Antybiotyki w zespole przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego – meta-analiza

Zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego (ang small intestinal bacterial overgrowth – SIBO) jest wciąż schorzeniem zbyt rzadko rozpoznawanym. To w konsekwencji powoduje, że duża część osób z niespecyficznymi dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego, które niekiedy istotnie obniżają jakość życia, pozostaje bez leczenia. Leczenie SIBO obejmuje przede wszystkim zastosowanie antybiotyków, istotną rolę pełni także właściwa terapia schorzeń czy stanów patologicznych, które zwiększają ryzyko rozwoju SIBO. Wciąż jednak trwają rozważania, jaki schemat terapeutyczny dla chorych z SIBO jest najbardziej skuteczny.

Zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego (small intestinal bacterial overgrowth – SIBO) jest wciąż schorzeniem zbyt rzadko rozpoznawanym. To w konsekwencji powoduje, że duża część osób z niespecyficznymi dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego, które niekiedy istotnie obniżają jakość życia, pozostaje bez leczenia. Objawy te mogą być bardzo różne – od bólów brzucha, wzdęć, dyspepsji, aż po zaburzenia wchłaniana jelitowego, niedożywienie i spadek masy ciała. Leczenie SIBO obejmuje przede wszystkim zastosowanie antybiotyków, istotną rolę pełni także właściwa terapia schorzeń czy stanów patologicznych, które zwiększają ryzyko rozwoju SIBO. Wciąż jednak trwają rozważania, jaki schemat terapeutyczny dla chorych z SIBO jest najbardziej skuteczny. W jednym z ostatnich wydań Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazała się meta-analiza, w której dokonano systematycznego przeglądu prac na temat skuteczności klinicznej poszczególnych antybiotyków stosowanych w SIBO.
Autorzy przeanalizowali dane z baz PubMed, Web of Science, Embase i Cochrane. Odnaleziono 1356 prac poświęconych temu zagadnieniu, jednak w ostatecznej analizie uwzględniono 10, które spełniały założone przez autorów kryteria włączenia i jakości danych. Najczęściej badanym antybiotykiem w tych pracach była ryfaksymina. Wykazano, że uśredniony odsetek normalizacji diagnostycznego testu oddechowego po zastosowaniu tego antybiotyku wynosił 49,5%, aczkolwiek skuteczność w dużej mierze zależała od zastosowanego schematu dawkowania. Wykazano, że antybiotykoterapia jakakolwiek skuteczniej normalizuje wyniki testu oddechowego niż placebo (51,1% vs 9,8%). W przeanalizowanych pracach autorzy w różny sposób definiowali poprawę kliniczną u chorych z SIBO, niemniej jednak wykazano także, że poprawa ta wykazywała trend zależności od normalizacji wyniku testu oddechowego.
Tak więc, jak podkreślili autorzy, wyniki badań pokazują, że antybiotyki odgrywają pierwszoplanową rolę w terapii SIBO, a skuteczność terapii może być monitorowana testem oddechowym. Analiza ta jednak ma istotne ograniczenia z uwagi na heterogenność przeprowadzonych i uwzględnionych w opracowaniu badań.