Wczesne reumatoidalne zapalenie stawów - problem interdyscyplinarny
Autor: Alicja Kostecka
Data: 09.07.2018
Źródło: AK/10 lat leczenia biologicznego chorób reumatycznych w Polsce
Wczesne RZS to pojęcie mało precyzyjne, dla którego niedostępne są obecnie żadne kryteria diagnostyczne lub chociażby klasyfikacyjne, nie ma też powszechnie uznanych markerów biochemicznych i immunologicznych. Jedynym kryterium jest czas trwania objawów choroby od momentu ich wystąpienia. Ten przyjęty arbitralnie okres trwania podlegał w ostatnich latach wyraźnej ewolucji.
W początkowych opracowaniach przyjmowano dla wczesnego RZS okres 5 lat, następnie dwóch i jednego roku, ostatecznie definiując go jako okres pierwszych 6 miesięcy. Okres ten dodatkowo podzielono na dwie fazy, wyróżniając trwające przez 3 miesiące bardzo wczesne RZS oraz wczesne RZS trwające powyżej 3 miesięcy.
Ustalenie rozpoznania wczesnego RZS jest efektem skomplikowanego procesu diagnostycznego, wymagającego znacznego doświadczenia klinicznego, przeprowadzenia wnikliwej diagnostyki różnicowej (tab. 3), wykonania badań obrazowych oraz oceny czynników rokowniczych. Postępowanie takie jest zdrowotnie efektywne, tylko wczesna interwencja terapeutyczna może bowiem przynieść wymierne korzyści dla pacjenta. Wydaje się więc zasadne, aby każdy pacjent z klinicznym podejrzeniem zapalenia stawów (np. obrzękiem stawów) mógł być oceniony przez reumatologa, a w razie potwierdzenia zapalenia stawów bezzwłocznie leczony, przy równoczesnym prowadzeniu postępowania różnicowego. Ważne jest przy tym, aby takie postępowanie odbywało się w ramach doświadczonych zespołów klinicznych zgrupowanych w organizacyjną formę klinik (poradni) wczesnego zapalenia stawów.
Więcej:Wczesne reumatoidalne zapalenie stawów - problem interdyscyplinarny.pdf
Ustalenie rozpoznania wczesnego RZS jest efektem skomplikowanego procesu diagnostycznego, wymagającego znacznego doświadczenia klinicznego, przeprowadzenia wnikliwej diagnostyki różnicowej (tab. 3), wykonania badań obrazowych oraz oceny czynników rokowniczych. Postępowanie takie jest zdrowotnie efektywne, tylko wczesna interwencja terapeutyczna może bowiem przynieść wymierne korzyści dla pacjenta. Wydaje się więc zasadne, aby każdy pacjent z klinicznym podejrzeniem zapalenia stawów (np. obrzękiem stawów) mógł być oceniony przez reumatologa, a w razie potwierdzenia zapalenia stawów bezzwłocznie leczony, przy równoczesnym prowadzeniu postępowania różnicowego. Ważne jest przy tym, aby takie postępowanie odbywało się w ramach doświadczonych zespołów klinicznych zgrupowanych w organizacyjną formę klinik (poradni) wczesnego zapalenia stawów.
Więcej:Wczesne reumatoidalne zapalenie stawów - problem interdyscyplinarny.pdf
