Współpraca lekarza rodzinnego i reumatologa w leczeniu dny moczanowej
Autor: Alicja Kostecka
Data: 01.08.2018
Źródło: 10 lat leczenia biologicznego chorób reumatycznych w Polsce/AK
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
W leczeniu chorych na dnę moczanową konieczna jest ścisła współpraca między lekarzami rodzinnymi i reumatologami. Wczesną diagnostykę, a później monitorowanie leczenia powinien prowadzić lekarz rodzinny, natomiast zależnie od okresu choroby szereg badań, zabiegów i planowanie dalszego postępowania – reumatolog.
Niezwykle ważne jest wczesne zauważenie czynników ryzyka rozwoju hiperurykemii i dny związane z występowaniem choroby w rodzinie, nieodpowiednim stylem życia, dietą, nawykami (alkohol!) i chorobami, które często towarzyszą dnie. Kontroli stężenia kwasu moczowego w surowicy należy więc dokonywać regularnie np.
u chorych z nadciśnieniem tętniczym (nawet w młodym wieku!). Bardzo ważną rolę odgrywa odpowiednia edukacja chorych. Częstym błędem jest natychmiastowe podanie choremu allopurynolu, gdy stwierdzi
się hiperurykemię lub po pierwszym napadzie dny. Leki zmniejszające stężenie kwasu moczowego należy stosować z rozwagą, zgodnie z opisanymi poniżej zasadami. Jeżeli są wskazania do tego leczenia, powinno się dążyć do uzyskania stężenia ≤ 6 mg/dl (lub ≤ 5 mg/dl w dnie „guzkowej”) i do jego utrzymywania. U chorych na dnę w okresie choroby przewlekłej ważna jest kontrola stanu nerek.
Więcej:Jeka - rozdzial 22 .pdf
u chorych z nadciśnieniem tętniczym (nawet w młodym wieku!). Bardzo ważną rolę odgrywa odpowiednia edukacja chorych. Częstym błędem jest natychmiastowe podanie choremu allopurynolu, gdy stwierdzi
się hiperurykemię lub po pierwszym napadzie dny. Leki zmniejszające stężenie kwasu moczowego należy stosować z rozwagą, zgodnie z opisanymi poniżej zasadami. Jeżeli są wskazania do tego leczenia, powinno się dążyć do uzyskania stężenia ≤ 6 mg/dl (lub ≤ 5 mg/dl w dnie „guzkowej”) i do jego utrzymywania. U chorych na dnę w okresie choroby przewlekłej ważna jest kontrola stanu nerek.
Więcej:Jeka - rozdzial 22 .pdf