Długotrwałe przeżycia pacjentów z czerniakiem stosujących dabrafenib i trametynib
Autor: Alicja Kostecka
Data: 18.07.2019
Źródło: Mat. prasowy
Na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ang. American Society of Clinical Oncology - ASCO) w 2019 r. wykazano długotrwałe przeżycie u pacjentów z przerzutami czerniaka złośliwego stosujących dabrafenib i trametynib.
Wyniki badań klinicznych COMBI-d oraz COMBI-v wykazały, że terapia pierwszej linii przy zastosowaniu dabrafenibu i trametinibu daje korzyść w postaci długotrwałego przeżycia całkowitego oraz przeżycia bez progresji choroby u pacjentów z nieoperacyjnym lub przerzutowym czerniakiem z mutacją BRAF.
W analizie zbiorczej u 34% z wszystkich pacjentów, którzy byli leczeni dabrafenibem i trametinibem, okres przeżycia osiągnął pięć lat. Autorzy badania poinformowali również o wydłużeniu czasu przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression-free survival – PFS), 19% (95% CI: 15-22%) pacjentów żyło bez progresji choroby po 5-ciu latach.
Wyniki uzyskane ze zbiorczej analizy danych pochodzących od 563 pacjentów biorących udział w badaniach COMBI-d i COMBI-v, stanowią największy zbiór danych z najdłuższego okresu obserwacji wśród pacjentów z zaawansowanym, nieoperacyjnym lub przerzutowym czerniakiem z mutacją BRAF V600 , którzy byli leczeni przy pomocy substancji dabrafenib i trametynib.
- Nasza analiza wykazała, że terapia stosowana w pierwszej linii leczenia przy zastosowaniu substancji dabrafenib i trametinib prowadzi do pięcioletniej kontroli choroby u około jednej piątej pacjentów oraz do pięcioletniego okresu przeżycia u około jednej trzeciej leczonych z jej pomocą pacjentów - podał dr n. med. Caroline Robert, ordynator Oddziału Dermatologii w Instytucie Gustave Roussy w Paryżu.
W grupie pacjentów, u których osiągnięto całkowitą odpowiedź stosując substancje dabrafenib i trametynib (19%, n=109), 5-letnie wskaźniki PFS oraz OS wynosiły odpowiednio 49% i 71%, w porównaniu z 19% i 34% w całej populacji. Badacze zauważyli również, że skuteczność kolejnej linii leczenia została zachowana u pacjentów, u których w badaniu zaobserwowano progresję choroby, a którzy następnie otrzymali terapię działającą na immunologiczne punkty kontroli.
COMBI-d to kluczowe, randomizowane, podwójnie zaślepione badanie III fazy porównujące skojarzone leczenie inhibitorami BRAF i MEK (darafenib i trametynib) do monoterapii dabrafenibem stosowanych jako leczenie I rzutu u pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem skóry (stadium IIIC) lub z przerzutowym czerniakiem skóry (stadium IV) z mutacją BRAF V600E/K.
COMBI-v to otwarte badanie III fazy prowadzone w dwóch grupach równoległych, porównujące skojarzenie dabrafenibu + trametynibu z monoterapią wemurafenibem u pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem z mutacją BRAF V600E/K lub z przerzutowym czerniakiem (NCT01597908). Głównym punktem końcowym tego badania była ocena czasu przeżycia całkowitego.
Skojarzona terapia dabrafenibem i trametynibem stosowana u pacjentów w III stadium nieoperacyjnego lub przerzutowego czerniaka, którzy mają mutację BRAF V600, została zatwierdzona do stosowania w tym wskazaniu w ponad 60 krajach na całym świecie, w tym w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej, Japonii, Kanadzie i Australii. Schemat ten został również zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych w leczeniu przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z mutacją BRAF V600E oraz w Unii Europejskiej w leczeniu zaawansowanego NDRP z mutacją BRAF V600.
Dabrafnib w skojarzeniu z trametynibem docelowo działają na różne kinazy z rodziny kinaz serynowo-treoninowych – odpowiednio BRAF i MEK1/2 – w szlaku RAS/RAF/MEK/ERK, który może mieć udział w rozwoju chorób takich jak NDRP oraz czerniak. Wykazano, że skojarzenie dabrafenibu i trametynibu spowalnia wzrost nowotworu, w porównaniu ze terapią z wykorzystaniem tylko jednego z tych leków. Bezpieczeństwo i skuteczność terapii skojarzonej dabrafenibu i trametynibu nie zostały jeszcze potwierdzone we wskazaniach innych niż te zatwierdzone.
W grupie pacjentów, u których osiągnięto całkowitą odpowiedź stosując substancje dabrafenib i trametynib (19%, n=109), 5-letnie wskaźniki PFS oraz OS wynosiły odpowiednio 49% i 71%, w porównaniu z 19% i 34% w całej populacji. Badacze zauważyli również, że skuteczność kolejnej linii leczenia została zachowana u pacjentów, u których w badaniu zaobserwowano progresję choroby, a którzy następnie otrzymali terapię działającą na immunologiczne punkty kontroli.
Informacje przedstawione na dorocznym Spotkaniu ASCO w 2019 r. zostały równocześnie opublikowane w czasopiśmie The New England Journal of Medicine.
W analizie zbiorczej u 34% z wszystkich pacjentów, którzy byli leczeni dabrafenibem i trametinibem, okres przeżycia osiągnął pięć lat. Autorzy badania poinformowali również o wydłużeniu czasu przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression-free survival – PFS), 19% (95% CI: 15-22%) pacjentów żyło bez progresji choroby po 5-ciu latach.
Wyniki uzyskane ze zbiorczej analizy danych pochodzących od 563 pacjentów biorących udział w badaniach COMBI-d i COMBI-v, stanowią największy zbiór danych z najdłuższego okresu obserwacji wśród pacjentów z zaawansowanym, nieoperacyjnym lub przerzutowym czerniakiem z mutacją BRAF V600 , którzy byli leczeni przy pomocy substancji dabrafenib i trametynib.
- Nasza analiza wykazała, że terapia stosowana w pierwszej linii leczenia przy zastosowaniu substancji dabrafenib i trametinib prowadzi do pięcioletniej kontroli choroby u około jednej piątej pacjentów oraz do pięcioletniego okresu przeżycia u około jednej trzeciej leczonych z jej pomocą pacjentów - podał dr n. med. Caroline Robert, ordynator Oddziału Dermatologii w Instytucie Gustave Roussy w Paryżu.
W grupie pacjentów, u których osiągnięto całkowitą odpowiedź stosując substancje dabrafenib i trametynib (19%, n=109), 5-letnie wskaźniki PFS oraz OS wynosiły odpowiednio 49% i 71%, w porównaniu z 19% i 34% w całej populacji. Badacze zauważyli również, że skuteczność kolejnej linii leczenia została zachowana u pacjentów, u których w badaniu zaobserwowano progresję choroby, a którzy następnie otrzymali terapię działającą na immunologiczne punkty kontroli.
COMBI-d to kluczowe, randomizowane, podwójnie zaślepione badanie III fazy porównujące skojarzone leczenie inhibitorami BRAF i MEK (darafenib i trametynib) do monoterapii dabrafenibem stosowanych jako leczenie I rzutu u pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem skóry (stadium IIIC) lub z przerzutowym czerniakiem skóry (stadium IV) z mutacją BRAF V600E/K.
COMBI-v to otwarte badanie III fazy prowadzone w dwóch grupach równoległych, porównujące skojarzenie dabrafenibu + trametynibu z monoterapią wemurafenibem u pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem z mutacją BRAF V600E/K lub z przerzutowym czerniakiem (NCT01597908). Głównym punktem końcowym tego badania była ocena czasu przeżycia całkowitego.
Skojarzona terapia dabrafenibem i trametynibem stosowana u pacjentów w III stadium nieoperacyjnego lub przerzutowego czerniaka, którzy mają mutację BRAF V600, została zatwierdzona do stosowania w tym wskazaniu w ponad 60 krajach na całym świecie, w tym w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej, Japonii, Kanadzie i Australii. Schemat ten został również zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych w leczeniu przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z mutacją BRAF V600E oraz w Unii Europejskiej w leczeniu zaawansowanego NDRP z mutacją BRAF V600.
Dabrafnib w skojarzeniu z trametynibem docelowo działają na różne kinazy z rodziny kinaz serynowo-treoninowych – odpowiednio BRAF i MEK1/2 – w szlaku RAS/RAF/MEK/ERK, który może mieć udział w rozwoju chorób takich jak NDRP oraz czerniak. Wykazano, że skojarzenie dabrafenibu i trametynibu spowalnia wzrost nowotworu, w porównaniu ze terapią z wykorzystaniem tylko jednego z tych leków. Bezpieczeństwo i skuteczność terapii skojarzonej dabrafenibu i trametynibu nie zostały jeszcze potwierdzone we wskazaniach innych niż te zatwierdzone.
W grupie pacjentów, u których osiągnięto całkowitą odpowiedź stosując substancje dabrafenib i trametynib (19%, n=109), 5-letnie wskaźniki PFS oraz OS wynosiły odpowiednio 49% i 71%, w porównaniu z 19% i 34% w całej populacji. Badacze zauważyli również, że skuteczność kolejnej linii leczenia została zachowana u pacjentów, u których w badaniu zaobserwowano progresję choroby, a którzy następnie otrzymali terapię działającą na immunologiczne punkty kontroli.
Informacje przedstawione na dorocznym Spotkaniu ASCO w 2019 r. zostały równocześnie opublikowane w czasopiśmie The New England Journal of Medicine.
