Skuteczność klaskoteronu w leczeniu pacjentów z trądzikiem twarzy
Autor: Justyna Daniliszyn
Data: 15.06.2020
Źródło: JAMA Dermatology
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
1% klaskoteron w formie kremu może być skutecznym środkiem na leczenie zmian trądzikowych na twarzy.
Klaskoteron to nowy miejscowy inhibitor receptora dla androgenów który w badaniach pierwszej i drugiej fazy wykazał się skutecznością wobec zmian trądzikowych. Na łamach JAMA Dermatology opublikowano wyniki dwóch badań klinicznych trzeciej fazy dotyczącej zastosowania klaskoteronu u pacjentów z trądzikiem twarzy.
Do badania włączono pacjentów od 9 roku życia z trądzikiem twarzy o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu ocenianym według the Invesigator's Global Assesment scale. Do badania włączono osoby które miały pomiędzy 30 do 75 zmian zapalnych i pomiędzy 30, a 100 zmian niezapalnych. Klaskoteron był stosowany w formie kremu w stężeniu 1%, natomiast kontrolę stanowił krem pozbawiony substancji aktywnej. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy uzyskali całkowite lub prawie całkowite wyleczenie zmian ocenianych za pomocą the Invesigator's Global Assesment scale. Do tego oceniono zmniejszenie się liczby zmian zapalnych i niezapalnych po zastosowaniu leczenia.
W sumie w badaniach zrandomizowano 1440 osób z czego prawie dwie trzecie stanowiły kobiety. Po 12 tygodniach leczenia, pierwszorzędowy punkt końcowy osiągnęło 18,4% i 20,3% pacjentów z grup interwencyjnych i odpowiednio 9,0% i 6,5% z grup kontrolnych. U pacjentów leczonych klaskoteronem doszło również do większej redukcji liczby zmian niezapalnych: w obu grupach o średnio 19,4 podczas gry w grupach kontrolnych o 13 i 10,8. Ponadto, liczba zmian zapalnych zmniejszyła się o 19,3 i 20, a w grupie placebo o 15,5 i o 12,6. Lek był dobrze tolerowany.
Do badania włączono pacjentów od 9 roku życia z trądzikiem twarzy o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu ocenianym według the Invesigator's Global Assesment scale. Do badania włączono osoby które miały pomiędzy 30 do 75 zmian zapalnych i pomiędzy 30, a 100 zmian niezapalnych. Klaskoteron był stosowany w formie kremu w stężeniu 1%, natomiast kontrolę stanowił krem pozbawiony substancji aktywnej. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, którzy uzyskali całkowite lub prawie całkowite wyleczenie zmian ocenianych za pomocą the Invesigator's Global Assesment scale. Do tego oceniono zmniejszenie się liczby zmian zapalnych i niezapalnych po zastosowaniu leczenia.
W sumie w badaniach zrandomizowano 1440 osób z czego prawie dwie trzecie stanowiły kobiety. Po 12 tygodniach leczenia, pierwszorzędowy punkt końcowy osiągnęło 18,4% i 20,3% pacjentów z grup interwencyjnych i odpowiednio 9,0% i 6,5% z grup kontrolnych. U pacjentów leczonych klaskoteronem doszło również do większej redukcji liczby zmian niezapalnych: w obu grupach o średnio 19,4 podczas gry w grupach kontrolnych o 13 i 10,8. Ponadto, liczba zmian zapalnych zmniejszyła się o 19,3 i 20, a w grupie placebo o 15,5 i o 12,6. Lek był dobrze tolerowany.
