Związek pomiędzy stężeniem witaminy D w surowicy a ryzykiem czerniaka

Prekursory witaminy D wytwarzane są w skórze pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Jednocześnie promieniowanie ultrafioletowe jest czynnikiem ryzyka czerniaka. Na łamach Journal of European Academy of Dermatology and Venereology opublikowano interesujący przegląd systematyczny wraz z metaanalizą, aby zbadać związek między stężeniem witaminy D a ryzykiem i prognozą czerniaka.

Tsai i wsp. przeanalizowali 25 badań obejmujących w sumie ponad 11 tysięcy pacjentów. Nie zaobserwowano istotnej różnicy w stężeniu między witaminą D wśród osób, które zachorowały na czerniaka złośliwego, a grupą kontrolną (standaryzowana średnia różnic [ang. standardized mean difference, SMD]: - 0,185; 95% przedział ufności [ang. confidence interval, CI]: -0,533-0,162]. Jednakże niedobór witaminy występował częściej osób z czerniakiem złośliwym (iloraz szans [ang. odds ratio, OR]: 2,115; 95% CI: 1,151-3,885]. Stężenie witaminy D miało ujemny związek z grubością nacieku według skali Breslow: (≤ 1 mm vs. > 1 mm: SMD = 0,243; 95% CI: 0,160-0,327), a pacjenci z niedoborem witaminy D cechowali się większą śmiertelnością w porównaniu z osobami bez niedoboru (współczynnik hazardu: 1,158; 95% CI: 1,258-1,931).

Jak podkreślają badacze, witamina D odgrywa prawdopodobnie większą rolę w hamowaniu progresji czerniaka niż w zapobieganiu jego rozwojowi. Ponadto nadal brak jest badań na temat optymalnej ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe, stężenie witaminy D, a rozwój czerniaka. Mimo to wyniki wskazują, że niedobór witaminy D niekorzystnie wpływa na ryzyko i progresję czerniaka złośliwego.