Czynniki ryzyka rozwoju czerniaka wśród osób po leczeniu z powodu NHL
Autor: Andrzej Kordas
Data: 02.10.2015
Źródło: Risk Factors for Melanoma Among Survivors of Non-Hodgkin Lymphoma; Clara J.K. Lam, Rochelle E. Curtis, Graça M. Dores, Eric A. Engels, Neil E. Caporaso, Aaron Polliack, Joan L. Warren, Heather A. Young, Paul H. Levine, Angelo F. Elmi, Joseph F. Fraumeni J
Dotychczasowe badania sugerowały, iż osoby leczone z powodu chłoniaków nieziarniczych mają wyższe ryzyko rozwoju czerniaka skóry. Clara J.K. Lam i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu określenie szczegółowych czynników ryzyka rozwoju czerniaka wśród tych chorych. Wyniki badania opublikowano na łamach Journal of Clinical Oncology.
Badaniem objęto grupę 44 870 pacjentów (zakres wieku: 66 – 83 lata), którzy przeżyli rok od postawienia diagnozy chłoniaka nieziarniczego. W czasie obserwacji wtórnego czerniaka rozpoznano u 202 osób z grupy badanej.
91 przypadków wtórnego czerniaka dotyczyło pacjentów po leczeniu z powodu przewlekłej białaczki limfatycznej (chłoniaka z małych limfocytów), natomiast 111 przypadków czerniaka rozpoznano u chorych z innymi podtypami chłoniaków nieziarniczych (zachorowalność odpowiednio: 1.37% oraz 0.78%).
Ryzyko rozwoju czerniaka było istotnie zwiększone wśród chorych z CLL/SLL otrzymujących chemioterapię zawierającą w swoim schemacie fludarabinę w połączeniu lub bez rytuksymabu (odpowiednio n = 18: HR, 1.92; 95% CI, 1.09 - 3.40; n = 10: HR, 2.92; 95% CI, 1.42 - 6.01).
Nie wykazano aby współistniejące zakażenia wiązały się ze wzrostem ryzyka rozwoju czerniaka, z wyjątkiem zakażeń układu moczowego w przypadku chorych po leczeniu z powodu CLL/SLL oraz zakażeń układu pokarmowego i zapaleń płuc wśród chorych leczonych z powodu innych podtypów chłoniaków nieziarniczych.
Reasumując, badacze określili czynniki ryzyka rozwoju czerniaka wśród chorych leczonych z powodu chłoniaków nieziarniczych. Dzięki temu można zidentyfikować chorych wysokiego ryzyka rozwoju czerniaka, których należy obserwować w kierunku rozwoju tego nowotworu.
91 przypadków wtórnego czerniaka dotyczyło pacjentów po leczeniu z powodu przewlekłej białaczki limfatycznej (chłoniaka z małych limfocytów), natomiast 111 przypadków czerniaka rozpoznano u chorych z innymi podtypami chłoniaków nieziarniczych (zachorowalność odpowiednio: 1.37% oraz 0.78%).
Ryzyko rozwoju czerniaka było istotnie zwiększone wśród chorych z CLL/SLL otrzymujących chemioterapię zawierającą w swoim schemacie fludarabinę w połączeniu lub bez rytuksymabu (odpowiednio n = 18: HR, 1.92; 95% CI, 1.09 - 3.40; n = 10: HR, 2.92; 95% CI, 1.42 - 6.01).
Nie wykazano aby współistniejące zakażenia wiązały się ze wzrostem ryzyka rozwoju czerniaka, z wyjątkiem zakażeń układu moczowego w przypadku chorych po leczeniu z powodu CLL/SLL oraz zakażeń układu pokarmowego i zapaleń płuc wśród chorych leczonych z powodu innych podtypów chłoniaków nieziarniczych.
Reasumując, badacze określili czynniki ryzyka rozwoju czerniaka wśród chorych leczonych z powodu chłoniaków nieziarniczych. Dzięki temu można zidentyfikować chorych wysokiego ryzyka rozwoju czerniaka, których należy obserwować w kierunku rozwoju tego nowotworu.
