Ziarnica weneryczna pachwin – opis przypadków i przedstawienie europejskich wytycznych
Redaktor: Arleta Czarnik
Data: 18.11.2021
Ziarnica weneryczna pachwin jest chorobą przenoszoną drogą płciową, wywołaną przez Chlamydia trachomatis L1-3. Z powodu rzadkiego występowania oraz różnorodnej morfologii zmian chorobowych stanowi wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne.
Istotą ziarnicy wenerycznej pachwin jest zakrzepowe zapalenie naczyń chłonnych prowadzące do martwicy węzłów chłonnych zbierających chłonkę z miejsca pierwotnego zakażenia. Infekcja może rozprzestrzeniać się drogą krwiopochodną do ośrodkowego układu nerwowego. Występowanie ziarnicy wenerycznej pachwin u osób heteroseksualnych w Europie jest bardzo rzadkie. W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby zachorowań wśród homoseksualnych mężczyzn (men who have sex with men – MSM). Autorzy pracy opublikowanej na łamach czasopisma „Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny” przedstawili dwa przypadki pacjentów z ziarnicą weneryczną pachwin o różnym obrazie klinicznym oraz przegląd piśmiennictwa.
Pierwszy pacjent, 26-letni, został przyjęty do kliniki dermatologii z powodu guzowatych zmian rumieniowych w obrębie pachwin i podbrzusza. Zdiagnozowano u niego ziarnicę weneryczną pachwin. Po zastosowaniu terapii doksycykliną nie uzyskano poprawy klinicznej, dlatego zmodyfikowano leczenie, włączając rifampicynę. W efekcie zmiany ustąpiły. Drugi pacjent, 24-letni MSM, został przyjęty do kliniki dermatologii w celu leczenia zakażenia kiłą oraz HIV wykrytego na oddziale gastroenterologicznym, gdzie był diagnozowany z powodu dolegliwości jelitowych. Ze względu na limfadenopatię miednicy mniejszej wykonano badanie w kierunku C. trachomatis, które potwierdziło zakażenie. Wdrożono leczenie doksycykliną i uzyskano ustąpienie dolegliwości jelitowych.
Z powodu rzadkiego występowania oraz różnorodnej morfologii zmian chorobowych ziarnica weneryczna pachwin stanowi wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne. Diagnostyka testami NAAT oraz leczenie doksyckliną przez 21 dni mają podstawowe znaczenie w profilaktyce rozprzestrzeniania się choroby i wystąpienia późnych powikłań.
Pełna treść artykułu: Aleksandra Kobusiewicz, Małgorzata Dominiak, Wojciech Bienias, Andrzej Kaszuba, Anna Zalewska-Janowska, Aleksandra Lesiak, Joanna Narbutt. Lymphogranuloma venereum – report of cases, review and presentation of European diagnostic and treatment guidelines. Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2021; 108 (3): 218-226.
Pierwszy pacjent, 26-letni, został przyjęty do kliniki dermatologii z powodu guzowatych zmian rumieniowych w obrębie pachwin i podbrzusza. Zdiagnozowano u niego ziarnicę weneryczną pachwin. Po zastosowaniu terapii doksycykliną nie uzyskano poprawy klinicznej, dlatego zmodyfikowano leczenie, włączając rifampicynę. W efekcie zmiany ustąpiły. Drugi pacjent, 24-letni MSM, został przyjęty do kliniki dermatologii w celu leczenia zakażenia kiłą oraz HIV wykrytego na oddziale gastroenterologicznym, gdzie był diagnozowany z powodu dolegliwości jelitowych. Ze względu na limfadenopatię miednicy mniejszej wykonano badanie w kierunku C. trachomatis, które potwierdziło zakażenie. Wdrożono leczenie doksycykliną i uzyskano ustąpienie dolegliwości jelitowych.
Z powodu rzadkiego występowania oraz różnorodnej morfologii zmian chorobowych ziarnica weneryczna pachwin stanowi wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne. Diagnostyka testami NAAT oraz leczenie doksyckliną przez 21 dni mają podstawowe znaczenie w profilaktyce rozprzestrzeniania się choroby i wystąpienia późnych powikłań.
Pełna treść artykułu: Aleksandra Kobusiewicz, Małgorzata Dominiak, Wojciech Bienias, Andrzej Kaszuba, Anna Zalewska-Janowska, Aleksandra Lesiak, Joanna Narbutt. Lymphogranuloma venereum – report of cases, review and presentation of European diagnostic and treatment guidelines. Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2021; 108 (3): 218-226.
