Wpływ samooceny na zakres przygotowania pielęgniarek do prewencji nadciśnienia tętniczego

Wstęp. Nadciśnienie tętnicze, którego rozpowszechnienie w dorosłej populacji krajów rozwiniętych oscyluje w granicach
20–50%, stanowi jeden z najistotniejszych czynników ryzyka rozwoju zaburzeń sercowo-naczyniowych, będących głównym
powodem zgonów w Europie oraz przyczyną pogorszenia jakości życia i niepełnosprawności. Obecnie postuluje się
zwiększenie udziału pielęgniarek w efektywnym wykrywaniu, monitorowaniu, leczeniu i prewencji nadciśnienia tętniczego.
Cel badań stanowiła analiza wpływu subiektywnej oceny stopnia przygotowania pielęgniarek do identyfikacji czynników
ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego oraz jego prewencji na ich wiedzę z wyżej wymienionego zakresu.

Materiał i metody. Badaniem objęto 1108 osób (K — 1089, M — 19, w wieku 21–60, stażem pracy 0–37 lat). Badania przeprowadzono
w latach 2007–2009 z zastosowaniem metody sondażu diagnostycznego. Analizę statystyczną przeprowadzono
przy użyciu programu STATISTICA. Za poziom istotności statystycznej przyjęto p ≤ 0,05.

Wyniki. Połowa respondentów zadeklarowała „duży” stopień przygotowania do rozpoznawania u pacjentów czynników
ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego, 35% osób określiło ten stopień jako „umiarkowany”. Blisko 40% ankietowanych
zadeklarowało „duży” stopień wdrażania profilaktyki nadciśnienia, co trzecia osoba określiła ten stopień jako „umiarkowany”.
Poprawnych wskazań częściej dokonywały osoby, które własne przygotowanie oraz wdrażanie prewencji oceniły
jako „duże” i „wysokie”.

Wnioski. Stwierdzono znamienny wpływ subiektywnej oceny respondentów dotyczącej własnego przygotowania do
rozpoznawania czynników ryzyka rozwoju oraz wdrażania prewencji nadciśnienia tętniczego na odsetek poprawnych
odpowiedzi.