Jak bielactwo i atopowe zapalenie skóry wpływa na jakość życia dzieci
Autor: Marzena Jaskot
Data: 01.03.2013
Źródło: Selma Bakar Dertlioğlu, Demet Cicek, Didem D. Balci, Nurhan Halisdemir : Dermatology life quality index scores in children with vitiligo: comparison with atopic dermatitis and healthy control subjects. International Journal of Dermatology 2013, 52(1): 96-
Tagi: | atopowe zapalenie skóry, bielactwo |
Pacjenci z bielactwem cierpią m.in. na świąd, zakłopotanie i nękanie. Jakoś życia chorych na bielactwo i atopowe zapalenie skóry.
W pierwszym numerze tegorocznego wydania International "Journal of Dermatology" ukazał się artykuł, w którym autorzy przedstawiają wnioski dotyczące porównania jakości życia dzieci z bielactwem z jakością życia dzieci z atopowym zapaleniem skóry.
Grupy badane stanowiło 50 dzieci z bielactwem, 50 dzieci z atopowym zapaleniem skóry zaś kontrolę stanowiła grupa 50 zdrowych ochotników odpowiadających rozkładowi wiekowemu i strukturą płci obu badanym grupom.
Jakość życia mierzono za pomocą kwestionariusza CDLQI – Children Dermatology Life Quality Index, będący modyfikacją skali DLQI dla dorosłych.
Jak można się spodziewać pacjenci z bielactwem mieli wyższe punktacje CDLQI we wszystkich wydzielonych kategoriach (świąd/zakłopotanie/przyjaźnie/ubrania/czas wolny/pływanie/sport/szkoła/wakacje/nękanie/sen) w porównaniu do grupy zdrowych ochotników. Zaskakujące jest jednak to, że również w porównaniu do grupy dzieci z atopowym zapaleniem skory, grupa dzieci z bielactwem miała wyższe wartości CDLQI w większości kategorii z wyjątkiem świądu, ubioru i snu, w których to kategoriach grupa dzieci z AZS uzyskała najwyższe wartości.
Wnioskiem z przeprowadzonej analizy jest więc to, że jakość życia dzieci z bielactwem jest gorsza niż dzieci z atopowym zapaleniem skóry, co z kolei nie pozostaje bez wpływu na ich rozwój i funkcjonowanie psychospołeczne. Uzasadnia to tym samym skupienie większej uwagi na opiece psychologicznej i trosce dla pacjentów z bielactwem, którzy do tej pory nie byli uwzględniani w skalach porównujących obniżenie jakości życia. Porównanie to również bardzo dobitnie dowodzi nam jak wielkich brzemieniem psychicznym jest dla dziecka posiadanie zmian bielaczych, z czego zdawać sprawę powinni sobie przede wszystkim lekarze stykający się z tymi pacjentami.
Grupy badane stanowiło 50 dzieci z bielactwem, 50 dzieci z atopowym zapaleniem skóry zaś kontrolę stanowiła grupa 50 zdrowych ochotników odpowiadających rozkładowi wiekowemu i strukturą płci obu badanym grupom.
Jakość życia mierzono za pomocą kwestionariusza CDLQI – Children Dermatology Life Quality Index, będący modyfikacją skali DLQI dla dorosłych.
Jak można się spodziewać pacjenci z bielactwem mieli wyższe punktacje CDLQI we wszystkich wydzielonych kategoriach (świąd/zakłopotanie/przyjaźnie/ubrania/czas wolny/pływanie/sport/szkoła/wakacje/nękanie/sen) w porównaniu do grupy zdrowych ochotników. Zaskakujące jest jednak to, że również w porównaniu do grupy dzieci z atopowym zapaleniem skory, grupa dzieci z bielactwem miała wyższe wartości CDLQI w większości kategorii z wyjątkiem świądu, ubioru i snu, w których to kategoriach grupa dzieci z AZS uzyskała najwyższe wartości.
Wnioskiem z przeprowadzonej analizy jest więc to, że jakość życia dzieci z bielactwem jest gorsza niż dzieci z atopowym zapaleniem skóry, co z kolei nie pozostaje bez wpływu na ich rozwój i funkcjonowanie psychospołeczne. Uzasadnia to tym samym skupienie większej uwagi na opiece psychologicznej i trosce dla pacjentów z bielactwem, którzy do tej pory nie byli uwzględniani w skalach porównujących obniżenie jakości życia. Porównanie to również bardzo dobitnie dowodzi nam jak wielkich brzemieniem psychicznym jest dla dziecka posiadanie zmian bielaczych, z czego zdawać sprawę powinni sobie przede wszystkim lekarze stykający się z tymi pacjentami.