Stężenia homocysteiny, folianów i witaminy B12 w surowicy u pacjentów z bielactwem

Nieznane jest podłoże patofizjologiczne rozwoju bielactwa. Coraz więcej prac wskazuje na niedobór kwasu foliowego, witaminy B12 oraz hiperhomocysteinemii w tej grupie pacjentów. Wyniki 22 prac z tego zakresu podsumowali Tsai i wsp. w metaanalizie opublikowanej na łamach Journal of the American Academy of Dermatology.

Analizowane prace obejmowały łącznie n=1448 pacjentów z bielactwem. Pacjenci z bielactwem mieli istotnie większe stężenie homocysteiny we krwi (standaryzowana średnia różnica [ang. standardized mean difference, SMD]: 0,55; 95% Confidence Interval [CI]: 0,26-0.84; I2 87%) oraz mniejsze witaminy B12 (SMD: -0.43; 95% CI: [-0.74]-[-0.12]; I2 85%). Stężenie kwasu foliowego nie różniło się istotnie pomiędzy grupami.

Autorzy badania wskazują, że obserwowane różnice mogą być związane z hamującym wpływem homocysteiny na tyrozynanę uczestniczącą w syntezie melaniny. Ponadto, homocysteina może być wbudowywana do białek tworząc związki określane jako N-homocysteine-protein, które są uważane za autoantygen. Kluczowe rolę w międzyosobniczych różnicach stężenia homocysteiny są polimorfizmy reduktazy metylenotetrafolianów. Niestety dane nt. polimorfizmów nie były dostępne w większości analizowanych prac. Na pewno należy oczekiwać dalszych badań, które przybliżą do nas do poznania etiologii bielactwa.

Opracował: Mikołaj Kamiński