Łuszczyca a łuszczycowe zapalenie stawów
Autor: Alicja Kostecka
Data: 13.03.2017
Źródło: Physical trauma recorded in primary care is associated with the onset of psoriatic arthritis among patients with psoriasis. Thorarensen SM, Lu N, Ogdie A, Gelfand JM, Choi HK, Love TJ. Ann Rheum Dis. 2017 Mar;76(3):521-525.
Uraz w łuszczycy skóry predysponuje do wystąpienia łuszczycowego zapalenie stawów.
Objaw Köbnera polegający na tworzeniu się zmian skórnych w miejscu powierzchownego urazu, zadrapania jest charakterystyczny dla łuszczycy skóry (ŁS). Istnieje również pojęcie „ głębokiego objawu Köbnera”, kiedy to uraz stawu jest czynnikiem wywołującym łuszczycowe zapalenie stawu (ŁZS).
U około 1/3 chorych z łuszczycą skórną występują objawy stawowe definiowane jako ŁZS. Zwykle zajęcie stawów ma miejsce po kilku latach skórnych objawów łuszczycy, choć u około 14-21% chorych zapalenie stawów manifestuje się zanim pojawią się zmiany skórne. Uważa się, iż u chorych z łuszczycą skóry różne czynniki środowiskowe mogą przyczynić się do wystąpienia objawów zapalenia stawów, wśród nich najczęściej wymienia się infekcje, nawracające owrzodzenia, otyłość i urazy wymagające medycznej interwencji.
Na podstawie analizy danych pochodzących z rejestrów brytyjskich wyłoniono grupę pacjentów z rozpoznaniem łuszczycy skóry i przebytym urazem fizycznym (n=15 416) oraz odpowiednio dobraną grupę kontrolną (n=55230). W czasie obserwacji (mediana 5,7 lat) u 1010 pacjentów rozpoznano ŁZS. Na podstawie obliczeń statystycznych, po uwzględnieniu innych potencjalnych czynników zakłócających u chorych z ŁS po urazie fizycznym stwierdzono istotnie wyższe ryzyko zachorowania na ŁZS (HR 1.32). Następnie przeprowadzono dalsze analizy dzieląc urazy ze względu na uszkodzoną strukturę: stawy, kości, nerwy i skóra. Okazało się, że urazy stawów i kości predysponują do zachorowanie na ŁZS, natomiast takiej zależności nie udowodniono dla urazów skóry i nerwów.
Wyniki przedstawionego badania wspierają tezę o istnieniu „głębokiego objawu Köbnera”.
Autorzy przeprowadzili również podobną analizę statystyczną dla chorych z rozpoznaniem RZS, w której nie zaobserwowano związku urazu z zachorowaniem na zapalenie stawów, co dodatkowo wskazuje na odrębny mechanizm patogenetyczny w ŁZS.
Autorzy badania podkreślają, iż zdefiniowanie czynników wpływających na zachorowanie na ŁZS u chorych z ŁS, daje możliwość ich ewentualnego modyfikowania lub wdrożenia leczenia na wczesnym etapie choroby, co przekłada się na lepsze wyniki terapii.
U około 1/3 chorych z łuszczycą skórną występują objawy stawowe definiowane jako ŁZS. Zwykle zajęcie stawów ma miejsce po kilku latach skórnych objawów łuszczycy, choć u około 14-21% chorych zapalenie stawów manifestuje się zanim pojawią się zmiany skórne. Uważa się, iż u chorych z łuszczycą skóry różne czynniki środowiskowe mogą przyczynić się do wystąpienia objawów zapalenia stawów, wśród nich najczęściej wymienia się infekcje, nawracające owrzodzenia, otyłość i urazy wymagające medycznej interwencji.
Na podstawie analizy danych pochodzących z rejestrów brytyjskich wyłoniono grupę pacjentów z rozpoznaniem łuszczycy skóry i przebytym urazem fizycznym (n=15 416) oraz odpowiednio dobraną grupę kontrolną (n=55230). W czasie obserwacji (mediana 5,7 lat) u 1010 pacjentów rozpoznano ŁZS. Na podstawie obliczeń statystycznych, po uwzględnieniu innych potencjalnych czynników zakłócających u chorych z ŁS po urazie fizycznym stwierdzono istotnie wyższe ryzyko zachorowania na ŁZS (HR 1.32). Następnie przeprowadzono dalsze analizy dzieląc urazy ze względu na uszkodzoną strukturę: stawy, kości, nerwy i skóra. Okazało się, że urazy stawów i kości predysponują do zachorowanie na ŁZS, natomiast takiej zależności nie udowodniono dla urazów skóry i nerwów.
Wyniki przedstawionego badania wspierają tezę o istnieniu „głębokiego objawu Köbnera”.
Autorzy przeprowadzili również podobną analizę statystyczną dla chorych z rozpoznaniem RZS, w której nie zaobserwowano związku urazu z zachorowaniem na zapalenie stawów, co dodatkowo wskazuje na odrębny mechanizm patogenetyczny w ŁZS.
Autorzy badania podkreślają, iż zdefiniowanie czynników wpływających na zachorowanie na ŁZS u chorych z ŁS, daje możliwość ich ewentualnego modyfikowania lub wdrożenia leczenia na wczesnym etapie choroby, co przekłada się na lepsze wyniki terapii.
