Zjawisko wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek pracujących na oddziałach onkologicznych — badanie wstępne

Wstęp. Wypalenie zawodowe jest odpowiedzią organizmu na sytuację stresową, która ma związek z wykonywaną pracą lub drugim człowiekiem w miejscu pracy. Pielęgniarki należą do grupy narażonej na wysoki stopień wypalenia. Praca, której istotą jest opieka i pielęgnowanie człowieka z rozpoznaną chorobą nowotworową, często już w stadium zaawansowania uniemożliwiającym skuteczne wyleczenie wyczerpuje, przede wszystkim przez swą intensywność i nieustanne poruszanie się wokół spraw ostatecznych.

Cel. Celem pracy było zbadanie czy wśród pielęgniarek hematologicznych występuje syndrom wypalenia zawodowego i jakie czynniki mają wpływ na jego występowanie.

Materiał i metody. Badaniami objęto 51 pielęgniarek pracujących na oddziale hematologii. Wybraną metodą badawczą był sondaż diagnostyczny, który przeprowadzono techniką ankietową. W obliczeniach wykorzystano program komputerowy STATISTICA 10 PL.

Wyniki. Nie zaobserwowano statystycznie istotnego związku częstości występowania symptomów wypalenia zawodowego z wiekiem, stażem pracy, wykształceniem, dodatkowymi kwalifikacjami, miejscem zamieszkania, systemem pracy i pełnioną funkcją (p > 0,05). Zauważono przypadki istotnej (p < 0,05) współzależności między odpowiedziami na pytania ankiety (10–22) z symptomami wypalenia zawodowego.

Wnioski.

1. Wśród pielęgniarek hematologicznych występują objawy wypalenia zawodowego.

2. Zauważalna jest zależność niektórych objawów (zaburzona koncentracja, zniechęcenie, brak motywacji, problemy ze snem, drażliwość, brak cierpliwości w pracy) z odczuwanym stresem w miejscu pracy.

3. Dostrzegalny jest też niekorzystny wpływ wadliwego przepływu informacji na kondycję psychofizyczną badanych osób. Brak sił i energii, utrata motywacji do pracy, pomyłki i błędy, zniechęcenie zgłaszane przez pielęgniarki pracujące z chorymi onkologicznie, poczucie, że nie są zbyt dobre.

4. Zależność wpływu stresu na wypalenie dotyczy pielęgniarek z wyższym stażem pracy.

Introduction. Burnout is a response of the body to the stress situation, related to the work performed. Nurses belong to the group exposed of a high degree of burnout. Jobs, the essence of which is the care and nurture of man diagnosed with cancer to allow efficient exhaust, especially by his intensity and constant moving around of the final events.

Aim. Aim of the study was to examine whether haematology nurses suffer from occupational burnout syndrome and what factors influence its occurrence.

Material and methods. The 51 nurses working at the haematology ward. Research was selected diagnostic survey, which was carried out the questionnaire. The calculations were made with the STATISTICA 10 PL.

Results. There was no statistically significant association between the burnout symptoms with age, work experience, education, additional qualifications, place of residence, work system and function (p > 0.05 ). Observed cases of significant (p < 0.05) correlation between the responses to the questionnaire (10–22) with symptoms of burnout.

Conclusions.

1. Among haematological nurses professional burnout were observed.

2. Some of the symptoms (impaired concentration, discouragement, lack of motivation, sleeping problems, oversensitivity, lack of patience) is a relation with stress experienced.

3. A noticeable adverse impact is defective flow of information on the condition of psychophysical subjects. Lack of strength and energy, loss of motivation to work, mistakes, discouragement reported by nurses, a sense of being not good enough.

4. Dependence of the impact of stress on burnout concerns of nurses with higher seniority.