zdrowotnych oraz społecznych skutkach niepełnosprawności i niepełnej sprawności na przykładzie chorób reumatoidalnego i łuszczycowego zapalenia stawów.
O tych kwestiach dyskutowano w Senacie (7 grudnia), podczas konferencji „Zdrowie, aktywność, konstruktywność. Wyzwania polityki zdrowotnej i społecznej wobec osób niepełnosprawnych”, zorganizowanej przez marszałka Stanisława Karczewskiego wspólnie z przewodniczącym Koalicji na rzecz Zdrowego Starzenia się prof. Bolesławem Samolińskim i prezesem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Robertem Kwiatkowskim.
Marszałek Stanisław Karczewski podkreślił, że dzięki nowym technologiom rzeczywistość zmienia się na korzyść osób niepełnosprawnych. Nadal jednak problem ich aktywizacji jest niezwykle ważny. Dlatego potrzebne jest nie tylko wsparcie obywatelskie, ale także podejmowanie odpowiednich działań przez państwo.
Pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Krzysztof Michałkiewicz zaznaczył, że mimo iż osoby niepełnosprawne mają takie same prawa jak pełnosprawne, ich możliwości są ograniczone. „Jakość życia osób niepełnosprawnych w ostatnich 30 latach istotnie się zmieniła. Kiedyś walczyliśmy, aby takie osoby mogły pracować. Teraz mówimy o tym, aby ta praca była dobra, aby jakość życia tych osób też była dobra” – dodał. Zwrócił też uwagę na proces deinstytucjonalizacji opieki i wspierania osób niepełnosprawnych.
Przewodniczący Koalicji na rzecz Zdrowego Starzenia się prof. Bolesław Samoliński omówił program koalicji „Konstruktywni. Zdrowi – Aktywni – Konstruktywni”. Jego celem jest przygotowanie rozwiązań, które pomogą utrzymać zdolność do pracy i zapobiec wykluczeniu społecznemu osób dotkniętych chorobami przewlekłymi. Podkreślił, że z przeprowadzonych badań i analiz wynika, iż koszty bezpośrednie związane z chorobami przewlekłymi osób w wieku produkcyjnym stanowią niewielką część kosztów całkowitych tych chorób. Największą częścią są koszty pośrednie związane m.in. z mniejszą produktywnością. W jego opinii nakłady ponoszone na wczesną diagnostykę, opiekę zdrowotną i rehabilitację nie mogą być postrzegane w tym wypadku tylko jako koszt, ale także jako inwestycja, która przyniesie zysk wszystkim – pracownikowi, pracodawcy, budżetowi państwa. Działania ograniczające utratę produktywności pracowników z chorobami przewlekłymi to przede wszystkim wczesna diagnostyka, powszechny dostęp do rehabilitacji, edukowanie pracowników i pracodawców o wpływie choroby na zdolność do pracy, efektywna współpraca lekarza, pacjenta i pracodawcy w celu ograniczenia wpływu choroby i utrzymania zdolności pracownika do pracy, dostosowanie stanowisk pracy dla osób z ograniczoną sprawnością.
Z kolei prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Robert Kwiatkowski wskazał na problemy związane z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych, w tym z orzeczoną niepełnosprawnością. W Polsce pracuje zaledwie 24 proc. (w administracji państwowej 3 proc.) takich osób, a w krajach UE – 45 proc. W jego opinii należy stworzyć system przyjazny zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a pracodawca nie powinien ponosić wszystkich kosztów z tym związanych.
Zdrowotne i społeczne skutki niepełnosprawności i niepełnej sprawności na przykładzie chorób ‒ reumatoidalnego i łuszczycowego zapalenia stawów przedstawiła przewodnicząca Narodowej Rady Reumatologii prof. Brygida Kwiatkowska. Jak mówiła, na przewlekłe choroby zapalne uwarunkowane immunologicznie chorują najczęściej osoby mające 26–50 lat, czyli w wieku produkcyjnym. Z tego powodu bardzo często nie pracują, a współistniejące z tymi schorzeniami choroby, np. nowotworowe, sercowo-naczyniowe, cukrzyca czy depresja, są przyczyną przedwczesnych zgonów. Podkreśliła, że opuszczaniu rynku pracy przez takie osoby może zapobiec wczesne wykrycie choroby, skuteczne leczenie i utrzymanie sprawności, dobra współpraca z pracodawcą, a także dostosowanie warunków pracy do możliwości chorego.
O kosztach pośrednich związanych z przewlekłymi chorobami zapalnymi mówiła natomiast Magdalena Władysiuk, prezes Stowarzyszenia CEESTAHC (Central and Eastern European Society of Technology Assessment in Health Care).
Marszałek Stanisław Karczewski podkreślił, że dzięki nowym technologiom rzeczywistość zmienia się na korzyść osób niepełnosprawnych. Nadal jednak problem ich aktywizacji jest niezwykle ważny. Dlatego potrzebne jest nie tylko wsparcie obywatelskie, ale także podejmowanie odpowiednich działań przez państwo.
Pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Krzysztof Michałkiewicz zaznaczył, że mimo iż osoby niepełnosprawne mają takie same prawa jak pełnosprawne, ich możliwości są ograniczone. „Jakość życia osób niepełnosprawnych w ostatnich 30 latach istotnie się zmieniła. Kiedyś walczyliśmy, aby takie osoby mogły pracować. Teraz mówimy o tym, aby ta praca była dobra, aby jakość życia tych osób też była dobra” – dodał. Zwrócił też uwagę na proces deinstytucjonalizacji opieki i wspierania osób niepełnosprawnych.
Przewodniczący Koalicji na rzecz Zdrowego Starzenia się prof. Bolesław Samoliński omówił program koalicji „Konstruktywni. Zdrowi – Aktywni – Konstruktywni”. Jego celem jest przygotowanie rozwiązań, które pomogą utrzymać zdolność do pracy i zapobiec wykluczeniu społecznemu osób dotkniętych chorobami przewlekłymi. Podkreślił, że z przeprowadzonych badań i analiz wynika, iż koszty bezpośrednie związane z chorobami przewlekłymi osób w wieku produkcyjnym stanowią niewielką część kosztów całkowitych tych chorób. Największą częścią są koszty pośrednie związane m.in. z mniejszą produktywnością. W jego opinii nakłady ponoszone na wczesną diagnostykę, opiekę zdrowotną i rehabilitację nie mogą być postrzegane w tym wypadku tylko jako koszt, ale także jako inwestycja, która przyniesie zysk wszystkim – pracownikowi, pracodawcy, budżetowi państwa. Działania ograniczające utratę produktywności pracowników z chorobami przewlekłymi to przede wszystkim wczesna diagnostyka, powszechny dostęp do rehabilitacji, edukowanie pracowników i pracodawców o wpływie choroby na zdolność do pracy, efektywna współpraca lekarza, pacjenta i pracodawcy w celu ograniczenia wpływu choroby i utrzymania zdolności pracownika do pracy, dostosowanie stanowisk pracy dla osób z ograniczoną sprawnością.
Z kolei prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Robert Kwiatkowski wskazał na problemy związane z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych, w tym z orzeczoną niepełnosprawnością. W Polsce pracuje zaledwie 24 proc. (w administracji państwowej 3 proc.) takich osób, a w krajach UE – 45 proc. W jego opinii należy stworzyć system przyjazny zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a pracodawca nie powinien ponosić wszystkich kosztów z tym związanych.
Zdrowotne i społeczne skutki niepełnosprawności i niepełnej sprawności na przykładzie chorób ‒ reumatoidalnego i łuszczycowego zapalenia stawów przedstawiła przewodnicząca Narodowej Rady Reumatologii prof. Brygida Kwiatkowska. Jak mówiła, na przewlekłe choroby zapalne uwarunkowane immunologicznie chorują najczęściej osoby mające 26–50 lat, czyli w wieku produkcyjnym. Z tego powodu bardzo często nie pracują, a współistniejące z tymi schorzeniami choroby, np. nowotworowe, sercowo-naczyniowe, cukrzyca czy depresja, są przyczyną przedwczesnych zgonów. Podkreśliła, że opuszczaniu rynku pracy przez takie osoby może zapobiec wczesne wykrycie choroby, skuteczne leczenie i utrzymanie sprawności, dobra współpraca z pracodawcą, a także dostosowanie warunków pracy do możliwości chorego.
O kosztach pośrednich związanych z przewlekłymi chorobami zapalnymi mówiła natomiast Magdalena Władysiuk, prezes Stowarzyszenia CEESTAHC (Central and Eastern European Society of Technology Assessment in Health Care).
