Early detection of renal cancer

W związku z rozwojem nowych, nieinwazyjnych metod diagnostycznych, które są łatwiej dostępne, obserwuje się stały wzrost wykrywalności przypadków raka nerkowokomórkowego (Renal cell carcinoma – RCC).
Nierozpoznany RCC potrafi osiągnąć duże rozmiary i dosyć późno daje objawy kliniczne, zmuszające chorego do poszukiwania pomocy lekarskiej. W związku z tym, stosunkowo często rozpoznaje się zaawansowane postacie raka nerki już w okresie istnienia przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych, a nawet przerzutów odległych.
Rutynowe badania obrazowe w diagnostyce RCC powinny obejmować badanie USG, tomografię komputerową (KT), rentgenogram klatki piersiowej i rzadko obecnie wykonywaną urografię. Inne badania obrazowe wykonywane są jedynie w przypadkach wskazań klinicznych. Należą do nich rezonans magnetyczny (NMR), scyntygrafia kości, pozytronowa tomografia emisyjna (PET), badanie naczyniowe (arteriografia tętnic nerkowych, kawografia).
USG pozwala na rozpoznanie małych, bezobjawowych guzów, których średnica jest większa od 10 mm, wykraczających poza powierzchnię nerki i różnicowanie torbieli od zmiany litej. Badanie to umożliwia również ocenę węzłów chłonnych.
Celem potwierdzenia rozpoznania RCC u większości chorych wykonuje się KT jamy brzusznej, najczęściej z użyciem środka kontrastowego. Badanie pozwala na określenie dokładnej lokalizacji guza w nerce, położenia guza w stosunku do okolicznych narządów z wykazaniem ewentualnego nacieku nowotworowego, ocenę węzłów chłonnych, nadnercza oraz żył nerkowych i żyły głównej dolnej pod kątem obecności czopa nowotworowego. Podejrzenie przerzutów RCC do klatki piersiowej, mózgu, kości wymaga wykonania dodatkowych badań KT, scyntygrafii lub klasycznych badań RTG.
Rezonans magnetyczny pod względem przydatności do diagnostyki RCC jest porównywalny z KT, chociaż lepiej różnicuje powikłane torbiele i słabo unaczynione guzy, pozwala na lepszą ocenę węzłów chłonnych i czopów nowotworowych w układzie żylnym.
Pozytronowa tomografia emisyjna jest szczególnie przydatna w monitorowaniu progresji wznowy miejscowej i przerzutów, szczególnie do węzłów chłonnych, wykazując wyższość w stosunku do TK.
Mimo coraz dokładniejszych przedoperacyjnych badań obrazowych choremu należy uświadomić, że może zaistnieć sytuacja, w której wykonana zostanie nefrektomia, pomimo że w klasycznym badaniu histopatologicznym nie stwierdzono nowotworu złośliwego. Może także się okazać, że po częściowym wycięciu nerki będziemy zmuszeni do ponowienia zabiegu operacyjnego, celem wykonania radykalnej nefrektomii.

rak nerki, metody diagnostyczne.


Renal cell carcinoma (RCC) is a relatively uncommon cancer in men, it accounts for 2-3% of all cancers in adults.
Because of the development of new diagnostic techniques more cases of patients suffering from this type of cancer are observed.
Undiagnosed RCC is able to achieve significant size and it’s symptomatic belatedly. Due to this RCC is relatively often diagnosed in an advanced stage of disease with lymph nodes involvement and distant metastases.
Routine diagnostic imaging tests useful in RCC are: ultrasonography, computed tomography (CT), chest X-ray. Others are performed only in particular cases and comprise: nuclear magnetic resonance (NMR), bone scan, positron emission tomography (PET), arteriography, venography.
USG helps in diagnostic process of small, asymptomatic tumors, with diameter less than 10mm, it is useful also to assess lymph nodes status.
Computed tomography is generally used to confirm the diagnosis. It allows to define precise localization of the tumor in the organ, to assess malignant infiltration and lymph nodes’ and suprarenal glands’ status and even presence of tumour thrombus in renal veins or inferior caval vein.
In case of suspicion of lung, bone or brain metastases it is necessary to perform additional CT and radiological examinations or bone scan.
NMR is comparable with CT in renal cancer diagnostics. However it is more specific in evaluation of lymph nodes and neoplastic venous thrombi.
PET is particularly helpful, more then CT, in monitoring local disease progression and metastases, especially to lymph nodes.
In spite of more accurate preoperative examinations it is very important to inform the patient that there is a potential risk of surgical indication for nephrectomy, despite negative pathological examination for malignant neoplasm.
It can also occur, that after partial nephrectomy, there will be indication to reoperate and perform radical nephrectomy.

renal cancer, diagnostic methods.